a
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι HAMMERFALL άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην ευρωπαϊκή power metal σκηνή με το ντεμπούτο τους, “Glory to the brave”, που κυκλοφόρησε σαν σήμερα το 1997. Παρά το γεγονός ότι οι Σουηδοί power metallers από το Gothenburg υπήρχαν σαν μπάντα από το 1993, οι γόνιμες συγκυρίες επέτρεψαν στο συγκρότημα να μπει στην δισκογραφία 4 χρόνια αργότερα με εμφατικό τρόπο, μιας και το “Glory to the brave” έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή άλμπουμ των 90s, κερδίζοντας πολλούς fans με το καλημέρα (διόλου τυχαία, και στην χώρα μας). Το άλμπουμ, η θεματολογία του οποίου κινείται στον γνώριμο άξονα ηρωισμού, φαντασίας και αδελφοσύνης στην μεταλλική κοινότητα έφτασε μέχρι το νο. 38 και το νο. 40 των γερμανικών και των αυστριακών charts, αντίστοιχα.
Σήμερα, στα 27α γενέθλια του “Glory to the brave”, θα προσπαθήσω, επηρεασμένος τόσο από το γενικό όσο και από το προσωπικό μου αίσθημα, να βάλω τα 8 τραγούδια του άλμπουμ σε αξιολογική σειρά, ωστόσο θα μου επιτρέψετε να αφήσω εκτός τις διασκευές, στο “Child of the damned” των WARLORD –συγκρότημα που επηρέασε το συγκρότημα, αν κρίνουμε και από την επιλογή του ονόματος τους, προφανώς παρμένο από τον στίχο “the hammer will fall on you” του “Lucifer’s hammer”- όσο και στο “Ravenlord” των Γερμανών STORMWITCH.
The “Glory to the brave” countdown:
- “Unchained” (5.38)
Το “Unchained”, το οποίο μου φέρνει αρκετά στο μυαλό το instrumental “Mr. Scary” των DOKKEN (!) στο εισαγωγικό riff του, είναι ένα αξιοπρεπές τραγούδι, με ωραίες μελωδικές και ρυθμικές εναλλαγές, αλλά δεν είναι αρκετές για να το κάνουν να ξεχωρίσει σε σχέση με τα υπόλοιπα.
- “I believe” (4.53)
Σε ένα λυρικό πνεύμα και με μία πνοή ευγνωμοσύνης, το “I believe” θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η μία από τις «μπαλάντες» του άλμπουμ, αντηχώντας παλιότερες ανάλογες συνθέσεις από συγκροτήματα όπως οι ACCEPT και οι SCORPIONS. Ένα γλυκόπικρο τραγούδι, που αφήνει μία όμορφη ανάμνηση, χωρίς να πρωτοτυπεί ιδιαίτερα (και ίσως δεν χρειάζεται).
- “Stone cold” (5.43)
Μία ταχύτητα πιο χαμηλά, σε ένα tempo που μου θυμίζει λίγο … MOTORHEAD, το “Stone cold” σφυροκοπάει τα ηχεία, χωρίς να λυσσομανάει όπως τα γρηγορότερα τραγούδια του άλμπουμ. Θεωρώ ότι κάπου εδώ στη μέση είναι η ιδανική του θέση.
- “The Metal Age” (4.28)
Κάπου εδώ αρχίζει να διαφαίνεται καλύτερα ο πραγματικός χαρακτήρας των HAMMERFALL. Μπορεί το “The Metal Age” να μην είναι το πιο χαρακτηριστικό τραγούδι του άλμπουμ, αλλά η εξύμνηση του metal και των οπαδών του γράφεται με ξεκάθαρο τρόπο, χωρίς δεύτερες σκέψεις και ποτισμένο με μελωδίες και riff που αναδεικνύουν ακόμα περισσότερο την δυναμική του μηνύματος που οι στίχοι θέλουν να περάσουν.
- “Steel meets steel” (4.02)
Με το εν λόγω τραγούδι περνάμε στα κλασικά hits του συγκροτήματος, ένα αγαπημένο του κοινού που μας εξιστορεί την Πρώτη Σταυροφορία, που οδήγησε στην χριστιανική κατάκτηση των Αγίων Τόπων, συμπεριλαμβανομένης της Ιερουσαλήμ. Οι Σταυροφόροι πολέμησαν εναντίον των Μουσουλμάνων και τους κατατρόπωσαν, καταλαμβάνοντας την «Αγία Πόλη» το 1099. Πόσο πιο παραστατικά να το πει κανείς μέσα σε 4 λεπτά;
- “Hammerfall” (4.47)
Αν ο ακροατής είχε αναστολές στα δύο πρώτα τραγούδια του άλμπουμ, εδώ θα τις έχει χάσει δια παντός. Το “Hammerfall” είναι ένας power metal ύμνος, τίποτα λιγότερο. Με ένα ρεφρέν που άνετα το τραγουδούν χιλιάδες στα live και τις δύο κιθάρες των Oscar Dronjak και Glenn Ljungström να αλωνίζουν από πίσω ρυθμικά σε παραδοσιακούς power ρυθμούς, δεν μπορεί κάποιος να ζητήσει περισσότερα από το τραγούδι που μοιράζεται το ίδιο όνομα με το συγκρότημα. Είναι, πρακτικά, η δήλωση του σκοπού και της αποστολής της μπάντας. Πίστη, αδελφοσύνη και περηφάνια.
- “The Dragon lies bleeding” (4.22)
Ο Δράκος, απεικόνιση της ισχύος του Κακού στην χριστιανική παράδοση, έχει σκοτωθεί και κείτεται αιμόφυρτος στο χώμα. Αυτό το κατόρθωμα του αιώνιου πολεμιστή που μάχεται για το Φως, είναι η είσοδος στον κόσμο των HAMMERFALL, που δεν ξεχνούν τις σουηδικές τους heavy metal καταβολές καθώς συστήνονται στον κόσμο με καταιγιστικό ρυθμό και δυναμικότατα riffs. Πρόκειται για την αρχή μίας ένδοξης πορείας στον χώρο του power metal.
- “Glory to the brave” (7.20)
Μία πραγματική στιγμή μεγαλείου. Το ομώνυμο τραγούδι του άλμπουμ αποτελεί σταθμό όχι μόνο για το συγκρότημα αλλά και για ολάκερη την power metal σκηνή. Τα πολυεπίπεδα συναισθήματα, ο υποβλητικός ρυθμός και όλο το μουσικό στήσιμο του “Glory to the brave” δεν αφήνουν περιθώρια. Είναι το τραγούδι που θα τραγουδήσεις με τα χέρια στον αέρα, αυτό που γράφτηκε για να σε εξυψώσει. Και όλα αυτά μεγεθύνονται αν αναλογιστείς ότι το τραγούδι γράφτηκε ως αφιέρωση στον παππού του τραγουδιστή Joacim Cans, που «έφυγε» μερικούς μήνες πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ. Μία επιμνημόσυνη δέηση που μεταφέρθηκε στον ηρωικό κόσμο των HAMMERFALL, παρουσιασμένη ως ένας φόρος τιμής σε φίλους χαμένους από καιρό που δυστυχώς άφησαν πρόωρα τον μάταιο τούτο κόσμο. Ας υψώσουμε τα ποτήρια λοιπόν και ας τραγουδήσουμε και σε αυτούς που μας συντροφεύουν από εκεί ψηλά. Κανείς και καμία δεν χάνεται όσο ζούμε να τους θυμόμαστε.
Κώστας Τσιρανίδης
