a
Πολλά χρόνια έχουν περάσει από την ίδρυση των IMPERIUM DEKADENZ και την κυκλοφορία του πρώτου Demo τους, το μακρινό 2005. Με σχεδόν μία εικοσαετία και επτά (πλέον) ολοκληρωμένα άλμπουμ στην πλάτη τους, οι Γερμανοί Black Metallers, με το ολοκαίνουργιο “Into sorrow evermore”, έρχονται για να αποδείξουν κάποια πράγματα, σχετικά με την διαδρομή τους μέσα από τα σκοτεινά μονοπάτια του extreme metal.
Τι συναντάμε όμως σε αυτόν τον καινούργιο δίσκο των IMPERIUM DEKADENZ, ο οποίος έρχεται τέσσερα χρόνια μετά το ομολογουμένως πολύ καλό “When we are forgotten” του 2019; Αρχικά, διαπιστώνουμε ότι η φόρμα που έχει υιοθετήσει το σχήμα, παραμένει η ίδια. Δεν θα βρει κανείς μεγάλες διαφοροποιήσεις στον ήχο του, ούτε θα βρει πολλές εκπλήξεις κρυμμένες μέσα στις εννέα συνθέσεις της νέας του δουλειάς. Αυτό που σίγουρα θα βρει όμως, είναι την δική τους ατμόσφαιρα, αυτήν με την οποία μας έχουν ταξιδέψει σε όλες τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους μέσα από τα σκοτάδια της απόγνωσης, της θλίψης και του θανάτου, θέματα με τα οποία ασχολούνται επιτυχώς από την αρχή της πολυετούς καριέρας τους, μεταφέροντας τις ερωτήσει για τα παραπάνω θέματα, μέσα από την μουσική και τους στίχους τους.
Πρόκειται για ένα άλμπουμ, το οποίο δεν έχει πολλά-πολλά στολίδια, δεν είναι παραφορτωμένο με πολλές και δύσπεπτες για το ευρύ κοινό εναλλαγές. Είναι ευθύ, γεμάτο όσο πρέπει, ωμό όσο πρέπει, προσφέρει ταχύτητες αλλά και ατμοσφαιρικότερα σημεία, όπου η μελωδία είναι κυρίαρχη και αφήνει και μία αίσθηση Σουηδικής σχολής Death Metal, αν αφαιρέσει κανείς τα blast beats. Τα φωνητικά, φυσικά, δεν θα μπορούσαν να είναι παρά αυτά τα απόκοσμα, γεμάτα τρόμο χαρακτηριστικά φωνητικά του είδους, χωρίς σημεία καθαρά, ευτυχώς βέβαια, γιατί δεν ταιριάζουν όλα με όλα.
Ακόμα μία προσφορά από τον Βεσπασιανό και τον Οράτιο, υψηλού επιπέδου και ιδιαίτερης παραγωγής, ούτε πολύ καθαρής, ούτε και τετρακάναλης φυσικά, που τονίζει ότι πρέπει και δεν αφήνει να αποκαλύπτονται τα πάντα χωρίς προσπάθεια. Μία προσφορά όπου όλα είναι τακτοποιημένα και αρκετά ισορροπημένα: Τα τραγούδια δεν είναι πολύ επιθετικά, είναι μελαγχολικά, αλλά όχι λυπημένα ή απελπισμένα, οι μελωδίες δεν ξεκολλάνε εύκολα από το μυαλό. Έτσι το “Into sorrow evermore” είναι πολύ προσιτό για τα γενικότερα Black Metal πρότυπα και σχεδόν φιλικό προς τους αρχάριους. Αυτό δεν έχει κάτι το αρνητικό φυσικά, σημαίνει ότι οι IMPERIUM DEKADENZ γνωρίζουν καλά την τέχνη τους και προσφέρουν για άλλη μια φορά ένα πολύ καλό άλμπουμ.
Το κύριο ερώτημα, τουλάχιστον από την οπτική γωνία των θαυμαστών, θα μπορούσε να είναι αν σύγκριση με ξεχωριστούς δίσκους όπως το “Meadows of nostalgia ή το “Dämmerung Der Szenarien”, το “Into sorrow evermore” μπορεί να σταθεί επαρκώς. Σίγουρα, τουλάχιστον σε ορισμένα σημεία, ανταποκρίνεται στο υψηλό σημείο αναφοράς που έθεσαν αυτά τα άλμπουμ και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αυτό το άλμπουμ να καταλήξει να εξελιχθεί με παρόμοιο τρόπο με το πέρασμα του χρόνου, ωριμάζοντας.
8 / 10
Φανούρης Εξηνταβελόνης
