Γνωστοί μόνο στους “die – hards” του αμερικανικού power/progressive ήχου των αρχών της δεκαετίας του ’90. Λατρεμένοι από όλους τους. Μια ΜΠΑΝΤΑΡΑ, έτσι, με όλα τα γράμματα κεφαλαία, που δυστυχώς άργησε να μπει στο παιχνίδι και είδε το καταπληκτικό υλικό της να κυκλοφορεί με την ολική αλλαγή του τοπίου στο «σκληρό ήχο» και την άνοδο της σχολής των PANTERA. Στις Η.Π.A., την τριετία 1992-1995, κουμάντο έκανε από τη μία το “Cowboys from Hell” και οι συν αυτώ παρατρεχάμενοι και από την άλλη οι DREAM THEATER με τα “Images and words”, “Awake” και με τους πάμπολλους κλώνους – κολαούζους. Σκόπιμα δεν αναφέρομαι καθόλου στη rock σκηνή του Seattle, καθώς θεωρώ σωστό και λογικό να μείνει η συζήτηση σε καθαρά metal πλαίσια. Εκείνη λοιπόν τη δύσκολη, για κάποιους καλλιτέχνες, περίοδο, οι INNER STRENGTH «έσβησαν» και δεν πρόλαβαν να αφήσουν το σίγουρα ΤΕΡΑΣΤΙΟ στίγμα τους στη μουσική, τουλάχιστον όπως αυτοί θα το ήθελαν. Μήπως όμως ήταν λογικό να χαθούν από τον χάρτη; Αυτό το καταπληκτικό πακέτο της Divebomb μας λύνει κάθε απορία.
Tρία CDs έρχονται να πλαισιώσουν το ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ εκείνο “Shallow reflections” και να «δημιουργήσουν» τη δισκογραφία των INNER STRENGTH. Ξεκινάμε από «χειροπιαστά»: το πρώτο (“Within the dream”) είναι τα demos “Within the dream” και “Extra strength”, με την προσθήκη δύο ακυκλοφόρητων κομματιών από τα sessions του δεύτερου. Οι συνθέσεις ξεκινούν και μας έρχονται από το 1991. To “Beyond tomorrow”, περιέχει το ομώνυμο demo του 1992, demo μορφές κομματιών του “Shallow reflections”, συν το ακυκλοφόρητο 14λεπτο DREAM THEATER-ικό “Weapons of mass deconstruction”. Στο τρίτο CD της σειράς (“The common theme”), o ακροατής θα βρει δεκαπέντε (15) κομμάτια της περιόδου 1994 – 1997, τα οποία θα αποτελούσαν το δεύτερο άλμπουμ της μπάντας, το οποίο και δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Όλο το υλικό είναι σε remastered εκδοχή από τον Jamie King, ο οποίος έκανε εξαιρετική δουλειά στο μεγαλύτερο τμήμα του (κάποια official albums έχουν χειρότερο ήχο από αυτά τα demos) και τα CDs συνοδεύονται από πλούσια, πολυσέλιδα booklets, τα οποία, μεταξύ άλλων, περιέχουν μία συνέντευξη των Scott Oliva (φωνή) and Joe Marselle (κιθάρα), χωρισμένη σε τρία μέρη.
Ας περάσουμε τώρα και στη μουσική. Στα “Beyond tomorrow” και ”Within the dream”, «χάνεται η μπάλα», κατά το κοινώς λεγόμενον. Είναι γνωστό από το “Shallow reflections”, πως το progressive metal των INNER STRENGTH είναι αυτό που λέμε… top notch, αλλά εδώ μάγκες μου, η ακρόαση περνάει σε άλλα επίπεδα! Επιθετικό, «σκοτεινό» και άκρως «ακονισμένο» US progressive, που κρύβει περίτεχνα καμουφλαρισμένο στις τάξεις του αρκετό US Power, τάσσεται δίπλα σε μεγαλουργήματα του είδους και δέχεται το ευλογημένο άγγιγμα του tech thrash των WATCHTOWER. Συνεχείς εναλλαγές ρυθμών, τεράστιες riff-άρες, rhythm section που γεννά θαυμασμό και ταυτόχρονα σκορπά τρόμο και μία ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΦΩΝΑΡΑ, να αλλάζει άπειρες φορές εκφραστική παλέτα, γιατί απλά μπορεί!
Φανταστείτε την ακραία εκδοχή μίας φανταστικής (όνομα και πράγμα) μίξης του “No Exit” με το “A social grace” και το αποτέλεσμα να κυκλοφορεί από τους απίστευτους Καναδούς REALM. Εκπληκτικό! Στο “The common theme” όμως, η συνταγή αλλάζει και το αποτέλεσμα δεν είναι καλό. Μπορεί το άλμπουμ να ξεκινάει ιδανικά, με μία τριάδα κομματιών που άνετα έμπαιναν στα άλλα δύο demos (“Learning too far”, “No glory”, “Lately”), αλλά η συνέχεια είναι απογοητευτική. Groove-άτο, neo-progressive, χωρίς συναίσθημα, χωρίς λυρισμό, με χαμηλοκουρδισμένες κιθάρες και «μπουκωμένα» και «κοφτά» φωνητικά. Λες και μιλάμε για ένα κακέκτυπο του “Awake” με nu metal επιρροές. Αν ο δίσκος αυτός κυκλοφορούσε το 1997, όπως ήταν το πλάνο, με αυτή τη μορφή των κομματιών, μάλλον θα πήγαινε «άπατος». Τελικά, μήπως τίποτα δεν είναι τυχαίο στην ζωή αυτή;
Επίλογος – συμπέρασμα: Αν η ανάγνωση και μόνο της επιγραφής “US prog/power” και τα ονόματα των συγκροτημάτων που αναφέρθηκαν στο κείμενο σας προκαλούν τα ίδια συμπτώματα με την κατανάλωση μίας καρτέλας Viagra, ξέρετε πως πρέπει να «δαγκώσετε» τα δύο πρώτα demos και να τα βάλετε με δόξα και τιμή στο ράφι δίπλα στο ΤΙΤΑΝΙΟ “Shallow reflections”. Αν πάλι θέλετε να τα έχετε όλα, προχωρήστε και στο ”The common theme”. Εγώ μια φορά σας ενημέρωσα – προειδοποίησα.
Η βαθμολογία εννοείται θα είναι τριπλή και θα έχει ως εξής:
“Beyond tomorrow” – 10/10
”Within the dream” – 10/10
”The common theme” – 4/10
Δημήτρης Τσέλλος
