ΜΠΑΝΤΑ: HOUSE OF SPIRITS
ΑΛΜΠΟΥΜ: “Psychosphere”
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1999
ΕΤΑΙΡΙΑ: Century Media
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Martin Hirsch – μπάσο
Jorg Michael – ντραμς
Benjamin Schippritt – κιθάρες
Olaf Bilic – φωνητικά
Κουτσά-στραβά, πρέπει να έχω ακούσει πάνω από 40-50 σχήματα που να έχουν αρκετές ή πολλές ομοιότητες με τους QUEENSRYCHE, ιδιαίτερα της περιόδου από το “Rage for order”, μέχρι το “Empire”. Ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου όμως, έχει ένα: Οι HOUSE OF SPIRITS. Το συγκρότημα με έδρα τη Γερμανία και δύο μόνο full length δίσκους, το “Turn of the tide” το 1994 από την G.U.N. και το “Psychosphere”, που θα εξετάσουμε εδώ, από τη Century Media.
Μιλάμε για ένα δίσκο που εδώ και μία εικοσαετία, τον ακούω πολύ τακτικά και μετά από τόσες ακροάσεις, συνεχίζω και τον θεωρώ ένα καλά κρυμμένο αριστούργημα. 12 τραγούδια (το “Voices” βασικά είναι μία εισαγωγή), το ένα καλύτερο από τ’ άλλο, όλα στο πνεύμα της περιόδου των QUEENSRYCHE που προαναφέραμε. Ως επί το πλείστον mid tempo ρυθμοί, ένας Jorg Michael στα τύμπανα, που στον δίσκο αυτό έχει παίξει τα πιο ποικίλα τύμπανα που έχει παίξει ποτέ, σ’ ένα στυλ που δεν τον έχουμε συνηθίσει καθόλου, αλλά το μεγάλο όπλο, το υπέρτατο, είναι ο τραγουδιστής, Olaf Bilic. Μιλάμε για μία φωνάρα επιπέδου Geoff Tate, εκφραστικός, συναισθηματικός, λυρικός, βάλτε ότι θέλετε. Μαγεία. Ακούστε για παράδειγμα το “A world full of pain” και είμαι βέβαιος πως θα θυμηθείτε τα τραγούδια που κλείνουν τους δίσκους των ‘RYCHE (“Anybody listening”, “Someone else?” και τα ρέστα).
Αλλά και ποια τραγούδια να αφήσεις απ’ έξω; Το εναρκτήριο “Take me to the other side”; Το εντελώς “Rage for order”, “Oblivion nights”; Το groovy “Back on my own”; Για εμένα, είναι ένας δίσκος, «δεκάρι» ακατέβατο, παρά τις προφανέστατες επιρροές από τους QUEENSRYCHE. Δεν έχω ακούσει όλα αυτά τα χρόνια, κάποιο σχήμα που να παίζει τόσο καλά αυτό το είδος όσο οι HOUSE OF SPIRITS. Και ξέρετε και κάτι; Είχα την ευτυχία να τους δω σε συναυλία τους στη Γερμανία, αμέσως μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ τους και μ’ έπιασαν τα κλάματα… Over the top απόδοση. Κι όμως, διαλύθηκαν μετά την κυκλοφορία αυτού του δίσκου… Κι αυτή η φωνάρα, ο Bilic (που τραγουδούσε, στους επίσης αδικημένους JESTER’S MARCH), δεν ξαναφάνηκε στο προσκήνιο… Τι κρίμα, αλήθεια! Συνεχίζοντας την παράδοση, να προτείνω δίσκους που έχουν χαμηλή τιμή σήμερα, αν δεν τους έχετε ακούσει, ψάξτε στο YouTube και δοκιμάστε να πάρετε αυτόν το δίσκο. Με ευχαριστείτε αργότερα!!!
Σάκης Φράγκος
