Real Me: Τι κάνεις μασκαρεμένος; Νόμιζα ότι πέρασαν οι απόκριες!
Me: Δοκιμάζω τη νέα μάσκα των KISS… Μόλις μου ήρθε από το επίσημο store της μπάντας.
Real Me: Αλίμονο! Μην χάσεις και δεν προσφέρεις τη μηνιαία συνδρομή σου στο κατάστημα των Εβραίων! Καλά μου εξηγείς κάτι; Σε ξέρω 30 χρόνια. Πως είναι δυνατό να συνεχίζεις να μαζεύεις ακόμη πράγματα των KISS από τη στιγμή που βλέπεις ότι απροκάλυπτα πλέον το μόνο που τους νοιάζει είναι τα φράγκα. Τίποτα άλλο!
Me: Φίλε, είναι η αγαπημένη μου μπάντα και αυτό δεν αλλάζει. Η συλλογή είναι μία «αρρώστεια» που θα την κουβαλάω πάντα μαζί μου αν και γνωρίζω πλέον ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει.
Real Me: Μωρέ, ο καθένας ό,τι θέλει κάνει απλώς παλιότερα σε έβλεπα που έπαιρνες όλο αυτό το merchandise αλλά την ίδια στιγμή υπήρχε μία κινητικότητα με δίσκους και οι KISS ήταν μία ενεργή δισκογραφικά μπάντα.
Me: Μα ακόμη είναι… Τι εννοείς;
Real Me: Με δουλεύεις, έτσι; Να σου θυμίσω ότι τα τελευταία 20 χρόνια –μετά την πλαστικούρα του “Psycho Circus”- έχουν κυκλοφορήσει μόλις δύο δίσκους!
Me: Ισχύει αυτό αλλά δεν είναι οι μόνοι, ε; Δεν βλέπω να σε πειράζει που το ίδιο συμβαίνει με τους αγαπημένους σου BLUE OYSTER CULT ή τους VAN HALEN;
Real Me: Ναι, ρε φίλε αλλά τουλάχιστον αυτοί παραμένουν αξιοπρεπείς και δεν έχουν γίνει σκιά του εαυτού τους στα live. Γιατί δεν πιστεύω να έχεις κουφαθεί τελείως και να μην ακούς τον Stanley τα τελευταία 6-7 χρόνια που δεν μπορεί καν να τραγουδήσει. Ο τύπος ραπάρει παρά τραγουδάει και έχει φτιάξει ένα νέο είδος: το doom-rap! Απαγγέλει στίχους με τους υπόλοιπους να έχουν ρίξει τόσο πολύ ταχύτητες που κάλλιστα θα μπορούσαν να κάνουν ένα tribute στους SABBATH!
Me: Υπερβολές! Σίγουρα ο Stanley δεν είναι αυτός που ήταν αλλά αυτό είναι φυσιολογικό. Ο χρόνος είναι αμείλικτος. Ωστόσο, οι συναυλίες τους μια χαρά πάνε εισπρακτικά και στην Αμερική συνεχίζουν και μαζεύουν πολύ κόσμο.
Real Me: Αφού τα Αμερικανάκια πάνε για το show, ρε φίλε! Δεν τους ενδιαφέρει αν ο Stanley θα παρουσιάσει την doom εκδοχή του “I Was Made…” και θέλουν απλώς να δουν πυροτεχνήματα και εκρήξεις. Από μουσική όμως, τίποτα! Και καλά, δεν έχω την απαίτηση να ξέρουν το “While the city sleeps” ή να περιμένουν από τους KISS να παίξουν το “Exciter” αλλά ήμαρτον με αυτό το set list! Έχουν γίνει χειρότεροι από δημόσιοι υπάλληλοι. Πιο αυτοματοποιημένοι, πεθαίνεις!
Me: Φίλε, έχουν ένα δουλεμένο show που θέλει επαγγελματικό στήσιμο και στάνταρ δομή. Δεν μπορούν να αλλάζουν το set list επειδή υπάρχουν 2-3 γραφικοί σαν και σένα που θέλουν να ακούσουν κάτι από το “The elder”. Και δεν βλέπω να σε πειράζει που και οι Θεοί σου, οι MAIDEN κάνουν το ίδιο!
Real Me: Μην αλλάζεις κουβέντα. Αν και μένα με ενοχλεί αυτό με τους MAIDEN. Ωστόσο, αυτοί δεν έχουν γίνει καραγκιόζηδες να βγαίνουν κάθε λίγο και λιγάκι και να κάνουν δηλώσεις ο ένας κατά του άλλου και μετά να τα βρίσκουν (και καλά). Άσε που ο Stanley έχει γίνει ο Πετρετζίκης του hard rock! Ρε φίλε, πιο πολλά έχω μάθει για τα κολοκυθάκια Βρυξελλών που ανεβάζει κάθε δύο ώρες στο facebook παρά π.χ. πως έγραψε το “I’ll fight hell to hold you” ή πως αισθάνεται για το album του Ace κτλ.
Me: O Paul είναι αυτός που είναι και δεν μας πέφτει λόγος αφού πλέον δεν έχει να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν.
Real Me: Εκτός από το Μποτρίνι αφού να μου το θυμηθείς σε λίγο θα βγάλει βιβλίο μαγειρικής! Εμ το άλλο , με τη ζωγραφική… Τι σου λέει; Ο τύπος εκτός από κουφός είναι και τυφλός; Δηλαδή, θέλεις να μου πεις ότι υπάρχει κόσμος που αγοράζει τους πίνακες που ζωγραφίζει;
Me: Τι ξέρεις εσύ από τέχνη, τώρα; Άστον άνθρωπο να κάνει ό,τι γουστάρει.
Real Me: Μωρέ ναι… Αλλά να γράψει και κανένα τραγούδι, έτσι; Γιατί τα τελευταία χρόνια μόνο μουσικός δεν είναι! Δεν περίμενα ποτέ ότι θα το έλεγα αυτό αλλά έχω φτάσει στο σημείο να συμπαθώ περισσότερο τον Simmons! Απίστευτα πράγματα. Τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο έχει δείξει μία καλή διάθεση να μαζέψει όλα τα πρώην μέλη των KISS και να κλείσουν την καριέρα τους έστω και φαινομενικά δεμένοι! Και σε προλαβαίνω… Ναι, ξέρω ότι το κάνει για τα φράγκα αλλά τουλάχιστον είναι κάτι που γουστάρουν οι KISS fans και αυτό μετράει. Άσε που στις solo συναυλίες του, παίζει και 2-3 περίεργα κομμάτια και τρελαινόμαστε!
Me: Ναι, σε θυμάμαι όμως όταν ανακοινώθηκαν οι τιμές για το “Vault” που σου κόπηκε η μιλιά! Έβριζες θεούς και δαίμονες… Και μιας και μιλάμε για δαίμονες, έβριζες τον Simmons!
Real Me: Μαζί σου! Ο τύπος είναι ταληροφονιάς! Και η τιμή του “Vault” είναι απαγορευτική για τον μέσο οπαδό αλλά μη στεναχωριέσαι, πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Που θα πάει… Θα τα βρούμε τα ακυκλοφόρητα κομμάτια!
Me: Καλά, αυτό δεν γίνεται.
Real Me: Όλα γίνονται, άκου που σου λέω! Για να σε ρωτήσω τώρα, πιστεύεις θα βγάλουν ένα τελευταίο studio άλμπουμ;
Me: Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζω και ξέρω πόσο πολύ θα το ήθελες. Έχεις και το κόλλημα με τους στρογγυλούς αριθμούς…
Real Me: Ε, ναι, ρε φίλε! Θέλω να έχουν 25 άλμπουμ στο ενεργητικό τους κι ας είναι με τον Thayer το κύκνειο άσμα τους.
Me: Τι φταίει και αυτός ο δόλιος; Μήπως και εσύ αν ήσουν στη θέση του, το ίδιο δεν θα έκανες;
Real Me: Εννοείται! Αλλά δεν παύει να τον θεωρώ μία μαριονέτα και τίποτα παραπάνω. Παρακαλώ όμως τους Θεούς του rock n’ roll να πρυτανεύσει η λογική, να πειστεί το κουφάλογο ο Stanley ότι δεν είναι παραγωγός και να προσλάβουν τον Eddie Kramer ή τον Bob Ezrin και να βγάλουν ένα δίσκο που να ακούγεται σαν το “Destroyer” ή σαν το “Rock and roll over”! Γιατί ο ήχος του “Monster” άνετα θύμιζε demo κολεγιακής μπάντας του Michigan!
Me: Από κομμάτια όμως έσκιζε!
Real Me: Αν και δεν το συνηθίζω, θα συμφωνήσω μαζί σου! Ρε φίλε, ξέρεις τι θα ήθελα; Να πάρουν ξανά τον Ezrin και να γράψουν ένα άλμπουμ που θα έχει τον κρυστάλλινο ήχο του “Destroyer” και την αισθητική του “Rock and roll over”! Αλλά μάλλον ξέρεις τι θα πάρω…
Me: Μέχρι να γίνει αυτό πάντως -που δεν θα γίνει- σου προτείνω να πάρεις ένα ωραίο μπλουζάκι “Love Gun” για να σου θυμίσει τα νιάτα σου!
Real Me: Έχω άπειρα μπλουζάκια KISS… Νέα μουσική θέλω!
Me: Ε, πάρε το “Vault” του Simmons.
Real Me: Με προκαλείς!
Me: Ε, καλά τότε, περίμενε το solo άλμπουμ του Peter Criss ή του Vinnie Vincent!
Real Me: Σιγά μη βγουν ποτέ αυτά! Ρε συ, πως έγινε έτσι ο Vinnie… Τον είδες; Σαν την Χαρούλα Αλεξίου είναι!
Me: Σεβασμός στον Ankh Warrior!
Real Me: Χαχαχαχαχα! Σιγά μην είναι και ο Ultimate Warrior! Τέλος πάντων… Τον αγαπάμε κι έτσι… Καλά το παίρνω πίσω αυτό για να μην παρεξηγηθώ!
Me: Πάμε να ακούσουμε το “Creatures of the night”;
Real Me: Το συζητάς; Μέσα! Μόνο μη μου πεις μετά να ακούσουμε το “Psycho circus”!
Me: Καλά, ίσως μόνο το ομώνυμο και το “Journey of 1000 years”…
Real Me: Αυτά, ναι! Μου αρέσουν.
Me: Φύγαμε!
Σάκης Νίκας
