Δυστυχώς δεν θυμάμαι ποιος μου είχε δώσει την κασέτα, για να τον ευχαριστήσω εδώ δημόσια και ονομαστικά, αλλά αλήθεια φίλε μου που δεν θυμάμαι ποιος είσαι, σε ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ πολύ.
Ήταν 1995, Μιμάκος δευτέρας γυμνασίου. Θυμάμαι πολύ καθαρά ακριβώς με λεπτομέρειες το πως είχα ξεκινήσει να ακούω heavy metal, τις πρώτες μου κασέτες, CD, βινύλια, τα θυμάμαι όλα. Θυμάμαι πως ένιωθα όταν τα έβαζα να παίζουν, στο φορητό Philips κασετόφωνο CD player. Και πάντα όταν λέω ιστορίες από τότε, ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο είναι αυτό με τίτλο “Burnt Offerings”.
Μπορώ να πω με πάσα ειλικρίνεια ότι αυτός είναι ο δίσκος που έχω ακούσει περισσότερες φορές στη ζωή μου, όσο κι αν φαίνεται παράξενο αυτό. Αρκεί απλώς να αναφέρω ότι η κασέτα είχε κάνει κατάληψη στο Philips για περίπου 2 χρόνια. Σερί. Βασικά, όχι. Έβγαινε για να μπει στο walkman, όπου κι εκεί έπαιζε σερί, τελείωνε η πρώτη πλευρά, έπαιζε αυτόματα η δεύτερη, τελείωνε ο δίσκος, ξεκινούσε αυτόματα από την αρχή, και πάει λέγοντας. Αυτό, για περίπου 2 χρόνια. Είχα μάθει απ’ έξω ακόμα και τους θορύβους. Για την ιστορία και μόνο, αναφέρω απλά ότι η κασέτα βγήκε για να δώσει τη θέση της στον δεύτερο δίσκο που έχω ακούσει περισσότερο στη ζωή μου, με τίτλο “…And Justice For All”…
Θυμάμαι πολύ καθαρά ένα βράδυ που είχα σχολάσει από τα αγγλικά, γυρίζω σπίτι, βάζω να φάω μακαρόνια με κιμά και κάθομαι στο σαλόνι με τους δικούς μου, είχε φέρει ο πατέρας μου βιντεοκασέτα να δούμε. “Άραξε” μου είπε, “έχω φέρει να δούμε ταινία”. Anthony Hopkins, Keanu Reeves, Winona Ryder και ο θεός Gary Oldman στον ρόλο του Dracula, του Francis Ford Coppola.
“…I was betrayed… look, what your God has done, to me…”, κι έχω πάθει ΣΟΚ. Αυτή η ατάκα του Dracula, είναι και το ξεκίνημα του “Burnt Offerings”. Ολοκληρωτική ανατριχίλα.
Ο 3ος δίσκος των ICED EARTH, που κατά την προσωπική μου άποψη είναι ξεκάθαρα και ο καλύτερός τους, είναι φυσικά και ο αγαπημένος μου. Σκοτεινός, βαρύς, ογκώδης, ποτέ δεν έπαιξαν και δεν ακούστηκαν έτσι ξανά. Κυκλοφορεί σαν σήμερα, 18 Απριλίου, 27 χρόνια πριν. Η μπάντα μετά το εξαιρετικό και κλασικό “Night Of The Stormrider”, έχει ένα κενό 3 χρόνων όπου ενοχλημένοι από την κατάσταση που επικρατεί στη μουσική βιομηχανία, αποτυπώνουν όλη αυτή την οργή στην παραγωγή αυτού του δίσκου, γι’ αυτό και ακούγεται έτσι, όπως λέει ο ίδιος ο Jon Schaffer.
Την θέση του Rick Secchiari στα τύμπανα παίρνει ο Rodney Beasley (ο πρώτος έπαιξε μόνο στο “Night…”, ο δεύτερος έπαιξε μόνο στο “Burnt…”) ενώ τον John Greely στις φωνές αλλάζει ένας κοκκινοτρίχης μακρυμάλλης τύπος, μια εντυπωσιακή φιγούρα με μπούκλα μαλλί μέχρι κάτω από τον πισινό και φωνάρα που μνημονεύεται έως σήμερα. Το όνομα αυτού, Matt Barlow.
Τρομερό ήταν επίσης και όλο το artwork του δίσκου, με το κατακόκκινο εξώφυλλο, πίνακας του ζωγράφου Gustave Dore, στο οποίο δεσπόζει ο Lucifer από την κόλαση του Δάντη. Το έπος του Dante Alighieri, “The Divine Tragedy”, είναι και η πηγή έμπνευσης του μεγαλύτερου σε διάρκεια κομματιού των ICED EARTH, το “Dante’s Inferno”, διάρκειας 16 λεπτών και 26 δευτερολέπτων. Τέλος, εκεί στην τρυφερή ηλικία των 14-15 ετών, την μοναδική φορά που έπιασα σπρέι στα χέρια μου για να βανδαλίσω τοίχο, συγκεκριμένα τη μόστρα του γυμνασίου μου, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα να γράψω, ήταν αυτό που έγραφε στο οπισθόφυλλο του δίσκου. Εντυπωσιακή εικόνα το πρωί της επόμενης μέρας να μαζεύεται όλο το σχολείο και να προσπαθούν άπαντες να νιώσουν τι στο διάβολο σημαίνει “…and there they wept… crucified… Dammed for all time…”. Δύο εβδομάδες άντεξε η τέχνη μου, έφεραν “ασπριτζήδες” να “καθαρίσουν”.
Όλη αυτή η προσωπική ιστορία που συνοδεύει το “Burnt Offerings” είναι από τις αγαπημένες μου, γι’ αυτό και πήρα το θάρρος να ζητήσω το άρθρο, που ο αγαπητός συνάδελφος Γιώργος Κουκουλάκης με χαρά παραχώρησε και τον ευχαριστώ. Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε αγαπημένους δίσκους άμεσα συνυφασμένους με την ζωή μας, βιώματα και συναισθήματα που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Εμένα εκτός από όλα αυτά, θα με συνοδεύει πάντα και η εικόνα του νεαρού Μιμάκου με το walkman και τα ακουστικά στα αυτιά, να ακούει το “Burnt Offerings” εκατομμύρια φορές σερί, και μέχρι και σήμερα να μην το έχει βαρεθεί ούτε στο ελάχιστο.
Worst to best λοιπόν με άμεση επιστράτευση της τεχνικής του αυτοσχεδιασμού, μιας και πιστεύω έγινε κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι αυτός είναι ένας από τους απόλυτα αγαπημένους μου δίσκους, οπότε η σειρά είναι παντελώς τυπική γιατί εδώ μέσα, worst ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
THE “BURNT OFFERINGS” COUNTDOWN
*(ξαναβλέπει το track list και δακρύζει…)
- “The pierced spirit” (1.54)
Ένα ακουστικό κομμάτι, διάρκειας σχεδόν 2 λεπτών, που στην ουσία είναι εισαγωγικό για την μετάβαση στο έπος του δίσκου. Ακουστικές κιθάρες και πιάνο, λίγοι στίχοι γραμμένοι από τον Jon, ερμηνεία σε απόγνωση του Matt και με λίγα λόγια, μια σύνοψη της κατάστασης που έχει περιέλθει το πνεύμα που σε λίγη ώρα θα δούμε αναλυτικά τι τραβάει στην κόλαση του Δάντη, για όλη την αιωνιότητα.
- “Burning oasis” (6.00)
Έτσι λεγόταν το πρώτο demo που είχε ηχογραφήσει η μπάντα, πριν καν μείνει το όνομα ICED EARTH, όταν ακόμα λεγόταν PURGATORY, το 1985. Εδώ ο Jon χρησιμοποιεί ένα σκασμό riffs, ικανά να δομήσουν έναν ολόκληρο δίσκο και δεν είναι καν τα καλύτερα του δίσκου. Και αυτός τα έβαλε όλα σε ένα απλό κομμάτι. Κορυφαία στιγμή αυτού, το σημείο που ο Matt καρφώνει “Ι, Shall be Wise!”
- “Brainwashed” (5.22)
Από εδώ και πέρα αρχίζει το κλάμα το οδυνηρό, γιατί πλέον δεν έχει κανένα νόημα η σειρά προτίμησης. Απλά για το τυπικό. Τι κομματάρα είναι αυτό το “Brainwashed” ρε φίλε. Τα έχει όλα. Ένα σωρό στίχοι του Jon, με κορυφαία στιγμή του κομματιού φυσικά το σημείο που λέει:
“Judge me nor my shallow friend, lest ye be judged yourself, you abuse the words you preach, you mold them for yourself, Brainwashed hypocrisy justifies the life you lead,
FORGIVE ME FATHER
I HAVE SINNED
LAY MY HEAD TO REST AGAIN”.
- “Last December” (3.23)
Αδικία επίσης και για αυτό, αλλά δεν θα μου έβγαινε αλλιώς. Το πιο μικρό σε διάρκεια κομμάτι του δίσκου, αν εξαιρέσεις το ακουστικό πιο πάνω. Τρομερή πώρωση σε μόλις 3μιση λεπτάκια, με την τσιρίδα σήμα κατατεθέν του Barlow εκεί στο 2 και 30λίγο.
- “Burnt Offerings” (7.22)
Το ομώνυμο του δίσκου και opening track. Μια από τις εισαγωγές που με στοιχειώνει ακόμα και σήμερα. Απερίγραπτη ατμόσφαιρα, και η απόλυτη ανατριχίλα με την ατάκα από το “Dracula”, από την σκηνή του πρώτου encounter με την παρέα του professor Abraham van Helsing.
“I was betrayed, look what your God has done to me…”
Νομίζω ότι από όλες τις συναυλίες που έχω πάει, από όλες τις φορές που έχω φωνάξει πολύ δυνατά, η στιγμή που φτύσαμε την ψυχή μας ολόκληρη και ποτέ δεν ξεπεράστηκε, ήταν το σημείο που ουρλιάξαμε “CAST THEIR BODIES TO THE FLAMES!”
- “Creator failure” (6.02)
Από τα πιο αγαπημένα μου κομμάτια από ICED EARTH. Πάντα όταν παίζω μουσική, βάζω ή αυτό ή το επόμενο. Το έχω επίτηδες ψηλά εδώ, γιατί θεωρείται ψιλοoutsider, εγώ όμως το λατρεύω, γιατί έτσι μ’ αρέσει.
- “Diary” (6.14)
Ανέκαθεν αυτό το θεωρούσα το προσωπικό μου αγαπημένο, αν εξαιρέσεις το επόμενο γιατί είναι έτσι κι αλλιώς εκτός συναγωνισμού. Αυτές οι κοφτές μπουκωμένες συγχορδίες στην αρχή που είναι σαν να σου δίνουν γροθιές στην ψυχή, θα μου θυμίζουν πάντα γιατί αγαπάω το heavy metal.
- “Dante’s Inferno” (16.26)
Δεν γινόταν να είναι κάποιο άλλο στην κορυφή αυτής της λίστας. Δεν γινόταν να είναι άλλο από το καλύτερο κομμάτι που έχουν γράψει οι ICED EARTH. Αγαπημένη θεματολογία η κόλαση του Δάντη, σε 16μιση λεπτά η μπάντα περιγράφει όλα τα δεινά που τραβάνε οι ψυχές στην αιωνιότητα, το κομμάτι αλλάζει 280 φορές riff, δομές, ταχύτητες κι όμως δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να πει ότι είναι βαρετό. Σεβασμός στην μπάντα που ανέκαθεν το είχε στο play list των εμφανίσεων τους και πάντα ο κόσμος το χαιρόταν με όλη του την ψυχή. Χρειάζομαι ξεχωριστό άρθρο για να αναλύσω το κομμάτι μουσικά και τεχνικά, και ήδη ο Φράγκος καταριέται την ώρα και την στιγμή που συμφώνησε να αναλάβω το συγκεκριμένο άρθρο, του είχα πει έχω 20 χιλιάδες λέξεις τουλάχιστον, ποιος μετράει όμως; Αυτή είναι η κορυφαία στιγμή στην ιστορία των ICED EARTH και ήταν η πρώτη φορά που είπα στον εαυτό μου “αυτό το κομμάτι θα ήθελα να το έχω γράψει εγώ”.
Ατμόσφαιρα για ρεσιτάλ, η μπάντα και ειδικά ο Jon σε οργασμό έμπνευσης μουσικά, συνθετικά και στιχουργικά και ο Matt σε μια από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του. Και όλα αυτά, υπό το πρίσμα της κόλασης του Δάντη.
Μία από τις κορυφαίες στιγμές σε όλη την ιστορία του Heavy Metal.
Μίμης Καναβιτσάδος
