Ο Δεκέμβριος, είναι ο μήνας που, παραδοσιακά, όλοι εμείς στο ROCK HARD (και όχι μόνο), καταρτίζουμε λίστες με τα άλμπουμ που μας έκαναν εντύπωση τη χρονιά που πέρασε και τις αποστέλλουμε στον τιμημένο αρχισυντάκτη μας, μέσα στα πλαίσια του deadline που μας έχει τεθεί. Φυσικά, πάντα υπάρχει η πιθανότητα να ισχύσει ο Νόμος του Μέρφι και εδώ, να ανακαλύπτεις δηλαδή κάποιο δίσκο που να αξίζει να μπει στη λίστα σου, ενώ την έχεις ήδη στείλει. Κάπως έτσι ένιωσα ακούγοντας το “Exitium” των HOR.
Οι HOR, είναι μία ελληνική black metal μπάντα από την Αθήνα, υπάρχουν από το 2017 και το “Exitium”, είναι το ντεμπούτο τους. Αποτελούνται από το ανίερο δίδυμο των Ophion (κιθάρες) και Throne (φωνητικά, μπάσο) και πάμε να εξετάσουμε το περιεχόμενο της δουλειάς τους.
Αν και Έλληνες, οι HOR απέχουν ηχητικά από αυτό που θα ονομάζαμε ελληνικό black metal. Βρίσκονται πιο κοντά στη Νορβηγική σκηνή και μάλιστα στην πρώιμη μορφή του είδους, που άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά στις αρχές τις δεκαετίας του ‘90, χωρίς ωστόσο να ξεχνούν εντελώς και τις ελληνικές καταβολές τους. Κύριο χαρακτηριστικό του “Exitium”, είναι οι μεγάλες σε διάρκεια συνθέσεις, κάθώς ο δίσκος αποτελείται από τέσσερα κομμάτια, συνολικής διάρκειας 34 λεπτών. Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα για τους HOR, δηλαδή να κρατήσουν το ενδιαφέρον του ακροατή αμείωτο, χωρίς να τον κουράσουν. Και πιστέψτε με, τα καταφέρνουν περίφημα!
Ωμοί και κτηνώδεις, αλλά και ατμοσφαιρικοί εκεί που πρέπει, οι HOR γραπώνουν τον ακροατή, κυριολεκτικά, από το λαιμό και δεν τον αφήνουν να πάρει ανάσα, οδηγώντας τον σε μία πραγματική μυσταγωγία. Πανέξυπνα δομημένες συνθέσεις, εμπλουτισμένες με τα αρρωστημένα σε σημεία riffs του Ophion και τις κραυγές απόγνωσης του Throne, καθιστούν την ακρόαση του “Exitium” μία ξεχωριστή εμπειρία. Οι συνθέσεις δείχνουν άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους, βγάζοντας την αίσθηση ενός concept άλμπουμ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε λειτουργούν και αυτόνομα, απλά εκτιμώ ότι για να μπει κανείς στο πνεύμα του “Exitium” και να κατανοήσει πλήρως την προσπάθεια που έχουν κάνει οι HOR, ο δίσκος πρέπει να ακουστεί αυτούσιος στην οντότητα του. Και τα τέσσερα κομμάτια του δίσκου είναι εξαιρετικά, αλλά αν με πίεζε κανείς να ξεχωρίσω κάποιο, θα διάλεγα το ομώνυμο κομμάτι. Μιλάμε για ένα εντεκάλεπτο έπος, που είναι χωρισμένο σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος, με τίτλο “Mourning for sun”, είναι σε πιο αργές ταχύτητες και προσωπικά μου έβγαλε μία αίσθηση πρώιμων BATHORY, ενώ το δεύτερο μέρος, το “Conquering chaos”, είναι αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος. Ένα χαώδες, ανελέητο σφυροκόπημα, με ένα riff που, πραγματικά, κόβει την ανάσα. Μία τρομερή μαύρη ελεγεία, που οπωσδήποτε συμπεριλαμβάνεται στα καλύτερα κομμάτια που έχω ακούσει μέσα στη χρονιά και όχι μόνο από το χώρο του black metal. Όσο για τα άλλα τρία κομμάτια, υπάρχουν σημεία που πραγματικά σε αφήνουν άφωνο με την εφευρετικότητα της μπάντας. Ακούστε για παράδειγμα το “Time (a cold shadow of death)” και θα καταλάβετε καλύτερα τι εννοώ.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ και στην εξαιρετική παραγωγή του Δημήτρη Σακκά, ο οποίος ανέλαβε και χρέη drummer και με τη συνολική του δουλειά ανέδειξε με τον καλύτερο τρόπο το υψηλό επίπεδο των συνθέσεων του “Exitium”.
Αν με το ντεμπούτο τους οι HOR καταφέρνουν να προκαλούν τέτοια ρίγη ανατριχίλας στον ακροατή, δεν τολμώ να σκεφτώ τι μας περιμένει στη συνέχεια. Μακριά από λίστες και λοιπά στερεότυπα, το “Exitium” είναι μία από τις καλύτερες black metal κυκλοφορίες της χρονιάς.
9/10
Θοδωρής Κλώνης
