Οι Φιλανδοί INSOMNIUM έχουν μια σταθερή ανοδική πορεία με εξαιρετικές δουλειές στο μελωδικό death metal, καταφέρνοντας σε κάθε κυκλοφορία τους να μην μένουν στάσιμοι. Η νέα τους δουλειά “One for sorrow” είναι σίγουρα μέσα στις καλύτερες της χρονιάς. Ο βασικός συνθέτης του συγκροτήματος Ville Friman (κιθάρες) ήταν ευγενικότατος, πρόσχαρος, μας απάντησε σε ερωτήσεις γύρω από την μουσική τους, την σκηνή της χώρας τους, ποιους δίσκους θεωρεί σημαντικούς για την εξέλιξη της μουσικής σκηνής τους, ενώ δεν δίστασε να πει την γνώμη του ακόμα και για τις δηλώσεις του γελοίου Φιλανδού πρωθυπουργού. Ας τον απολαύσουμε!!!
Καλησπέρα Ville, θέλω να μπω κατευθείαν στο θέμα και να μου απαντήσεις πόσο περήφανος είσαι για το νέο σας δίσκο “One for sorrow”;
Σου άρεσε;
Τον βρήκα πάρα πολύ καλό και σε ποιότητα τον συγκρίνω με το εκπληκτικό ντεμπούτο σας “In the halls of the awaiting”.
Οι συνθήκες ήταν ιδανικές κατά την ηχογράφηση του δίσκου, είχαμε άριστη επικοινωνία, άνεση και χρόνο τόσο να συνθέσουμε όσο και να δουλέψουμε τα τραγούδια μας. Ακόμα και στο τομέα των ηχογραφήσεων και παραγωγής δεν πιεστήκαμε σε κανένα σημείο. Όλα τα παραπάνω βοήθησαν στο τελικό αποτέλεσμα του “One for sorrow”.
Ακούγοντας το “One for sorrow” και τον προηγούμενο δίσκο σας “Across the dark” βρήκα αρκετές διαφορές στον ήχο σας, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι τα νέα σας τραγούδια έχουν περισσότερη ποικιλία.
Θέλουμε με κάθε μας δίσκο να προχωράμε μπροστά και να μην μένουμε στάσιμοι. Από την άλλη πλευρά όμως, δεν θέλουμε να αλλοιώσουμε και τον προσωπικό μας ήχο. Οι εμπειρίες που αποκτάμε καθώς μεγαλώνουμε, καθώς και τα μουσικά μας ακούσματα βοηθούν να εξελίξουμε τον ήχο μας. Στο “One for sorrow” μας βγήκε φυσιολογικά μια πιο progressive πλευρά. Συνθέσαμε μεγάλα τραγούδια σε διάρκεια, προσπαθώντας να μην βασίζεται σε 1-2 riffs. Θα ακούσετε γρήγορα riffs, ακουστικά «περάσματα» και mid tempo ρυθμούς στο ίδιο τραγούδι.
Όπως στο καλύτερο σας τραγούδι, κατά την προσωπική μου άποψη, “Lay the ghost to rest”.
Ακριβώς. Το να συνθέσεις ένα, μεγάλο σε διάρκεια, τραγούδι δεν είναι δύσκολο. Το δύσκολο είναι να κρατήσεις το ενδιαφέρον του ακροατή καθ’ όλη τη διάρκεια. Όμως τονίζω ότι δεν είχαμε προσχεδιάσει κάτι. Απλά αυθόρμητα.
Παρακολουθώντας την πορεία σας από το 2002 με το “In the halls of awaiting” παρατηρώ ότι δίσκο με δίσκο εισάγετε μια πιο μελαγχολική ατμόσφαιρα, αλλά όχι καταθλιπτική, περισσότερο μια γλυκιά μελαγχολία. Έχοντας και το εξώφυλλο του “One for sorrow” μπορώ να πω ότι ο δίσκος σας είναι το soundtrack του φθινοπώρου.
Πραγματικά η εποχή που επέλεξες να παρομοιάσεις το δίσκο μας ταιριάζει απόλυτα. Η μελαγχολία είναι αποτέλεσμα, όπως σου ανέφερα παραπάνω, των εμπειριών που αποκτούμε σαν άνθρωποι, καθώς μεγαλώνουμε. Δει είναι ειδυλλιακά τα πράγματα, ειδικά οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Είμαι σε μια φάση της ζωής μου που δεν θεωρώ ότι είμαι χαρούμενος κι αυτό εμφανίζεται μέσα από την μουσική που συνθέτω. Όλοι περνάμε δύσκολες στιγμές που μας ρίχνουν την ψυχολογία. Όμως όπως σωστά ανέφερες δεν έχει να κάνει με κατάθλιψη. Παλεύεις την κάθε αναποδιά και προσπαθείς να ατενίσεις με αισιοδοξία το μέλλον. Πάντως στην παρούσα φάση η ατμόσφαιρα του φθινοπώρου μου ταιριάζει (γέλια).
Όλες οι συνθέσεις του “One for sorrow” έχουν μια συνοχή μεταξύ τους με μοναδική εξαίρεση το “Regain the fire”. Μουσικά δεν ταιριάζει με την όλη ατμόσφαιρα του δίσκου.
Μας άρεσε σαν τραγούδι και θέλαμε να το συμπεριλάβουμε στο δίσκο. Εξάλλου για μένα το “Decoherence” είναι μια πιο περίεργη σύνθεση σε σύγκριση με ότι έχουν συνηθίσει οι θαυμαστές μας. Απλά μας άρεσε σαν τραγούδι και το συμπεριλάβαμε.
Πριν λίγους μήνες κυκλοφορήσατε ένα single, το “Weather the storm” με δύο ολοκαίνουργια τραγούδια, το ομώνυμο και το “Beyond the horizon”. Μου έκανε μεγάλη έκπληξη που κανένα από τα δύο τραγούδια δεν ήταν στο track list του δίσκου.
Θα τα έχουμε στη special edition του δίσκου που θα κυκλοφορήσει περίπου την ίδια περίοδο. Γενικά είμαστε πολύ ικανοποιημένοι από την προώθηση που μας κάνει η νέα δισκογραφική μας, Century Media. Βγάλαμε το single με την συμμετοχή του Mikael Stanne (DARK TRANQUILLITY) στο τραγούδι “Weather the storm”. Όσοι δεν το έχουν ακούσει θα έχουν την δυνατότητα μέσω της special edition.
Θα υπάρξουν και άλλα νέα τραγούδια στη special edition;
Δεν νομίζω. Θα δούμε πως τα πηγαίνει ο δίσκος “One for sorrow”, ποια είναι η αντίδραση του κόσμου και μετά θα κινηθούμε ανάλογα. Αν πάνε όλα καλά ίσως κυκλοφορήσουμε και ένα EP.
Βοηθάει να ανήκεις σε μια μεγάλη εταιρία όπως η Century Media;
Βέβαια!!! Δεν θέλω να αδικήσω την Candlelight Records, που έκανε σπουδαία δουλειά, μας υποστήριξε και το βασικότερο μας έδωσε την ευκαιρία να ξεχωρίσουμε, να δημιουργήσουμε καλούς δίσκους. Όμως μια εταιρία σαν την Century Media, σου προσφέρει πολλές επιλογές στο τρόπο που θα προωθήσεις τη δουλειά σου. Κάτι ιδιαίτερα σημαντικό στις μέρες μας.
Ιδιαίτερη εντύπωση μου έχει προκαλέσει το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου. Είναι απίστευτα δυνατό σε συναίσθημα και ταιριάζει απόλυτα με το εξώφυλλο του δίσκου.
Το “One for sorrow” το ξεκινήσαμε σαν μια μπαλάντα αλλά κάθε φορά που το προβάραμε προσθέταμε και κάτι ακόμα. Είναι ίσως το πιο μελαγχολικό τραγούδι του δίσκου και αντιπροσωπεύει την πρόοδο που θέλουμε να κάνουμε στην μουσική μας. Τα καθαρά φωνητικά παρουσιάζονται περισσότερο σε σχέση με τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου. Η ατμόσφαιρα και τα συναισθήματα που υπάρχουν αποτελούν την κεντρική ιδέα του εξωφύλλου, έργο του ίδιου καλλιτέχνη που δημιούργησε και το εξώφυλλο στον νέο δίσκο των συμπατριωτών σας GHOST BRIGADE.
Θα ήθελα να αλλάξουμε λίγο το θέμα της κουβέντας μας. Την κριτική μου για το δίσκο σας την ξεκίνησα γράφοντας ότι προσπαθώ τα τελευταία χρόνια να βρω κάποιο μειονέκτημα στο σύνολο της φιλανδικής σκηνής και δεν μπορώ. Κάθε χρόνο ακούμε πολύ καλές δουλειές.
(Γέλια). Ειλικρινά κάθε νέο συγκρότημα όταν ξεκινά βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση εξαιτίας της φήμης που έχει αποκτήσει η σκηνή μας. Θυμάμαι πριν χρόνια το metal να αποτελεί καθαρά ένα underground κομμάτι της γενικότερης μουσικής μας. Δεν είχε μεγάλο κοινό και μηδαμινή προβολή. Ξαφνικά μέσα σε μια πενταετία γνώρισε μεγάλη φήμη και κέρδιζε ολοένα περισσότερους θαυμαστές. Οι metal μουσικοί έδωσαν βάση στη μουσική τους παιδεία και εξασκήθηκαν στα όργανα και στον τομέα της παραγωγής. Το αποτέλεσμα ήταν καλές δουλειές. Τέλος θα έλεγα ότι αν δεν έχεις πολλές μέρες του χρόνου ήλιο, πρέπει να βρεις κάτι να ασχολείσαι μέσα στο σπίτι (γέλια).
Ποιους δίσκους θεωρείς ότι βοήθησαν ώστε να δημιουργηθεί η καλή εικόνα και «άνοιξαν» τα σύνορα και για τα υπόλοιπα συγκροτήματα.
Σίγουρα το “Elegy” των AMORPHIS, εκπληκτικός δίσκος, φοβερές συνθέσεις και άψογη παραγωγή (σ.σ. ποιος ακούει τον Σαμοΐλη, δεν θα έχουν τελειωμό τα σχόλια του). Επίσης και οι SENTENCED με το “Amok” ήταν ένα σημαντικό κεφάλαιο. Όταν τον άκουσα πρώτη φορά το δίσκο δεν πίστευα ότι ένα φιλανδικό συγκρότημα θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα τόσο ποιοτικό δίσκο. Από εκεί και πέρα σημαντικό μερίδιο ευθύνης έχουν οι STRATOVARIUS με το “Episode”, οι CHILDREN OF BODOM με το ντεμπούτο τους “Something wild” και φυσικά οι NIGHTWISH με το σύνολο της δισκογραφίας τους. Ελπίζω με τις δικές μας δουλειές να καταφέρουμε να κρατήσουμε το επίπεδο της φιλανδικής σκηνής ψηλά (γέλια).
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε πολλά συγκροτήματα, ανεξαρτήτου είδος, να προσθέτουν συμφωνικά και ορχηστρικά μέρη στην μουσικής με την βοήθεια κλασσικών ορχηστρών. Θα το δοκιμάζατε;
Αν πιστεύω ότι θα μας βοηθούσε να εξελιχθούμε θα το δοκίμαζα, δεν είμαι αρνητικός. Δεν θα το έκανα όμως με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν οι περισσότεροι. Θα ήθελα να δέσει απόλυτα με την μουσική μας προσωπικότητα, να μην δημιουργήσουμε κάτι τελείως διαφορετικό.
Γυρνώντας στο “One for sorrow” αν ο δίσκος σας προοριζόταν για soundtrack μιας ταινίας, ποια θα ήταν αυτή;
Δύσκολη ερώτηση και να φανταστείς βλέπω αρκετές ταινίες. Ίσως θα προτιμούσα μια ταινία σε στυλ “Last of the Mohicans” και “Braveheart”. Ειδικά στους δυνατούς συναισθηματικούς επιλόγους θα ταίριαζε η μουσικής μας απόλυτα. Ίσως, τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, θα χρησιμοποιούσα την ορχήστρα για να προσφέρει ένα πιο soundtrack ήχο στη μουσική μας.
Γνωρίζεις φυσικά ότι στην Ελλάδα βιώνουμε σκληρή οικονομική πολιτική και η αγορά δίσκων βρίσκεται σε δεύτερη μοίρα. Γιατί οι Έλληνες θα πρέπει να αγοράσουν το “One for sorrow” ανάμεσα στις τόσες κυκλοφορίες που έχουμε κάθε χρόνο;
Γενικά η εποχή μας είναι πάρα πολύ δύσκολη και η διάθεσή μας δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Πάντα βρίσκω διέξοδο στη μουσική, με χαλαρώνει και μου φτιάχνει τη διάθεση. Πιστεύω ότι το “One for sorrow” μπορεί να προσφέρει μια διέξοδο. Έχει ποικιλία, καλές μελωδίες και είναι ένας δίσκος μέσα από την καρδιά μας. Όσο δύσκολα είναι για εσάς, μην το βάζετε κάτω.
Ο πρωθυπουργός της χώρας σε ένα απίστευτο, γελοίο, κρεσέντο δήλωσε ότι σαν ενέχυρο για τα δάνεια που παίρνουμε θα πρέπει να βάλουμε τον Παρθενώνα. Ποια είναι η γνώμη σου;
Αποφεύγω τους πολιτικούς, όχι την πολιτική, καθώς με χαλάνε τη διάθεση. Δυστυχώς έχουμε πλέον στην πλειοψηφία ανθρώπους στην πολιτική που είναι απλά ηλίθιοι. Η δήλωση του πρωθυπουργού μας απλά τον κατατάσσει σε αυτή την κατηγορία. Θαυμάζω τους Έλληνες και όποτε έχω επισκεφτεί τη χώρα σας έχω περάσει υπέροχα. Είστε ένας γελαστός και φιλόξενος λαός που δεν πρέπει να σας καταβάλουν οι δυσκολίες που περνάτε. Πρέπει να το παλέψετε. Όλοι οι λαοί πρέπει να το παλέψουν, καθώς πλέον δεν έχουμε πολιτικούς αλλά υπερασπιστές συμφερόντων των τραπεζών και μεγάλων εταιριών.
Θα σας περιμένουμε καθόλου από την χώρα μας κατά την ευρωπαϊκή σας περιοδείας σας;
Μακάρι να καταφέρουμε να περάσουμε. Ξεκινάμε Νοέμβρη σαν headliners και είμαστε πολύ χαρούμενοι.
Πιστεύω ότι λόγω της ποιότητας του “One for sorrow” η περιοδεία σας θα είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια, συγκριτικά με παλιές σας περιοδείες.
Το ελπίζω. Επικοινωνούμε καθημερινά με τους ανθρώπους της εταιρίας μας ώστε να κανονίσουμε το καλύτερο δυνατό tour. Όταν έρθουμε στη χώρα σας, θα πιούμε πολλές μπύρες Πάνο (γέλια)
Μα μπύρες πίνεις και στη χώρα σου!!! Εδώ θα πιούμε ούζο!!!
(Γέλια). Ακόμα καλύτερα!!! Εύχομαι ότι καλύτερο για το λαό σου και ακούστε το “One for sorrow”. Αξίζει!!
Παναγιώτης Δημητρόπουλος
Δισκογραφία:
“In the halls of awaiting” (2002)
“Since the day it all came down” (2004)
“Above the weeping world” (2006)
“Across the dark” (2009)
“One for sorrow” (2011)
Line-up:
Niilo Sevanen – φωνητικά, μπάσο
Ville Friman – κιθάρες
Ville Vanni – κιθάρες
Markus Hirvonen – ντραμς
