Αν υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει τους GOD’S ARMY, αυτό είναι η εμπειρία που κουβαλάνε στην πλάτη τους τα μέλη του συγκροτήματος με παραστάσεις σε μπάντες όπως HELLOWEEN, SCANNER, FIREWIND, OUTLOUD κ.α. Τέσσερα χρόνια μετά από την κυκλοφορία του πρώτου τους δίσκου, το συγκρότημα που απαρτίζεται από τους John ABC Smith, Mark Cross, Ian O´Sullivan και Eddie van Dahl επανέρχεται με νέα δισκογραφική δουλειά που φέρει τον τίτλο-λογοπαίγνιο “Demoncracy”.
Μετά από μια μικρή instrumental εισαγωγή, το “Free your mind” μας δίνει μια πρώτη γεύση του δίσκου. Κλασσικό 80’s hard rock χωρίς κάποιες ιδιαιτερότητες, θα έλεγα και λίγο μονότονο καθώς το ρεφρέν επαναλαμβάνεται πυκνά-συχνά. To “Enemy maker” είναι εμφανώς πιο στιβαρό τραγούδι με μοντέρνο ήχο που θυμίζει AVANTASIA ενώ το “Final destination” ξεχωρίζει από τον δίσκο με το εκπληκτικό σόλο στη κιθάρα κατά την εισαγωγή αλλά και τα πολύχρωμα δεύτερα φωνητικά και τον αρκετά prog ήχο. Από εκεί και πέρα έχουμε ένα πέρασμα σε ήχο (αλλά και διάρκειες) IRON MAIDEN με επιτομή το “Before the fall” και το δεκατριάλεπτο (!) “The replicant” το οποίο μουσικά θα μπορούσε να είναι και σύνθεση των Βρετανών θρύλων με τις κιθάρες αλλά και κυρίως το μπάσο, να παραπέμπουν σε αυτούς. Στον δίσκο περιλαμβάνεται και μια διασκευή του “My way” του Fred Astaire, αρκετά καλό αλλά όχι αξιομνημόνευτο.
Αν και σε γενικές γραμμές ο ήχος των GOD’S ARMY στον “Demoncracy” είναι δυναμικός και σίγουρα αντιπροσωπευτικός της εμπειρίας των μελών της μπάντας, υπάρχει ένα στοιχείο που απογοητεύει. Αυτό είναι τα τρία μικρής διάρκειας instrumental που περιλαμβάνουν κυρίως synth ήχους και αποσπάσματα από ομιλίες προσωπικοτήτων και μη. Όταν λοιπόν σε σύνολο δέκα τραγουδιών ξεκινάς από το μείον τρία κι έχεις και μια διασκευή, τότε μιλάμε για αριθμό τραγουδιών που τοποθετούν τον δίσκο την κατηγορία του EP. Αν και η διάρκεια μερικών τραγουδιών αντισταθμίζει κάπως την αριθμητική έλλειψη, θεωρώ πως είναι κρίμα αυτή η “τσιγκουνιά” γιατί σε γενικές γραμμές ο δίσκος βγάζει ποιότητα.
Κλείνοντας λοιπόν θα πω πως οι GOD’S ARMY έχουν όλα τα στοιχεία να βγάλουν δισκάρες όπως ήταν και το πρώτο τους album “God’s army AD” αρκεί να επικεντρωθούν παραπάνω στο θέμα των συνθέσεων. Ασφαλώς το “Demoncracy” είναι ένα καλός δίσκος αλλά δυστυχώς λίγος σε ότι αφορά τον αριθμό των τραγουδιών σε συνδυασμό πάντα και με τις καταβολές των μελών της μπάντας που θα μπορούσαν να βγάλουν ακόμη δύο-τρία τραγούδια σε μία … καθισιά. Σίγουρα μια καλή επιλογή αλλά αν επιθυμείτε το κάτι παραπάνω για τα χρήματα που θα δαπανήσετε, ίσως απογοητευτείτε.
7 / 10
Νίκος Ανδρέου
