a
Αρχικά, το κείμενο αυτό είχε γραφτεί για τον εορτασμό των 40 ετών των MOTORHEAD. Λίγες ώρες πριν δημοσιευτεί όμως, ήρθαν τα άσχημα μαντάτα του θανάτου του μεγάλου Lemmy Kilmister, οπότε αναγκαστήκαμε να «μεταλλάξουμε» σχετικά το κείμενο…
Επιλέξαμε λοιπόν, 40 στιγμές, από την καριέρα του, μέσα από τα λόγια του Lemmy, για δεκαπέντε σημαντικά γι’ αυτόν τραγούδια, όπως τα βίωσε αυτός (και τα κατέγραψε το περιοδικό Rolling Stone), αλλά και μέσα από συνεντεύξεις, την ιστορία όπως έχει καταγραφεί και δημοσιεύματα στον τύπο. 40 λόγοι για τους οποίους ο Lemmy θα μείνει για πάντα στις συνειδήσεις μας ως θρύλος. 40 υπενθυμίσεις, γιατί ακόμη και σε όσους δεν άρεσαν οι MOTORHEAD, η είδηση του θανάτου του Lemmy, δεν μπορούσε παρά να τους συγκλονίσει.
(1965) Το πρώτο βινύλιο
THE ROCKIN’ VICKERS. Το πρώτο του σχήμα με δισκογραφική παρουσία, το 1965 μια εποχή που το rock n’ roll και η pop ήταν ακόμη στα σπάργανα, με τα 45άρια να κυριαρχούν στην αγορά. Υπέγραψαν συμβόλαιο με CBS, κυκλοφόρησαν τρία single και εικάζεται ότι ήταν το πρώτο Βρετανικό σχήμα που έπαιξε στην τότε Γιουγκοσλαβία.
(1977) MOTÖRHEAD “Motörhead” / HAWKWIND’S “Kings of Speed” B-Side (1975)
«Αυτό το τραγούδι το έγραψα, όταν ήμουν στους HAWKWIND. Ήμασταν στο στούντιο, ηχογραφώντας το τελευταίο άλμπουμ που συμμετείχα μαζί τους, το “Warrior on the Edge of Time”. Ξεκινήσαμε να παίζουμε και το τραγούδι, τράβηξε και το βάλαμε σαν B’ side του “Kings of Speed”. Αναφέρεται στο speed (αμφεταμίνη) και η χρήση του από τη μεριά μου, ήταν θέμα στις μέρες μου στους HAWKWIND κι επίσης ο λόγος για τον οποίο απολύθηκα. Ποτέ δεν τους ρώτησα τι σκέφτονταν για το “Motörhead” μετά από αυτό . Δεν με ενδιέφερε άλλωστε. Παρόλα αυτά δεν το θεωρώ το “Motörhead” σαν καθοριστικό τραγούδι, για εμένα είναι πια μια παλιά ιστορία».
Ο ορισμός του πώς θα ήθελε να ακούγονται ήρθε νωρίς «να συγκεντρωθούμε στα πολύ βασικά της μουσικής, δυνατή, γρήγορη, αστική, επιθετική, αλαζονική, παρανοϊκή, , speedfreak rock n’ roll … Αν μετακομίσουμε δίπλα σας, το γκαζόν του κήπου σας θα ξεραθεί.» Περιγραφή της μουσικής τους με ακρίβεια χειρουργικού νυστεριού αν και στην Ελλάδα, άντε βρες γκαζόν…
(1977) “White line fever”
«Αυτό ήταν το πρώτο τραγούδι που έγραψα για τους MOTÖRHEAD. Το έκανα μόνο και μόνο γιατί δεν είχαμε αρκετό υλικό για το άλμπουμ. Με εντυπωσίασε ο εαυτός μου. Το βάλαμε σαν B’ πλευρά του “Leaving Here.” Εκείνες τις ημέρες δεν έβαζες τραγούδια που ήθελες στο επίσημο άλμπουμ σαν B’ πλευρές, έπρεπε να είναι ειδικά για να τραβήξουν την προσοχή του κόσμου — αλλά το βάλαμε και στο MOTÖRHEAD άλμπουμ, ασχέτως καταστάσεων. Δεν είναι σχετικό με την κοκαΐνη, αλλά με τις σχέσεις αγοριών-κοριτσιών, Είναι σχετικό με το να είσαι τσακισμένος, από μια σχέση. Ποτέ δεν έγραψα μουσική με άλλο τρόπο. Τι πρώτες μέρες μας, δεν είχαμε αρκετό εξοπλισμό, οπότε αναγκαζόμαστε να κλέβουμε εξοπλισμό. Η πρώτη μας συναυλία ήταν σαν support στους GREENSLADE στο Roundhouse , στις 20 Ιουλίου 1975. Στις 19 Οκτωβρίου με 10 συναυλίες στο ενεργητικό μας, πήραμε τη θέση του support στους BLUE OYSTER CULT στο Hammersmith Odeon”.
(1979) Overkill
«Ο Phil [Taylor] (R.I.P) έφερε το drum riff, τον διπλό χρόνο και ακολούθησα με το μπάσο. Πάντα δουλεύαμε με αυτό τον τρόπο. Το παίξαμε στο Top of the Pops. Ήταν καλύτερο να το παίζουμε μπροστά στο κοινό, αλλά το ζήτημα ήταν ότι το σόου είναι πάντα «ψηλομύτικο». Νομίζω ότι άρεσε στο κοινό του σόου, αλλά αυτοί, όταν τους έλεγες να χορέψουν, χόρευαν, οπότε δεν ξέρω αν τους άρεσε στα αλήθεια. Η εκπομπή αυτή σταμάτησε και δεν μου λείπει τόσο. Ξέρω ότι πολλά metal σχήματα έχουν διασκευάσει το “Overkill,” αλλά δεν ξέρω πολλά για το πόσο επιδραστικοί ήμασταν. Είμαστε πλέον, πιο γέροι. Είναι ωραίο να σου αποδίδουν φόρο τιμής, αλλά δεν είναι και το τέλος του κόσμου για εμένα. Είμαστε απασχολημένοι να γράφουμε νέο υλικό».
Στην αυτοβιογραφία του με τίτλο «White Line Fever», απάντησε σε όσους κριτικούς τον θεωρούν σεξιστή, αναφέροντας ως παράδειγμα τη συνεργασία του με τις GIRLSCHOOL λέγοντας επί λέξει :« Όταν βρίσκω καλές γυναίκες rockers, τους δίνω ένα χέρι βοήθειας. Δεν ζητώ κανενός είδους εύσημο, για τη βοήθεια μου σε γυναίκες να προχωρήσουν στον κόσμο του rock ‘n’ roll, αλλά το κάνω», Το 2011, δήλωσε στον John McNair του περιοδικού Mojo, «Αληθινά είναι οι γυναίκες που έχασα, που σκέφτομαι περισσότερο και όχι τα πρώην μέλη των MOTORHEAD. Η Wendy O’ Williams ήταν σπουδαία κοπέλα. Εντελώς τρελή. Η Kelly Johnson των GIRLSCHOOL, πέθανε και αυτή νέα, πραγματικά μεγάλη απώλεια. Είχα μια μικρή σχέση μαζί της, όμορφη κοπέλα και πολύ καλή κιθαρίστρια. Οι άνθρωποι έλεγαν “Είναι εντάξει για γυναίκα» και εγώ έλεγα, «Είναι καλύτερη από εσένα, motherfucker!’ Σε μια καλή βραδιά της η Kelly έπαιζε σαν τον Jeff Beck».
(1978) “Louie, Louie”
Λάτρης του ροκαμπίλι και των 60’s, δίνει μια μπιτάτη και γεμάτη γρέζι διασκευή στο “Louie Louie” των KINGSMEN που είναι σαφώς πιο rock n’ roll από το πρωτότυπο. Κυκλοφόρησε χάρη σε ένα συμβόλαιο κυκλοφορίας ενός μόνο single με την Bronze records, τον Σεπτέμβριο του 1978. Που εξασφάλισε ο επί σειρά μάνατζερ τους
(1979) “Stay clean/Overkill”
Πάντα λέω , “Μείνετε καθαροί και να ακούτε τους γονείς σας”. Δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο άτομο υπόψη μου όταν έγραψα το τραγούδι. Δεν είναι σχετικό με ναρκωτικά και αλκοόλ, απλά λέει «μείνε καθαρός». Προσπαθούσα να αντιγράψω τον Mel Tormé, όπως στο “I’m Comin’ Home Baby,” αλλά το τραγούδι δεν μου βγήκε έτσι (γέλια). Το παίζουμε στις συναυλίες μας, από τότε που το έγραψα.
Δεν θυμάμαι πολλά για την περίοδο του “Overkill”. Αλλά θυμάμαι ότι το να δουλεύω με τους Phil και Eddie [Clarke, κιθάρα] ήταν εύκολο τότε και ο Eddie έκανε ένα καλό σόλο στο τέλος του τραγουδιού. Ο τότε παραγωγός μας Jimmy [Miller] τον ηχογράφησε να κουρδίζει την κιθάρα του. Ο Eddie είπε είμαι έτοιμος, εγώ τότε του απάντησα τέλεια, το ηχογραφήσαμε. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία”.
(1979) “Bomber”
Εκείνο τον καιρό διάβαζα το βιβλίο του Len Deighton’s με τίτλο “Bomber”. Αναφέρεται σε μια αεροπορική επιδρομή στη Γερμανία, στην οποία βομβαρδίζεται η λάθος πόλη και τα επακόλουθα της. Το “Bomber” ήταν το πρώτο τραγούδι που έγραψα με θέμα τον πόλεμο. Κάναμε την περιοδεία με το αεροπλάνο με τα φώτα να κρέμεται από πάνω μας και το έχουμε ακόμα. Είναι πολύ μεγάλο και θέλει ένα φορτηγό μόνο για αυτό. Θα το βγάλουμε ξανά έξω στην επετειακή περιοδεία. Αλλά αν θέλουν οι διοργανωτές να το φέρουμε, θα πρέπει να πληρώσουν επιπλέον χρήματα”.
(1979) “Over the top” Bomber” B’ side
«Αναφέρεται στο να τρελαίνεσαι. Γενικά να είσαι εκτός εαυτού. Τι ξέρω για αυτή την κατάσταση, Έπαιρνα acid για οκτώ χρόνια. Ξέρω αρκετά πράγματα. Το τραγούδια είναι λίγο διαφορετικό από τα συνηθισμένα μας, αλλά είναι ακόμα στο setlist. Κάποια τραγούδια δεν μπορείς να τα διώξεις, επανέρχονται έρποντας στο setlist».
(1980) “Ace of Spades”
«Είναι ακόμα πολύ δημοφιλές τραγούδι. Όταν το παίζουμε, όλοι το λατρεύουν. Όταν όμως το γράψαμε ήταν ένα ακόμη τραγούδι του άλμπουμ. Πίστευα ότι ήταν καλό, αλλά όχι τόσο καλό. Οπότε δεν έχω ξεχωριστές αναμνήσεις από τον καιρό που το έγραφα. Έχει ένα κομμάτι με «κλακέτες», ξέρεις στο σόλο του, Phil [Taylor] . Όταν το γράφαμε ήταν μεγάλη συζήτηση, το αφήνουμε ή το βγάζουμε Το αφήσαμε και εξεπλάγην όταν το τραγούδι απογειώθηκε, δεν ήταν καλύτερο από τα υπόλοιπα..
Χαρτόπαιζα λίγο εκείνο τον καιρό, αλλά δεν έχω κάποιες καλές ιστορίες. Έχω μόνο κακές, έχασα πολλά χρήματα. Ζούσα στην παραθαλάσσια Ουαλία και υπήρχε ένα μηχανάκι στο τοπικό καφέ. Είχαν και ένα τζουκ μποξ, οπότε ήταν όλα έτοιμα. Δεν παίζω πόκερ, αλλά φρουτάκια, από τα 18 μου. Δεν εμπιστεύομαι κανένα είδος τυχερού παιχνιδιού, που περιέχει ανθρωπινή παρουσία. Προτιμώ τις μηχανές».
Η Σουηδική Kronenburg τους χρησιμοποίησε σε μια σπάνια διαφήμιση, το 2010 στην οποία εκτελούν ακουστικά το “Ace of spades”. Όταν η χώρα έχει μουσική παιδεία, ο Lemmy έστω και ακουστικά μαζί με τη φυσαρμόνικα του, κατακτά την οθόνη.
“We are the road crew”: Το τραγούδι που τιμά τον κάθε roadie (βοηθό σκηνής) βγαλμένο εν μέρει και από τη ζωή του ίδιου του Lemmy που χρημάτισε roadie του Hendrix για λίγο. Είχε μετακινηθεί στο Λονδίνο το 1967 και μοιραζόταν ένα διαμέρισμα με τους Noel Redding και Neville Chesters, με τη βοήθεια των οποίων πήρε τη δουλειά ως roadie για τους The Jimi Hendrix Experience. “. Ο Lemmy διετέλεσε για μικρό διάστημα roadie του Hendrix , αλλά όπως δηλώνει και ο ίδιος, ήταν πολλές οι ουσίες που κυκλοφορούσαν για να μπορέσει να έχει καθαρές αναμνήσεις.
(1981) Η δημιουργία του project των MOTORGIRL, σε συνεργασία με τις GIRLSCHOOL και η κυκλοφορία του EP “St. Valentines day”, το 1981, με μια διασκευή στο τραγούδι των JOHNNY KIDD & THE PIRATES, “Please Don’t Touch” δημιούργησε ιστορία στην συνεργασία σχημάτων. Οι MOTORHEAD έπαιξαν το “Emergency” των GIRLSCHOOL και αντίστοιχα οι GIRLSCHOOL το“Bomber”. Η αδυναμία του Philthy Animal Taylor να παίξει λόγω τραυματισμού στο λαιμό, οδήγησε στο να παιχτούν όλα τα ντραμς από την Denise Dufort. Είναι από τις πρώτες συνεργασίες που το μεγάλο σχήμα δίνει χώρο στο μικρότερο, με το τελικό αποτέλεσμα να παραμένει κλασικό ως σήμερα και να έχει δημιουργήσει μέχρι και άλμπουμ διασκευών του συγκεκριμένου EP.
(1981) “Live at Hammersmith”
Πόσοι θα ήθελαν να το έχουν κυκλοφορήσει και όμως αρχικά οι MOTORHEAD αρχικά δεν το ήθελαν, μέχρι που έλαβαν το τηλεγράφημα για τη #1 θέση. Συμπτώσεις αλλά και θεϊκή βούληση. Βασίστηκε σε υλικό της περιοδείας “Short Sharp Pain in the Neck” . Αρχικά ήθελαν να είναι διπλό άλμπουμ, αλλά το υλικό έφτανε μόνο για τρεις πλευρές. Όταν κυκλοφόρησε δήλωσε ο Lemmy στον James McNair στο περιοδικό Mojo το 2011, ότι «έκανε τη διαφορά οικονομικά αλλά πολλά από αυτά τα χρήματα πήγαν πίσω στη σκηνική παρουσία μας».
(1983) “Stand by Your Man” E.P.
«Δεν το έγραψα εγώ, αλλά το τραγούδησα με την Wendy O. Williams (πρώην PLASMATICS). Η Wendy ήταν προβληματικό παιδί. Χύμα, λίγο περίεργη, αλλά βάλαμε τα δυνατά μας. Δεν ήταν εύκολη για συνεργασία στο στούντιο. Αργότερα τις αφιερώσαμε το “No Class” γιατί δεν είχε καμία τάξη. Αλλά ήταν πολύ καλή στο κρεβάτι. (Μετά την ηχογράφηση του EP, εξοργισμένος με την όλη κατάσταση, αποχώρησε ο Fast Eddie Clarke).
(1983) “Another Perfect Day”
«Μετά το “Bomber,” ήταν ένα από τα πρώτα τραγούδια που έγραψα για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν με ενδιέφερε ο ψυχρός πόλεμος. Είχα αρκετές έγνοιες με το να είμαι μουσικός.
Τότε είχε έρθει στην κιθάρα ο Brian Robertson, (πρώην THIN LIZZY). Θυμάμαι του πήρε εβδομάδες να ηχογραφήσει το σόλο. Ήθελα να τελειώνουμε για να προχωρήσουμε. Αυτός έλεγε θα το κάνω ξανά και ξανά. Αλλά το τελικό αποτέλεσμα μου άρεσε. Αλλά ο ίδιος, ήταν πρόβλημα όλο τον καιρό, με περίπλοκες ιδέες στα σόλο και άλλα τέτοια. Βαρετά πράγματα, για εμένα οπότε όταν τελειώσαμε, τελειώσαμε για τα καλά, Σήμερα μου αρέσουν τα πάντα σε αυτό το άλμπουμ».
(1984) “No remorse”
Η κυκλοφορία του διπλού best of “No Remorse” στην συλλεκτική δερμάτινη θήκη, το 1984 σήμανε και τέσσερα νέα τραγούδια με το “Killed by death” και το video του, να μένουν στην μνήμη των metallers σαν το απόλυτο rock βίντεο μαζί με το “We re not gonna take it” των TWISTED SISTER, σαν τα βίντεο της αντίδρασης και της άρνησης του κατεστημένου. Ακόμα τα ίδια συναισθήματα βγάζουν, αν δεν ανήκεις σε κομματική νεολαία.
(1986) “Orgasmatron”
Tο διασκεύασαν οι SEPULTURA (η πιο γνωστή διασκευή του) αλλά ούτε η Βραζιλιάνικη καταγωγή τους και το ταπεραμέντο τους, δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν την έξαψη, το πάθος και την επιθετικότητα του πρωτότυπου, που περιγράφει μοναδικά και γλαφυρά την διαφθορά των πολικών και της κάθε μορφής οργανωμένης εξουσίας.
(1987) “Rock n roll”
Η πορεία του Lemmy οδήγησε σε τραγούδια σαν τα “Dogs”, “Traitors”, από το άλμπουμ “Rock n roll” ,τoυ 1987 τραγούδια βαθιά πολιτικοποιημένα, που δείχνουν ότι δεν ξέχασε τις ρίζες του, το κοινό που απευθύνεται, αλλά ότι ακόμη στρέφει το βλέμμα έξω από το παράθυρο, για να δει τι γίνεται και πώς οι πολιτικοί εκμεταλλεύονται τον κόσμο. Ειδικά όμως η αγάπη του για τα μπλουζ, πέρασε σε ένα τραγούδι, που αποτελεί την επιτομή του σκεπτόμενου rocker. Το “Just cos’ you got the power” με πρώτη εμφάνιση του σαν b’ side του EP με κύριο τραγούδι το “Eat the rich”, από το άλμπουμ “Rock n’ roll”, τoυ 1987. Το απόλυτο πολιτικό τραγούδι, από έναν καλλιτέχνη με κοινωνική συνείδηση, αλλά χωρίς καμία διάθεση να υπηρετήσει κόμματα και ιδεολογίες.
(1988) “No sleep at all”
Στις ζωντανές εμφανίσεις τους (τριήμερο) στην Αθήνα το 1988, στο Σπόρτιγκ, η εισαγωγή του κλασικού “Metropolis” έγινε “Acropolis”. Διαιωνίστηκε στην ιστoρία σαν single που κυκλοφόρησε μαζί με το “ No sleep at all” από την Ελληνική EMI το 1988, με τα πρώτα 1000 αντίγραφα.
“Hardware”
Ταινία επιστημονικής φαντασίας του ‘90, σχετικά cult, με καλές κριτικές και τον Lemmy στο ρόλο ενός οδηγού θαλάσσιου ταξί, που με την είσοδο του πελάτη, βάζει σε ένα ταλαιπωρημένο κασετόφωνο, κασέτα που παίζει τι άλλο παρά το “Ace of spades”. Αυτό αρκεί για το μεταλλικό Oscar μαζί με την κωμωδία του 1987 “Eat the Rich”.
(1991) “1916”
Με τους RAMONES και τους THE DAMNED αλλά και το punk, υπάρχει σχέση σεβασμού και αγάπης, έγραψε για αυτούς το “R.A.M.O.N.E.S”, από το άλμπουμ “1916” του 1991 και αυτοί το διασκεύασαν στο “We ‘re outta here” live άλμπουμ του 1997, με συμμετοχή του Lemmy στην τελευταία συναυλία τους. Το Μάιο του 2000, με την κυκλοφορία του “We Are Motörhead” το single από αυτό ήταν η διασκευή στο γνωστό τραγούδι των SEX PISTOLS “God save the Queen ”. Ο Lemmy έχει δηλώσει ότι γενικά, αισθάνεται πιο κοντά στους punk rockers παρά στα metal σχήματα. Με τους THE DAMNED, είχε παίξει μπάσο σε κάποιες συναυλίες στα τέλη του 1970. Ο ίδιος δηλώνει ότι η αισθητική τους έχει πιο πολλά κοινά με τους THE DAMNED παρά με τους BLACK SABBATH, και τίποτα κοινό με του JUDAS PRIEST. Επίσης θεωρεί ότι έχουν λίγα κοινά με τα speed metal σχήματα που αναφέρουν τους MOTÖRHEAD ως επιρροή.
(1992) Mikkey Dee
MOTORHEAD, MOTLEY CRUE, PINK CREAM 69, τρία διαφορετικά heavy σχήματα, τρεις Ελληνικής καταγωγής ντράμερ, αλλά χωρίς ίχνος μεροληψίας για τους άλλους δύο, ο Mikkey Dee γέμισε τα πιο μεγάλα παπούτσια. Tο 1992 και πραγματικά ήταν ανάσα ζωής για τα κουρασμένα πνευμόνια των MOTORHEAD.
(1992) “March ör Die”
«Όταν έγραφα τραγούδια με τον Ozzy [για το No More Tears ], ο μάνατζερ του μου έστειλε μια κασέτα και όταν την έβαλα να παίξει, ήταν εκείνος να κάνει [μίμηση Ozzy] “Aaaeeeaaeeeaah,” και έπρεπε να δω τι λέξεις θα ταίριαζαν. Μου πήρε περίπου 10 λεπτά, νομίζω. Το παίξαμε κάποιες φορές το “Hellraiser”. Το πρόβλημα ήταν ότι έπρεπε να του μειώσω τον ρυθμό, για να φτάσω κάποιες νότες και μετά να ξαναεπιταχύνω, γι’ αυτό και ακούγεται πιο αργό. Δεν ξέρω αν του Ozzy του άρεσε η δική μου εκδοχή του τραγουδιού. Ποτέ δεν μου είπε τη γνώμη του».
(1993) “Bastards”
«Πραγματικά γρήγορο, με διακοπές στο ρυθμό του. Είναι το πρώτο άλμπουμ μας, με τον νέο ντράμερ μας, τον Mikkey Dee. Είναι πολύ καλός και παίζει γρηγορότερα από εμένα. Οι στίχοι του τραγουδιού είναι αφηρημένοι. Σου επιτρέπεται αυτό όταν είσαι στιχουργός. Κάποιες φορές όταν γράφω διαλύω μόνος μου τις ίδιες μου τις λέξεις. Τις γράφω και μετά τις σπάω. Είμαι γενικά καλός με τις λέξεις.
Τι θυμάμαι από αυτό το άλμπουμ; Θυμάμαι ότι κανείς δεν το αγόρασε. Ήμουν σ’ αυτή την περίεργη Γερμανική εταιρία που μας πρόσφερε τα περισσότερα χρήματα, έτσι δεχτήκαμε. Μετά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Δεν μετανιώνω για τίποτα, δεν μετανιώνω ούτε που πήγα σε αυτή την εταιρία».
(1994) “Airheads”
Σε μια μέτρια ταινία της δεκαετίας του ‘90,το 1994, με τους άσημους τότε Brenadan Fraser, Adam Sandler, Steve Bouscemi, ο Lemmy (με το όνομα Lemmy von Motorhead) ως από μηχανής Θεός δίνει την λύση.
(1995) The Lemmys
Υπάρχει μεγαλύτερος φόρος τιμής από το να ντυθούν οι METALLICA σαν MOTORHEAD και να διασκευάσουν τραγούδια σου; Απλά κλασική πλέον η εμφάνιση των METALLICA ως “The Lemmy’s”, ντυμένοι στα μαύρα, για τα 50στα γενέθλια του Lemmy στο Whisky A Go Go στο LA, στις 14 Δεκεμβρίου του 1995.
(1996) “Overnight Sensation”
«Παράξενο τραγούδι και από πλευράς ρυθμού και συγχορδιών. Μου αρέσει γιατί είναι κάτι που δεν κάνουμε συχνά. Και το ρεφρέν έχει πολύ έξυπνους στίχους, “Broken, broken, truth must be spoken/Too late to be virgins, too early to be whores.” Είναι ένα τραγούδι που θα μιλήσει στον καθένα».
(1997)
Λίγοι γνωρίζουν για τον γιό του Lemmy, Paul Inder που ακολούθησε καριέρα μουσικού. Αν και ο Lemmy δεν υπήρξε πρότυπο πατέρα, ουδέποτε αρνήθηκε την ύπαρξή του. Δύο ακόμα γιοί, αποδεικνύουν παραγωγικότητα και εκτός μουσικής. Ο Paul Inder ανέβηκε επί σκηνής το 1997, όταν περιόδευαν για το “Overnight Sensation” στο Brixton Academy στις 25 Οκτωβρίου στο “Ace of Spades”. Εμφανίστηκε επίσης μαζί τους για την συναυλία για την 25η επέτειο στις 22 Οκτωβρίου στο Brixton Academy στο Λονδίνο, μαζί με τους Fast” Eddie Clarke, Brian May, Doro Pesch, Whitfield Crane, Aceκαι Todd Campbell (γιό του κιθαρίστα τους). Από την βιντεοσκόπηση του γεγονότος προέκυψε το “25 & Alive Boneshaker” DVD.
(2000) The rock n’ roll years
HEAD CAT: από το 2000, είναι το rockabilly project του Lemmy με τους ντράμερ Slim Jim Phantom (STRAYCATS) και τον κιθαρίστα Danny B. Harvey (LONESOME SPURS,THE ROCKATS). Mέτριο αλλά απενοχοποιημένο project, που του δίνει την ευκαιρία να αλλάξει τα λευκά μποτίνια, με suede φαρδύσολο παπούτσι. Οι κρεατοελιές παραμένουν ως έχουν με αντοχή στην μπριγιαντίνη.
(2004) PROBOT
Ο David Grohl αναγνωρίζει την αξία και την ιστορική σημασία του Lemmy στην ιστορία του metal και τον ανταμείβει με το καλύτερο τραγούδι, που δεν έγραψαν οι MOTORHEAD, το “Shake your blood”. Το Φεβρουάριο του 2011, ο μπασίστας ανταποδίδει υποδυόμενος τον οδηγό της λιμουζίνας των FOO FIGHTERS στο μουσικό βίντεο του “White Limo” .
(2004) “Inferno”
«Το έγραψα για να τα ξαναβρώ με την μαύρη φίλη μου. Μας γνώρισε ο Ron Jeremy πράγμα που βρίσκω πολύ cool. Είμαστε μαζί με διαλείμματα για 20 χρόνια. Ακόμη προσπαθούμε να το κάνουμε να κρατήσει. Δεν έρχεται μαζί μας στις περιοδείες. Δεν της το επιτρέπω. Δεν της είπα ότι ήταν γι’ αυτή, όταν το έγραψα. Ακόμη δεν το ξέρει».
(2007)
Η Kelly Johnson κιθαρίστρια των GIRLSCHOOL πεθαίνει από καρκίνο. Η συγκεκριμένη μουσικός αποτέλεσε την μεγάλη του αγάπη. Μαζί με την Wendy O Williams και την Samantha Fox. O Lemmy δείχνει μια προτίμηση στις ξανθιές και μια γκαντεμιά στο να παραμείνουν αυτές εν ζωή.
(2008) “Motörizer”
«Αυτό μου ξεχωρίζει λόγω του ρυθμού. Δεν υπάρχει ρυθμός που να μην μπορεί να παίξει ο Mikkey. Είναι τόσο καλός. Δεν υπάρχει τίποτα με το οποίο θα προκαλούσα τον εαυτό μου. Μπορώ να γράψω τραγούδια. Γράφω εδώ και 40 χρόνια. Είναι απλό για τους MOTÖRHEAD. Κάναμε τόσα άλμπουμ στα τελευταία χρόνια. Γίνεται όλο και πιο εύκολο με τα χρόνια, από τότε που ξαναγίναμε τρίο το ’95, αλλά ο Phil [Campbell] και ο Dee είναι δεκαετίες μαζί μας .
(2011)
To 2011 δήλωσε: “Δεν είμαστε heavy metal. Είμαστε ένα rock n’ roll σχήμα. Ακόμη είμαστε. Όλοι μας περιγράφουν σαν heavy metal ακόμη και όταν δηλώνω ότι δεν είμαστε. Γιατί δεν ακούν οι άνθρωποι;» Το 2014 ανέφερε στο περιοδικό «Der Spiegel» ότι δεν του αρέσει ιδιαίτερα το heavy metal.
(2014) Υγείας προβλήματα
Ο Lemmy συνεχίζει να ζει και να παίζει, ηχογραφεί μετά την τοποθέτηση βηματοδότη, τη διάγνωση του με διαβήτη, τις βαριές αναπνευστικές λοιμώξεις. Συνεχίζει γιατί δεν ξέρει να κάνει κάτι άλλο καλά, συνεχίζει για τον εαυτό του και τους οπαδούς του, συνεχίζει γιατί η ζωή του είναι το rock n’ roll . Αλλάζει το Jack Daniels and coke σε βότκα και μειώνει τα τσιγάρα στο ένα πακέτο την εβδομάδα. Το πιο πλούσιο και ακριβό merchandise, μαγιό, δερμάτινες θήκες κινητών, ακουστικά για υψηλής έντασης μουσική, κρασιά, δονητές όλα με τις ευλογίες του management .
(2015) “Bad Magic”
«Στην πραγματικότητα είναι ένα rock & roll, άλμπουμ. Ήταν εύκολο άλμπουμ. Είχαμε κάποια καλά riffs στις πρόβες. Ο τρόπος με τον οποίο δημιουργούμε τα τραγούδια αυτές τις μέρες διαφέρει εντελώς. Κάποιες φορές τα φέρνω εγώ, κάποιες οι άλλοι και όλα γίνονται στη στιγμή. Μπαίνουμε για μια εβδομάδα για να ενώσουμε τα riffs και μετά πάμε για ηχογράφηση. Ηχογραφούσαμε για δύο εβδομάδες, πράγμα όχι απαραίτητα κακό. Έγραψα τους στίχους στο στούντιο, μετά την ηχογράφηση του ρυθμικού μέρους. Το γράψιμο στίχων είναι εύκολο πια. Το “Thunder & Lightning” δημιουργήθηκε μέσα σε 10 λεπτά».
(2015) Los Angeles – Η αναγνώριση
Ο δήμαρχος του Los Angeles τίμησε πρόσφατα τον Lemmy επιβεβαιώνοντας, τα ρητά «Ουδείς προφήτης στον τόπο του» και «Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος» (κάτι που δυστυχώς τελικά ίσχυσε).
Για τους νέους μουσικούς: “Έχουν κρατήσει το λάθος κομμάτι. Πιστεύουν ότι η ουσία του πράγματος , βρίσκεται στο να είναι γρήγοροι και δυνατοί, αλλά δεν είναι έτσι. Τα σόλο της κιθάρας, δεν είναι πραγματικά δύσκολα για ένα κιθαρίστα, απλά παίζει κλίμακες. Για να νιώσεις το σόλο, να το οικειοποιηθείς, και πάρε για παράδειγμα τον Hendrix τον καλύτερο κιθαρίστα που έχεις δει στη ζωή σου, αυτός έμαθε από ανθρώπους σαν τους Buddy Guy, Lightnin’ Hopkins . Για να επηρεαστείς από κάποιον, πρέπει να μάθεις να παίζεις σαν και αυτόν».
Αυτή ήταν η ζωή του σπουδαίου Ian Lemmy Kilmister μέσα από τα τραγούδια του και τα κομβικά σημεία της καριέρας του με τους MOTORHEAD. Ενός ανθρώπου, που έκανε την απόλυτη rock n’ roll ζωή, που ήταν το μοναδικό κοινά αποδεκτό πρόσωπο ανάμεσα στους οπαδούς του blues, του rock, του punk, του heavy metal. Ενός θρύλου, που ο αιφνίδιος θάνατός του, έκανε φτωχότερη ολόκληρη τη μουσικής…
Στέλιος Μπασμπαγιάννης
