Υπάρχουν δύο κατηγορίες οπαδών όσον αφορά στην αποτίμηση κάθε νέας δισκογραφικής δουλειάς των HAMMERFALL: η πρώτη είναι εκείνη που απορρίπτει συλλήβδην ο,τιδήποτε έχουν κυκλοφορήσει οι Σουηδοί μετά το 1998 (πολλές φορές χωρίς καν να ακούει κάτι παραπάνω από το πρώτο single του εκάστοτε δίσκου). Η δεύτερη κατηγορία επιλέγει να ακούσει και να αποτιμήσει όσο γίνεται πιο αντικειμενικά το εκάστοτε άλμπουμ. Σε αυτή τη δεύτερη κατηγορία ανήκει όλη η Ευρώπη…πλην της χώρας μας. Μία επίσκεψη σε ένα οποιοδήποτε καλοκαιρινό festival θα σας πείσει για του λόγου το αληθές αφού η ανταπόκριση σε κάθε τραγούδι που έχει βγει από το “Renegade” και μετά είναι το λιγότερο εντυπωσιακή. Το “Avenge the fallen” είναι ένας δίσκος που ήδη έχει λάβει μόνο θετικές κριτικές και πιστέψτε με όταν λέω ότι η βάση των φανατικών οπαδών της μπάντας τον έχει υποδεχτεί με τη θερμότερη ανταπόκριση. Προσωπικά, είχα να δω τόσο καλά λόγια για ένα δίσκο των HAMMERFALL από την εποχή του “(r)Evolution”.
Μπορεί το πρώτο single “Hail to the king” να άφησε ανάμεικτα συναισθήματα αλλά η συνέχεια με το “The end justifies” και το ομώνυμο κομμάτι επανέφεραν την πρότερη τάξη ή για να ακριβολογούμε μας κόλλησαν στον τοίχο! Μιλάμε για δύο κλασικά τραγούδια HAMMERFALL της ύστερης περιόδου που θα μπορούσαν να βρίσκονται σε ένα οποιοδήποτε best-of της μπάντας. Ηχητικά η μπάντα βρίσκεται πολύ κοντά στην ατμόσφαιρα του “Hammer of dawn” (περισσότερο) και “Dominion” ενώ η παραγωγή είναι ξανά εξαιρετική. Το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο –πέρα από το όλο συνθετικό επίπεδο- είναι η φανταστική απόδοση του Joacim Cans. Ανεξαρτήτως μουσικών γούστων και πεποιθήσεων, όλοι οφείλουν να αναγνωρίσουν ότι ο Cans διατηρεί ύστερα από 27 χρόνια αναλλοίωτη τη φωνή του ενώ τολμώ να πω ότι σε σημεία είναι ακόμη καλύτερος. Θα ήταν παράλειψη τέλος αν δεν αναφέραμε ότι η χημεία μεταξύ όλων των μελών είναι εξόφθαλμη τόσο στα live όσο και εν προκειμένω στο studio.
Θεωρώ ότι οι HAMMERFALL διανύουν μία από τις καλύτερες φάσεις της καριέρας τους και αξίζει πραγματικά όλοι οι φίλοι του παραδοσιακού metal να τους στηρίξουν. Ναι, δεν θα ισχυριστώ ότι θα ξεπεράσουν ποτέ την περίοδο 1997-2002. Αυτό είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο και πιστέψτε με το ξέρουν και οι ίδιοι. Ωστόσο, συνεχίζουν ακάθεκτοι προσφέροντας ατόφιο heavy metal, έχοντας τον δικό τους χαρακτηριστικό ήχο και το κυριότερο ικανοποιώντας τους οπαδούς τους! Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα καλύτερο…
8 / 10
Σάκης Νίκας
