Μοντέρνο, αλλά πάντα hard rock, το νέο άλμπουμ των Σκωτσέζων GUN, έρχεται να μας παθιάσει με τα βαθιά φωνητικά του, τα AOR ρεφρέν του, το χορευτικό του αίσθημα και την punk rock αισθητική του. Αν σκεφτείτε τους ROLLING STONES να γίνονται πιο «ραδιοφωνικοί», με κιθάρες που λατρεύουν τους THE CLASH, SEX PISTOLS και ρυθμικό κομμάτι που λοξοκοιτά προς τους RHCP, έχετε μια μικρή ιδέα για το πώς ηχεί το νέο GUN.
Στην εποχή μας του υπερδουλεμένου prog pop των MUSE και της κιθαριστικής ποπ ροκ των ρεφρέν, βλέπε THE KILLERS, οι GUN με τον χορευτικό, άμεσο ροκ ήχο τους είναι πραγματική ευχαρίστηση, μακριά από τις καλογυαλισμένες παραγωγές. Η μίξη μελωδίας και παραμόρφωσης φέρνει στο μυαλό τις χρυσές στιγμές της δεκαετίας του ‘90 με τους GODFATHERS, DRIVEN, πρώιμους OFFSPRING αλλά και πιο κλασικότροπα ροκ σχήματα σαν τους RIFF, JETS. Είναι ένα σχήμα που θα μιλήσει με την ίδια άνεση στους οπαδούς των ALARM, STEROPHONICS και MANIC STREET PREACHERS.
Με σημείο αναφοράς τον Iggy Pop του “Passenger” δημιουργούν έναν πιο έντονο, αιχμηρό ήχο, πάντα όμως φιλικό στον ακροατή. Ισορροπώντας μεταξύ του εναλλακτικού ροκ, του μελωδικού πανκ και του hard rock, παρουσιάζουν ένα εθιστικό άλμπουμ, για αυτούς που αγαπούν να πίνουν και να οδηγούν στην ιδιωτικότητα του αυτοκινήτου τους ή της δικής του θέσης στο μπαρ (όχι ταυτόχρονα), σιγοτραγουδώντας μαζί με το σχήμα, στο ράδιο ή το τζουκ μποξ.
Τα δεύτερα φωνητικά ξεχωρίζουν σε τραγούδια σαν το “Here’s where I am”, το funky “Favorite pleasure” που ακούγεται σαν ένα 70’s dance rock κομμάτι ανάλογο του “Play some funky music white boy” των WILD CHERRY με πιο μοντέρνο αίσθημα και την ίδια διάθεση για χορό.
Η έμπνευση από τους THE CLASH εποχής “London calling” στο “Silent lovers” δείχνει την αγάπη των GUN για την πανκ μουσική αλλά και το glam, όντας μια τέλεια μίξη των SWEET, THE CLASH, Marc Bolan. Αντίστοιχα δουλεύουν οι επιρροές στο 70’s glam rock/brit rock “Without you in my life”
Οι κιθάρες είναι δυνατές, αιχμηρές και funky στο μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ, κάτι το οποίο δίνει έναν αέρα εφήμερου αλλά κάνει συνολικά και την μουσική τους πιο προβλέψιμη. Στο τέλος της ημέρας δεν περιμένεις από τους GUN δεκάλεπτες σουίτες αλλά μικρά dance rock τραγούδια που θα σε γεμίσουν αδρεναλίνη και θα σε ξεσηκώσουν.
Τα αγόρια από τη Σκωτία ακούγονται σαν μια μπάσταρδη μίξη των NAZARETH με τους BONEY M και ξέρουν σίγουρα να ισορροπούν τις αυτοκτονικές διαθέσεις των MANIC STREET PREACHERS. Η διασκευή τους στους BEASTIE BOYS και το “Fight for your right” είναι εντελώς άχρηστη, γιατί το πρωτότυπο δεν μπορεί να βελτιωθεί εύκολα.
Συνολικά όμως το “Favorite pleasures”, είναι ένα άλμπουμ με τάση για χορό, γεννημένο από τις στάχτες της punk και του glam rock ντυμένο με Hard rock κοστούμι.
7 / 10
Στέλιος Μπασμπαγιάννης
