To 2017 οι HÄLLAS κυκλοφόρησαν ένα από τα καλύτερα rock albums των τελευταίων δέκα (τουλάχιστον) ετών, το “Excerpts from a future past”. Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση το πώς είχαν μαεστρικά ενώσει τους WISHBONE ASH και τους URIAH HEEP με το progressive rock των ELOY και NEKTAR και επιπλέον πως είχαν βάλει και τη δική τους, προσωπική άποψη στην ένωση αυτή. Γρήγορα αγάπησα το άλμπουμ αυτό, «συμφιλιώθηκα» με τα πολύ περίεργα φωνητικά του Tommy Alexandersson και περίμενα με ανυπομονησία να δω πως θα ανταποκριθούν στις προκλήσεις του επόμενου βήματος.
Να ’μαστε λοιπόν στο 2020 και στο “Conundrum”. Οι χρονοταξιδιώτες παίρνουν τη θέση τους στη χρονομηχανή, θέτουν συντεταγμένες, προγραμματίζουν χρονολογία «προσγείωσης» και εμφανίζονται κάπου στα 197… τόσο. Από εκεί, χρησιμοποιούν το δεύτερό τους σκάφος για να ταξιδεύουν στο διάστημα, από πλανήτη σε πλανήτη και από γαλαξία σε γαλαξία. Όταν δεν ταξιδεύουν, πότε περνούν τον χρόνο τους σε κοινόβια όπου ζουν σαν hippies και πότε σε discotheques, χορεύοντας κάτω από ντισκομπάλες, φορώντας παντελόνια – καμπάνες και στενά πουκάμισα με μεγάλες μανσέτες ή φαρδιά βελούδινα ρούχα. Έλα, εντάξει, αρκετά με τη «μεταφορική» πλευρά του δίσκου. Ας δούμε τα πράγματα και από την κυριολεκτική του.
Όσοι είχαν ακούσει το “Excerpts from a future past”, μάλλον κατάλαβαν την αλλαγή που παρουσιάζεται στο “Conundrum”. Ο προκάτοχος ήταν ταγμένος στο 70s prog rock και μόνον εκεί. Ο διάδοχος μπορεί να το έχει και αυτός ως κύρια επιρροή του, αλλά κάνει και βήματα προς άλλες, «περίεργες» εκ πρώτης όψεως κατευθύνσεις. Τι εννοώ; Ακούστε το «ταξιδιάρικο» “Beyond night and day” και το “Strider”, όπου ο καθαρός rhythm ‘n’ blues ρυθμός οδεύει προς άλλους γαλαξίες ή ακόμη καλύτερα, δώστε την προσοχή σας στο εντελώς disco pop διαμαντάκι που ονομάζεται “Carry on”. Γενικά, θα μπορούσε κανείς να πει πως το πρώτο μισό του δίσκου είναι πιο pop από το δεύτερο, όπου ο βασικός χαρακτήρας της μπάντας ξαναβγαίνει μπροστά. Στις ευρύτερες μουσικές αξίες που επηρέασαν και επηρεάζουν τους HÄLLAS, μπορεί να ακούσει κανείς με μεγάλη ευκολία ακόμη και τον Chris de Burgh ή τους ABBA. “Astral seer” ή “Star rider” δεν υπάρχει εδώ (όχι, το “Tear of a traitor” δεν τα φτάνει σε επίπεδο), αν θες όμως «πιασάρικο» κομμάτι, υπάρχει όπως είπαμε το “Carry on”, που θα σε κάνει μέχρι και να σηκωθείς για να χορέψεις! Από την άλλη, μεγάλες, «εσωστρεφείς» ελεγείες σαν τα “Labyrinth of distant echoes”, “Blinded by the emerald mist” και “Fading hero”, νιώθουν τη θεόρατη «σκιά» των WISHBONE ASH, GENESIS, MARILLION, STYX και ELOY να πέφτει πάνω τους και μεταδίδουν όση από τη μαγεία της μπορούν με την σειρά τους, σε εμάς.
Progressive/art/psych/space/vintage rock, rhythm ‘n’ blues, pop, synth… μία Λερναία Ύδρα με πολλά κεφάλια! Πρέπει να είσαι μεγάλος καλλιτέχνης για να μπορέσεις να αφομοιώσεις όλα αυτά τα φαινομενικά ετερόκλητα είδη και στην ουσία να αποδείξεις πως αυτό δεν ισχύει και πως η μουσική είναι πολλές φορές μία. Ως “Dark retro adventure rock” περιγράφει τον ήχο του το σουηδικό αυτό κουιντέτο και δε μπορώ παρά να συμφωνήσω. Ανεβείτε και εσείς πάνω στο «άρμα» των «πελώριων» synths, μπείτε σε τούτον τον προκλητικά όμορφο και σαγηνευτικό ηχητικό λαβύρινθο και διασκεδάστε όσο γίνεται αυτήν τη βόλτα. Οι HÄLLAS είναι ίσως η πιο ξεχωριστή retro rock μπάντα αυτήν τη στιγμή. Και οι ξεχωριστοί πρέπει να τυγχάνουν αναγνώρισης και ευσήμων. Με την πεποίθηση πως “Excerpts from a future past” και “Conundrum” είναι ισάξια και με την προσμονή το επόμενο άλμπουμ να είναι και το απόλυτο αριστούργημά τους…
8.5/10
Δημήτρης Τσέλλος
ΥΓ: Τι εξώφυλλο…
