Μία ακόμα κλασική περίπτωση “βλάβης”… Επίτιμα μέλη της κατηγορίας “πολύ κακό για το τίποτα” ή “μα τι στο καλό τους βρίσκουν”… Οι Γερμανοί από το Καϊζερσλάουτερν έχουν στα χέρια τους το νέο τους πόνημα “The king is rising” κι εγώ ακόμα αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν να βρίσκουν δισκογραφική στέγη μετριότητες όπως οι HAMMERKING. Προσέξτε κάτι σημαντικό. Δεν υπονοώ σε καμία περίπτωση πως είναι κακοί μουσικοί ή στερούνται οράματος. Επί του παρόντος, το Τευτονικό heavy/power metal τους που φέρνει στο νου τόσους και τόσους “νοματαίους”, συμπατριώτες τους αλλά και από Σκανδιναβία μεριά, υπολείπεται αισθητά σε συνθετικό βάρος. Το ακούς και το νιώθεις στον ορίζοντα. Δεν διαθέτουν εκείνο το μαγικό άγγιγμα, αυτό το “κάτι” που θα απογειώσει το συνολικό αποτέλεσμα και θα το ξεκολλήσει από την “χρυσή μετριότητα”.
Δεν αρκούν οι καλές προθέσεις, οι διπλές κιθαριστικές “πενιές”, τα υμνικά φωνητικά, η στιβαρή παραγωγή. Είναι ολοφάνερο πως η σύγχρονη μεταλλική σκηνή έχει πλημμυρίσει από καλλιτέχνες που το ειδικό τους βάρος αδυνατεί να τους προσδώσει την δυνατότητα να ξεπεράσουν τον σκόπελο της ανωνυμίας… Ή για να είμαι ακριβοδίκαιος, να πλησιάσουν έστω στο επόμενο επίπεδο, κερδίζοντας extra πόντους στο παγκόσμιο μεταλλικό στερέωμα. Οι HAMMERKING θέλουν δραστικές λύσεις. Ειδάλλως πολύ φοβάμαι ότι θα συνεχίσουν να βγάζουν δίσκους όπως το “The king is rising” που θα παλαντζάρει μονίμως στο “ναι μεν αλλά” και οι δημιουργοί του θα μάχονται με νύχια και με δόντια προκειμένου να ξεχωρίσουν από τις εκατοντάδες χιλιάδες συναδέλφους τους…
4 / 10
Γρηγόρης Μπαξεβανίδης
