Ξεκίνησε σαν η solo δουλειά του τραγουδιστή των ANGRA. Κατέληξε στο τρίτο άλμπουμ να αποτελεί την προτεραιότητά του. Οι ALMAH κυκλοφόρησαν την καλύτερή τους δουλειά ως σήμερα και ο λαλίστατος Edu Falaschi, από το Αμβούργο, είχε όρεξη να μιλήσει για τα πάντα. Ακόμα και τα σύννεφα στον ουρανό των ANGRA.

Καλωσήρθες στην Ευρώπη. Η πρώτη φορά που μιλήσαμε ήταν για την πρώτη σου απόπειρα με τους ALMAH. Πολλά έχουν συμβεί και πολλά έχουν αλλάξει από τότε. Το πιο σημαντικό για μένα είναι την μεγάλη αλλαγή στην μουσική σας. Ιδιαίτερα με το “Motion” που κυκλοφορεί σύντομα που για μένα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη.

Χαίρομαι που το βλέπεις έτσι. Θέλαμε πολύ να βάλουμε το δικό μας στίγμα στο power metal πλέον και αφού αυτός είναι ο δεύτερος δίσκος στον οποίο δουλεύουμε μαζί, ήταν η σωστή στιγμή. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει και το αμφίβολο μέλλον των ANGRA O Felippe (Andreoli) κι εγώ θέλαμε να απομακρυνθούμε από τις συγκρίσεις με το άλλο μας συγκρότημα και να γράψουμε μαζί με τα άλλα παιδιά την μουσική που μας ταιριάζει περισσότερο. Ήταν κάτι που αποφασίσαμε πριν βρεθούμε με τους υπόλοιπους.

Για πρώτη φορά, οι ALMAH παρουσιάζονται περισσότερο ως συγκρότημα, παρά ως η παράλληλη προσωπική σου ασχολία. Αυτό πόσο ρόλο έπαιξε στην διαμόρφωση του χαρακτήρα του “Motion”?

Είναι το πιο σημαντικό για μένα, αφού προτιμώ να δουλεύω με ομάδα, παρά μόνος μου. Θα πρέπει να σου εξηγήσω πώς είχαν τα πράγματα. Αρχικά αποφάσισα να κάνω τον πρώτο σόλο δίσκο, επειδή οι ANGRA ήταν σε μια δύσκολη και περίεργη κατάσταση με πολλά εσωτερικά προβλήματα, οπότε μέχρι να διαλευκανθεί, εγώ αφοσιώθηκα στην μουσική. Μετά επιστρέψαμε με τους ANGRA και παρότι ευχαριστήθηκα το “Temple of shadows”, οι σκιές άρχισαν να επιστρέφουν και η χαρά του να βρίσκεσαι σε ένα συγκρότημα εξαφανίζεται γρήγορα σε τέτοιες περιπτώσεις. Με το δεύτερο διάλειμμα, αποφάσισα να κάνω τους ALMAH συγκρότημα, αφού το μέλλον των ANGRA ήταν αμφίβολο και έτσι προέκυψε το “Fragile equality” και η μπάντα με τα άλλα παιδιά. Όπως ξέρεις, οι ANGRA επέστρεψαν και για ακόμα μια φορά οι εγωισμοί δεν έλειπαν. Όσο κι αν μου αρέσουν οι δίσκοι που κάναμε, η μουσική που γράφουμε, η παρέα με τους υπόλοιπους είναι δύσκολη. Εγώ είμαι πάντα αισιόδοξος και πιστεύω ότι οι άνθρωποι αλλάζουν, αλλά πλέον με τους ANGRA θα κάνουμε ένα μεγάλο διάλειμμα και μετά την εμφάνισή μας στο Rock in Rio (σ.σ. μόλις πραγματοποιήθηκε), θα ξαναβρεθούμε τον Ιανουάριο για να πάρουμε τις αποφάσεις μας. Αυτό είναι κάτι που γνώριζα από τον προηγούμενο Δεκέμβριο, οπότε και αποφάσισα να ασχοληθώ ενεργά με τους ALMAH, γιατί θέλω η προσοχή μου να είναι στραμμένη στην μουσική. Η μπάντα είναι χαρούμενη κι αυτή η θετική ενέργεια βγαίνει πιστεύω και προς τα έξω. Μάλλον το “Motion” είναι και ο πιο άρτιος δίσκος μου οπότε και προσβλέπω για πολύ θετικά αποτελέσματα. Άλλωστε αυτό που ακούς εδώ, είναι αυτό που με αντιπροσωπεύει περισσότερο μουσικά.

Είναι στενάχωρο να βλέπεις μια μεγάλη μπάντα να καταρρέει.

Έχεις δίκιο, αλλά δεν είμαι εδώ για να κρυφτώ πλέον ή να προσποιούμαι. Δεν κατηγορώ κανένα και δεν θα πω κάτι αρνητικό για κανένα άτομο, όμως η κατάσταση στους ANGRA δεν είναι καλή. Από την πλευρά μου υπόσχομαι ότι όταν έρθει η στιγμή, θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να επανέλθει η θετική ενέργεια στην μπάντα, αλλά θα είναι και η τελευταία απόπειρα από μέρους μου. Έτσι τώρα αφοσιώνομαι στους ALMAH κι εύχομαι για ένα καλό μέλλον.

Πόσο μεγάλο ρόλο έπαιξε η ανάμιξη του Jacobs (TEXTURES) στο τελικό αποτέλεσμα;

Σε ένα φεστιβάλ που έπαιζαν οι ANGRA στη Βραζιλία, ο Felippe (σ.σ Andreoli –μπάσο σε ANGRA και ALMAH), είδαμε τους TEXTURES, και μας άρεσε πολύ η μπάντα, ο ήχος τους και η παρουσία τους. Τους ψάξαμε παραπάνω και όταν έφτασε η στιγμή να κάνουμε το νέο δίσκο, με πιο σύγχρονο ήχο και παραγωγή, το πρώτο όνομα που σκεφτήκαμε ήταν το δικό του. Σίγουρα ήταν η κατάλληλη επιλογή.

Πόσο μεγάλη ανάμιξη είχε ο ίδιος;

Ο Johan έλαβε τις ηχογραφήσεις ολοκληρωμένες και η δουλειά του ήταν να τις μιξάρει και να κάνει το mastering. Όμως από την αρχή του ζητήσαμε να βάλει και την δική του υπογραφή στο τελικό αποτέλεσμα. Του δώσαμε την ελευθερία να προσθέσει ή να αφαιρέσει ό,τι πιστεύει σαν να είναι μέλος της μπάντας και πίστεψέ με, εν τέλει δεν αλλάξαμε τίποτα από αυτά που έκανε. Ενθουσιαστήκαμε από την αρχή και μέχρι σήμερα μας αρέσει αυτό που έκανε από όλες τις πλευρές.

Ξεχωρίζει για μένα και η ποικιλία στον δίσκο. Διαφορετικές δομές, επιρροές και αρκετές τεχνικές αλλαγές και με ικανοποιεί το εύρος των συνθέσεων.

Βασικό ρόλο όμως παίζουν οι μελωδίες. Χαίρομαι που σου άρεσε. Δεν θέλαμε να υπάρχουν επαναλήψεις και οι ALMAH μας δίνουν την ευχέρεια να επεκταθούμε μουσικά. Υπάρχουν thrash στιγμές, βαριά riff, αρκετές μελωδίες και μετά μια όμορφη μπαλάντα. Ό,τι μας αρέσει μπορεί να χωρέσει εδώ και παράλληλα να χαρακτηρίζει την μπάντα.

Δεν αναρωτηθήκατε όμως, αν αυτή η μεγάλη αλλαγή θα ξενίσει το κοινό στο οποίο άρεσαν τα δυο προηγούμενα ή η πορεία σου στους ANGRA;

Καλή ερώτηση. Δεν ανησυχήσαμε καθόλου. Το σκεφτήκαμε, αλλά δεν θέλαμε να επαναλάβουμε κάτι από το παρελθόν. Νοιώθουμε την ανάγκη να εξελιχτούμε και πιστεύω ότι το καταφέραμε πολύ καλά κρατώντας και κάποια από τα στοιχεία μας.

Για πρώτη φορά νιώθω ότι σε ακούω να τραγουδάς τόσο άνετα και τόσο φυσικά.

(γέλια) Μου αρέσουν τα σχόλιά σου γιατί έπιασες το νόημα.

Κοίτα, θέλω να είμαι ειλικρινής. Σε είδα δυο φορές ζωντανά με τους ANGRA και δυσκολεύτηκα να πιστέψω ότι δυσκολευόσουν τόσο πολύ να αποδώσεις τα τραγούδια. Όσο κι αν μου αρέσει η φωνή του Matos, άλλο τόσο μου άρεσαν οι δουλειές των ANGRA με εσένα. Να πιστέψω τότε ότι η δυσκολία ήταν μόνο από την κούραση; Για μένα ήταν κάπως απογοητευτικό.

Κοίτα, έχεις δίκιο γιατί δυσκολεύομαι. Είναι φυσικό, γιατί το εύρος της φωνής μου δεν είναι για τους ANGRA (σ.σ. !!!???!!!). Λόγω του παρελθόντος των ANGRA, είναι σχεδόν αδύνατο να το ακολουθήσω. Η μπάντα ήθελε από την αρχή να συνεχίσουμε στο ίδιο ύφος, κάτι που είναι ανθρωπίνως αδύνατο για μένα να αναπαράγω στην περιοδεία. Ζήτησα ξανά και ξανά να γράψουν πιο κοντά στην δική μου φωνή, αλλά ακόμα και στο “Temple of shadows” όταν επιστρέψαμε, τα τραγούδια που έφεραν ήταν με ψηλές μελωδίες. Ο συνδυασμός αυτού αλλά και της δικής μου απογοήτευσης με την άσχημη κατάσταση στο εσωτερικό της μπάντας, είχε ως αποτέλεσμα να καταστρέψω τη φωνή μου. Για χρόνια είχα χάσει το εύρος μου και τις ψηλές, καθαρές μου νότες. Πήγα σε αρκετούς γιατρούς, έκανα θεραπείες και τελικά, μόνο στα τελευταία είμαι ο πραγματικός εαυτός μου. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που με βρίσκεις τόσο άνετο και φυσικό στο “Motion”, ακόμα κι όταν ανεβαίνω ψηλά.

Άρα κινδύνευσε η καριέρα σου, έτσι;

Σίγουρα. Αν με έβλεπες στις φετινές μου συναυλίες θα καταλάβαινες πόσο καλύτερα ακούγομαι πλέον. Επέμεινα στους ANGRA, οτι δεν μπορώ να καταστραφώ και γι’ αυτό πλέον τραγουδάω όπως μου ταιριάζει. Ακόμα και σε κομμάτια όπως το “Carry on”.

Καιρός δεν ήταν; Είσαι με το συγκρότημα για 10 χρόνια, όσο και προκάτοχός σου.

Το προσωπικό μου ύφος είναι πιο σκοτεινό και επιθετικό.

Αν κάποιος ακούσει το “Hypnotize” δε θα σε αναγνώριζε.

(Γέλια) ναι ίσως, αλλά είναι πιο κοντά στο δικό μου ύφος.

Στιχουργικά μπορείς να μας δώσεις μια ιδέα για τα θέματα;

Κουράστηκα να γράφω και να τραγουδάω concepts και φανταστικές ιστορίες. Πιστεύω ότι η μουσική έχει μεγάλη δύναμη και προτιμώ να την χρησιμοποιήσω για να μιλήσω στον κόσμο για πιο ρεαλιστικά θέματα. Αναφέρομαι εδώ για τα ΜΜΕ και την δύναμη της τηλεόρασης. Το “Bullets on the Altar” μιλάει για μια πραγματική ιστορία, που πρόσφατα διαδραματίστηκε στην Βραζιλία, με έναν που σκότωσε 12 κορίτσια σε ένα σχολείο επειδή ήταν παρθένες, ώστε αυτά να πάνε στον Παράδεισο! Δεν κατακρίνω τη θρησκεία, αλλά θέτω το ερώτημα του τι είναι καλό και που υπάρχει η γραμμή μεταξύ καλού και τρέλας.

Με τον τίτλο “Zombie dictators” δυσκολεύομαι να μαντέψω ότι αναφέρεσαι στην πραγματικότητα (γέλια);

Κι όμως (γέλια). Μιλάμε για τους σύγχρονους δικτάτορες, αυτούς που μας επιβάλλονται από τα ΜΜΕ. Πώς γίνεται να δεχόμαστε έμμεσες δικτατορίες το 2011;

Για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο σου, επειδή είμαστε πιο υπνωτισμένοι (“Hypnotized”) από ποτέ.

(γέλια) Ακριβώς. Η δύναμη των μέσων είναι τρομακτική. Με αυτά καταπιαστήκαμε. Οι νέοι δεν σκέπτονται αρκετά για το τι συμβαίνει γύρω τους, την πραγματικότητα στην οποία ζουν.

Πες μου και για το “Late night in ‘85”; Τι έγινε τότε;

Είναι ένα προσωπικό τραγούδι αυτό. Τότε πέθανε ο πατέρας μου, αλλά αντί να γράψω ένα πένθιμο τραγούδι, προτίμησα να γράψω για την δύναμη που μπορείς να αντλήσεις, όταν χάνεις ένα πρόσωπο που αγαπάς πολύ.

Πρέπει να σε ρωτήσω για το “Living and drifting”, μου θύμισε η πρώτη στροφή το “Living for the night” των VIPER (Βραζιλιάνικη μπάντα, με τον Matos στα φωνητικά πριν ξεκινήσουν οι ANGRA)

Αν και ξέρω τους VIPER, επειδή τραγουδούσε ο Andre Matos νομίζω ότι το κομμάτι που μου αναφέρεις είναι μπαλάντα.

Ναι, έτσι ξεκινά, αλλά αν προσέξεις όταν επαναλαμβάνει ο Matos την πρώτη στροφή, τραγουδά όπως εσένα στο “Living and drifting”.

Θα το κοιτάξω, μου κέντρισες το ενδιαφέρον γιατί δεν μου το έχουν ξαναπεί. Ίσως ήρθε ως μια επιρροή. Η μπάντα πάντως ήταν φοβερή.

Πόσο συνεισφέρουν τα υπόλοιπα μέλη;

Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι όλοι φέραμε τις ιδέες μας και τις δουλέψαμε όλοι μαζί. Δεν βάλαμε κανένα εγωισμό, δουλέψαμε απελευθερωμένοι και σαν ομάδα. Αυτό είναι που μου αρέσει τόσο.

Άρα οι ALMAH είναι πιο… μπάντα από ποτέ.

Ιδιαίτερα αφού θα σταματήσουμε για λίγο με τους ANGRA, σίγουρα οι ALMAH είναι η προτεραιότητά μου αυτή την στιγμή. Δεν είναι πλέον αυτό που ξεκίνησα ως ένα μέσω για να εκφραστώ σε προσωπικό επίπεδο, αλλά ένα ολοκληρωμένο συγκρότημα.

Πιστεύεις πλέον ότι κουβαλάς την εμπειρία για να κάνεις τους ALMAH επιτυχημένους; Και τι φέρνουν οι υπόλοιποι στο συγκρότημα;

Ναι πλέον. Εγώ ο Marcelo κι ο Felippe γυρνάμε τον κόσμο για να προωθήσουμε το νέο άλμπουμ, ενώ οι άλλοι στην Βραζιλία, ασχολούνται με την περιοδεία, τα βίντεο και πολλά άλλα διαδικαστικά. Έχουμε όλοι μεγάλη συμβολή σε αυτό που λέγεται ALMAH. Πιστεύουμε στο συγκρότημα και βάζουμε όλη μας την ενέργεια σε αυτό.

Υπάρχει και σημαντική στήριξη από την AFM.

Μας υποστήριξαν από την αρχή. Πιστεύουμε όμως ότι η στήριξη οφείλεται και στο ότι η μουσική μας είναι δυνατή και έχει προοπτικές. Δείχνουν να μας πιστεύουν και έχουμε δώσει ένα τόνο συνεντεύξεις, επισκεφτήκαμε την Ιαπωνία, τη Γαλλία και τώρα σου μιλάω από την Γερμανία και η ανταπόκριση που δεχόμαστε είναι ενθαρρυντική. Αν το άλμπουμ δεν ήταν τόσο καλό, δεν πιστεύω πως θα είχαμε την ίδια αντίδραση. Ο κόσμος νιώθει πως αυτό που κάνουμε είναι αληθινό. Είμαστε παραγωγικοί και όλα συμβαίνουν γρήγορα.

Θέλω να κλείσουμε το κεφάλαιο ANGRA, θα ήθελα να μας δώσεις μερικές λεπτομέρειες. Η απραξία μετά το τελευταίο άλμπουμ, το “Aqua”, οφείλεται καθόλου στην SPV;

Ίσως, αλλά δεν γνωρίζω. Περιμέναμε να πάει καλύτερα γιατί τα κομμάτια είναι δυνατά. Μου αρέσει το άλμπουμ. Ίσως προς τα έξω όμως βγαίνει η άσχημη κατάσταση που επικρατεί στο συγκρότημα. Τι να πω;

Αυτό που επισήμως βγήκε προς τα έξω, είναι πως το συγκρότημα είχε προβλήματα με το management. Τελικά όμως καταλαβαίνω ότι περισσότερο είχε να κάνει με τις διαπροσωπικές σας σχέσεις, σωστά;

Ναι, όπως σου είπα. Υπήρχαν μουσικές διαφορές, αλλά κυρίως οι διαφορές μας ήταν προσωπικές. Δεν ξέρω ποιο ήταν το κομβικό σημείο, αλλά αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι το συγκρότημα έχει καταστραφεί από τον εγωισμό και τη απληστία κάποιων. Κυρίως την απληστία. Είμαστε άνθρωποι και κάνουμε λάθη, αλλά θα προσπαθήσουμε γιατί η ιστορία των ANGRA το απαιτεί. Δεν αναφέρομαι μόνο στην δική μου περίοδο αλλά και παλαιότερα. Ο Rafael (σ.σ. Bittencourt ) είναι ιδιοφυία στην κιθάρα με τον τρόπο που αναμιγνύει τα διάφορα μουσικά είδη. Ο Kiko (σ.σ. Loureiro) είναι καταπληκτικός κιθαρίστας και ο καθένας ξεχωριστά προσδίδει στην ταυτότητα της μπάντας, όμως πρέπει να συγκεντρωθούμε στην μουσική, δίχως εγωισμούς. Για το ποιο ασήμαντο πράγμα, στους ANGRA χρειάζεται να ανταλλάξουμε 40 μηνύματα. Μέχρι να αποφασίσουμε πού θα βρεθούμε για να κάνουμε πρόβες, πρέπει να μας πάρει ένα μήνα. Αντί να σκεφτόμαστε το συμφέρον της μπάντας, ο καθένας μας βλέπει το προσωπικό του συμφέρον.

Για να υπάρξει συνέχεια με τους ANGRA τι πρέπει να συμβεί όταν ξαναβρεθείτε λοιπόν;

Ας ξεκινήσουμε με τον σεβασμό. Οφείλουμε να επανέλθουμε και να μιλήσουμε για μουσική, όχι για εγωισμούς, λεφτά και ποσοστά. Το παρελθόν είναι όμορφο και πρέπει να βασιστούμε στην μουσική μας. Μόνο έτσι θα συνεχίσουμε.

Ευχαριστώ για την ειλικρίνειά σου και για τις πληροφορίες. Εύχομαι ό,τι καλύτερο σε σένα προσωπικά, στους ANGRA αλλά και στους ALMAH.

Κι εγώ σε ευχαριστώ για τη συνέντευξη, αλλά και για την ευκαιρία που μου έδωσες να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα στους φίλους των ANGRA, για την αλήθεια που κρύβαμε. Δεν θέλω να κατηγορήσω κανένα, αλλά ήταν σημαντικό που μπόρεσα να ανοίξω την καρδιά μου. Σε ευχαριστώ.

Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης