Πολλές φορές και δημοσίως έχω διατυπώσει την άποψη πως ο καλός μας ο «Σωτηράκης» θα μπορούσε να έχει φτάσει πολύ πιο μακριά στην καριέρα του, αλλά οι συμμετοχές δεξιά και αριστερά, πάνω και κάτω, με πολλά και διαφορετικά είδη μουσικής τελικά αποπροσανατόλισαν τόσο τον ίδιο όσο και μάλλον το σύνολο των φίλων του ανά τον κόσμο. Καλό είναι να είσαι πολυπράγμων άνθρωπος να μην κολλάς κάπου, αλλά όταν την μια να παίζεις QUEEN, την άλλη power metal, μετά AOR, κατόπιν funky και disco μέχρι progressive, ενώ τα προσωπικά σου είναι ένας μουσικός αχταρμάς και στα live σου στο set list να έχεις από MAIDEN έως KC AND THE SUNSHINE BAND, κάπου το πράμα γίνεται μπάχαλο… Άδικο έχω να γκρινιάζω πάλι; Όχι. Αλλά τέλος πάντων..
Βασικά είχα ακονίσει τα μαχαίρια πριν ακούσω την νέα του δουλειά μόλις είδα ότι πρόκειται περί επανεκτελέσεων παλαιών τραγουδιών, τα έβγαλα από την θήκη τους όταν είδα αυτά τα άθλια video clip της Frontiers, αλλά τα ξανάβαλα μέσα μόλις έβαλα τα ακουστικά και άκουσα απερίσπαστος όλο το άλμπουμ. Γαμώτο! Μου άρεσε! Και δεν το περίμενα! Να δώσω και τα εύσημα στον κύριο Soto γιατί δεν είναι πολλές οι φορές που ένας τραγουδιστής καλεί άλλους συναδέλφους του, να κάνουν μαζί ντουέτα σε ολόκληρο προσωπικό του άλμπουμ! Έτσι εδώ έχουμε ερμηνευτές παλιοσειρές αλλά και πιο νέους, που ταιριάζουν πολύ όμορφα τις φωνές τους με αυτή την Soto και το αποτέλεσμα είναι θαυμάσιο.
Βέβαια και ότι έχουμε μια καλή παραγωγή (επιτέλους) αρκούντως heavy σχεδόν παντού που δίνει μια άλλη ώθηση σε όλο το άλμπουμ, το μετράμε στα πολύ θετικά, μιας και το σύνολο σχεδόν όλων των συνθέσεων είναι τραγούδια που τα αγαπήσαμε ούτως ή αλλιώς πολύ στις αυθεντικές τους εκτελέσεις! Εδώ θα γίνω βλάσφημος αλλά θα ομολογήσω πως για πρώτη φορά ακούμε το επικό “Don’t let it end” με καλό ήχο, και σκέφτομαι πως αν ο Malmsteen δεν ήταν τόσο μπούφος από μικρός, πόσο διάολο τεραστίων διαστάσεων θα ήταν το αγαπημένο μας “Marching out”!
Οι TALISMAN επίσης έχουν την τιμητική τους με τρία κομμάτια “Mysterious”, “Color my XTC” και “I’ll be waiting”, από την προσωπική καριέρα του SOTO και το άλμπουμ “Lost in translation” έχουμε το “Believe in me”, ενώ από το “Prism” έχουμε το “Holding on”, από τα χρόνια του Pell το “Warrior”, έκπληξη το “Calling all girls” από τους ξεχασμένους EYES, θυμόμαστε από τους HUMANIMAL το “Again 2 B Found”, από την ταινία “Rock star” έκπληξη αποτελεί το εισαγωγικό αλλά πολύ-πολύ καλό “Livin’ the life” ενώ το “Coming home” των SOUL SIRCUS κλείνει τον πρώτο αυτό κύκλο επανεκτελέσεων. Να αναφέρω και τους τραγουδιστές που ακούμε εδώ να κάνουν όμορφα ντουέτα με τον Soto: Nathan James (INGLORIUS), Deen Castronovo (REVOLUTION SAINTS), Eric Martin (MR. BIG), Erik Martensson (W.E.T./ECLIPSE), Johnny Gioeli (HARDLINE/AXEL RUDI PELL), Renan Zonta (ELECTRIC MOB), Dino Jelusick (ANIMAL DRIVE, WHITESNAKE), Alirio Netto (SHAMAN), Mats Leven, BJ (SPEKTRA/Soto) και τέλος τον Russell Allen (SYMPHONY X).
Αλήθεια το λέω το άλμπουμ είναι μια ευχάριστη έκπληξη και όλες οι εκτελέσεις δίνουν μια άλλη αίσθηση και φρεσκάδα στο όλο επιχείρημα. Και μάρτυς μου ο Θεός θα ήμουν εξαιρετικά αυστηρός απέναντι σε ένα άλμπουμ με επανεκτελέσεις, ειδικά από τον Soto και την Frontiers. Μάθημα: Μη βλέπετε τα video clip αυτής της εταιρίας, πέρα από το ότι είναι σχεδόν όλα ίδια και γελοία ως σκηνοθεσία και στήσιμο γενικά, κάνουν κακό στην μουσική!
7 / 10
Δημήτρης Σειρηνάκης
