Ο Chris Impellitteri είναι ένας καλλιτέχνης που μας γυρίζει σε άλλες εποχές. Βασικά, είναι ένας κιθαρίστας απόλυτα προσηλωμένος στο στυλ που τον έχει καθιερώσει (shredding guitars) αλλά κυρίως ένας συνθέτης που δεν δείχνει καμία διάθεση για πειραματισμούς και συναφείς καλλιτεχνικές ανησυχίες. Βάζεις ένα δίσκο του και ξέρεις ακριβώς τι θα ακούσεις…δηλαδή, μελωδικό metal με νεοκλασικές σφήνες και τις κιθάρες φυσικά στο προσκήνιο. Ωστόσο, η ειδοποιός διαφορά του Impellitteri με όλους τους υπόλοιπους wannabe shredders εκεί έξω είναι ότι η αδιαμφισβήτητη τεχνική του κατάρτιση συνοδεύεται από μία υψηλή ποιότητα συνθέσεων. Με άλλα λόγια, ο Impellitteri συνδυάζει και τους δύο κόσμους γεγονός που τον κάνει αρεστό και σε ένα ευρύτερο ακροατήριο και όχι μόνο σε…αποφοίτους ωδείων!
Το “War machine” όχι μόνο δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά ταυτόχρονα μπορεί άνετα να συμπεριληφθεί στις καλύτερα δισκογραφικά κεφάλαια της πλούσιας καριέρας των IMPELLITTERI. Σε αυτό συντελεί το επιβλητικό line-up με τον μόνιμο συνοδοιπόρο του Rob Rock πίσω από το μικρόφωνο, τον τεράστιο Paul Bostaph (!) στα τύμπανα και τον James Pulli στο μπάσο. Τα κομμάτια είναι εξαιρετικά, φέρουν την ανεξίτηλη στάμπα του Chris ενώ προσωπικά μου θύμισαν αρκετά την ατμόσφαιρα δίσκων όπως “Screaming symphony” και “Eye of the hurricane”. Η δουλειά που έχουν κάνει οι βετεράνοι μηχανικοί ήχου Mike Plotnikoff και Jacob Hansen πίσω από την κονσόλα είναι σεμιναριακή και το αποτέλεσμα είναι κυριολεκτικά αψεγάδιαστο.
Ο νέος δίσκος των IMPELLITTERI τοποθετεί σε περίοπτη θέση τη μελωδία και φυσικά τις καταιγιστικές κιθάρες οι οποίες επαναλαμβάνουμε έχουν ουσία και δεν βρίσκονται εκεί μόνο και μόνο για επιδεικτικούς λόγους τους οποίους άλλωστε δεν έχει καμία απολύτως ανάγκη ο Chris. Πολλά μπράβο για έναν εξαιρετικό δίσκο που αξίζει να τσεκάρουν όλοι…για διαφορετικούς λόγους ο καθένας!
8 / 10
Σάκης Νίκας
