a
Έρχεται το καλοκαίρι; Όχι. Όχι, αν οι IMMORTAL έχουν να πουν κάτι σχετικά με αυτό. Το δέκατο άλμπουμ των μαυρομεταλλικών θρύλων είναι γεγονός και φυσικά μαζί του έρχεται ξανά ο χειμώνας, η παγωνιά, οι καταχνιά και όλα τα πλάσματα που κρύβονται στις σκοτεινές νύχτες του.
Η αποχώρηση (ή η απομάκρυνση) του Abbath από τις τάξεις του σχήματος, ήταν ίσως ένα πλήγμα στην εικόνα των Νορβηγών, δημιουργικά όμως; Ο Demonaz, πήρε επ΄ ώμου το συγκρότημα, όχι ότι δεν το είχε έτσι και αλλιώς δηλαδή και πριν πέντε χρόνια μας χάρισε το πολύ καλό “Northern chaos Gods”. Αυτή τη φορά, η μοναδική αυτή προσωπικότητα είχε να αντιμετωπίσει ένα ακόμα πρόβλημα. Αυτό δεν ήταν άλλο από την αποχώρηση του Horgh από την μπάντα, αφήνοντας κενή την θέση πίσω από τα τύμπανα, μιας και ο εμβληματικός drummer δεν ήταν εύκολο να αντικατασταθεί. Την θέση του πήρε ο Kevin Kvåle, drummer των GAAHLS WYRD, ο οποίος και τις ταχύτητες πιάνει και ξεπερνά κατά πολύ τις όποιες προσδοκίες με την απόδοσή του. Μια πολύ καλή επιλογή που γιατί όχι, καλό θα ήταν να έμενε στο συγκρότημα.
Παράλληλα και με όλα αυτά, ο ίδιος ο Demonaz, επιστρέφει στην ενεργό δράση, ξεπερνώντας τα προβλήματα της τενοντίτιδάς του (κατά πως φαίνεται) σπέρνοντας τρόμο με τα υπερηχητικά, βγαλμένα από το παρελθόν riff του. Για αν είμαστε πιο ακριβείς, τα πάντα σε αυτό το άλμπουμ, φέρουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή του, μιας και όλα, είναι δική του δουλειά, από την μουσική και τους στίχους, μέχρι το arrangement.
Τι συναντάμε όμως σε αυτό το νέο άλμπουμ των IMMORTAL που τιτλοφορείται “War against all”; Αρχικά έναν άξιο διάδοχο του προκατόχου του. Δεν θα περίμενε κανείς φυσικά κάτι λιγότερο. Πολλά στοιχεία όμως βρίσκουμε που σίγουρα θα φέρουν στο μυαλό τους BATHORY. Αυτό φυσικά, μόνο κακό δεν θα μπορούσε να είναι. Είναι ένας δίσκος, ο οποίος πραγματικά κυλάει νεράκι, από την ομότιτλη εκκίνηση του, μέχρι το τέλος της όχι πολύ μεγάλης διάρκειάς του, δεν αφήνει δευτερόλεπτο να πάει χαμένο, δεν αφήνει στιγμή τον ακροατή να βαρεθεί. Καταιγιστικό, συμπαγές, γεμάτο. Βγάζει μία παγωμένη δύναμη, με την ανάλογη ατμόσφαιρα και προσφέρει, μετά από δέκα άλμπουμ και τριάντα ένα χρόνια από το δισκογραφικό ντεμπούτο τους, το ομώνυμο της μπάντας τραγούδι. Το “Immortal”, κουβαλάει όλη την ιστορία του συγκροτήματος πάνω του, με την ανατριχίλα να είναι αναπόφευκτη.
Οκτώ τραγούδια περιλαμβάνει αυτό το ταξίδι στον κόσμο του Blashyrkh, με το ορχηστρικό “Nordlandihr” να είναι ο καλύτερος ξεναγός σε αυτόν τον κόσμο που έχει δημιουργηθεί και τραγουδηθεί από τους IMMORTAL τόσες και τόσες φορές. Ίσως δεν είναι ένας δίσκος βγαλμένος από τα παλιά, είναι μάλλον ένα άλμπουμ που ακολουθεί την φυσική εξέλιξη της μπάντας, την πορεία που ακολουθεί πάνω από δέκα χρόνια πια. Ίσως σε σημεία να θυμίζει την προσωπική κυκλοφορία του Demonaz, πως θα μπορούσε να μην το κάνει άλλωστε. Αυτός είναι πια οι IMMORTAL και τιμάει το βαρύ τους όνομα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Μια δουλειά που δεν θα αφήσει παραπονεμένο το κοινό της μπάντας, που σίγουρα θα το ξαναεπισκεφθεί κανείς, που παίρνει και αυτή επάξια τη θέση της, δίπλα στον υπόλοιπο κατάλογο των μεγάλων Νορβηγών.
Υ.Γ. Το εξώφυλλο δεν δείχνει τους IMMORTAL χαμένους σε κάποιο χιονισμένο δάσος του Βορρά, αλλά και πάλι, έχει τη χάρη του.. Ε;;
8 / 10
Φανούρης Εξηνταβελόνης
