a
“In the hall of the mountain king”
Λίγες μέρες πριν το Πάσχα… Καθόμουν με τον κουμπάρο μου και ακούγαμε το δίσκο των ARCHON ANGEL του Zak Stevens, ώσπου με ρώτησε «ρε συ, τι γίνεται με τους SAVATAGE; Θα βγάλουν κάτι ή αυτό ήταν;». Ασυναίσθητα, του απαντάω: «γιατί να μην ρωτήσουμε τον Oliva, που έχουμε και καιρό να μιλήσουμε»… Στέλνω ένα email, να δω πώς είναι και στο τέλος, έριχνα και την ιδέα να κάνουμε μία συνέντευξη που να αφορά τους SAVATAGE, τώρα που υπάρχει μία κινητικότητα. Για να μην σας τα πολυλογώ, ο Jon απάντησε αμέσως, θετικά. Αυτό όμως που συνέβη κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, που κράτησε κάτι λιγότερο από 90 λεπτά (!!!), δεν μπορούσα να το φανταστώ ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα. Ξεκίνησε από μόνος του, να μου λέει τα σχέδια για το συγκρότημα, τον δίσκο, τις περιοδείες. Με τόσες πληροφορίες που είχα μαζεμένες, αποφάσισα να χωρίσουμε τη συνέντευξη σε δύο μέρη. Ο Jon Oliva, ήθελε να μοιραστεί τα νέα των SAVATAGE με τους Έλληνες οπαδούς του κι όχι μόνο, ποιος είμαι εγώ να σας κρατάω άλλο σε αγωνία;
Και ξέρετε ποιο είναι το καλύτερο; Πως και το δεύτερο μέρος της συνέντευξης που θα ακολουθήσει σε λίγες μέρες, είναι εξίσου δυνατό.
Γεια σου Jon!!!
Τι κάνεις Σάκη; Έχουμε καιρό να μιλήσουμε, φίλε μου. Γερνάμε, αλλά είμαστε ακόμα εδώ!
Εγώ αυτά με την ηλικία, τα συζητάω μόνο με ανθρώπους που είμαστε στην ίδια γενιά πάνω κάτω…
Ποια ίδια γενιά; Εσύ, αν υπολογίζω καλά, είσαι γύρω στα 50 (σ.σ. το πέτυχε ο σκύλος). Άντε γα@@σου!!! Χαχαχαχαχα! Τι θέλεις να πούμε;
Ελπίζω να έχεις χρόνο! Χαχαχαχα!
Μόλις γύρισα στο σπίτι από το στούντιο, όπου δούλευα μερικά τραγούδια των SAVATAGE. Έστελνα υλικό πίσω στον Johnny (σ.σ. Lee Middleton, ο μπασίστας) και στον Caffery. Θα σου πω κάτι. Αυτός ο δίσκος των SAVATAGE θα τα γαμ@@ει όλα! Τόσο καλός είναι. Έκανα πολλά τέτοια λάθη παλαιότερα και δεν τα κάνω τώρα. Δεν βιάζομαι καθόλου. Θέλω να τον κυκλοφορήσω τον ερχόμενο Απρίλιο, έτσι ώστε να έρθουμε όλοι και να παίξουμε στα καλοκαιρινά φεστιβάλ, του χρόνου. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να βιαστούμε. Για κανέναν λόγο. Επειδή αυτός, θα είναι μάλλον ο τελευταίος δίσκος που θα κάνουμε, ποτέ. Θέλω να σιγουρευτώ ότι είναι ένα άλμπουμ 10/10.
Είχες πει πως έχεις υλικό για τρία άλμπουμ, θα το κάνεις τριπλό; (γέλια)
Όντως, έχω υλικό που μπορεί να καλύψει τρία άλμπουμ. Αυτό που προσπαθώ να κάνω αυτές τις μέρες, είναι να τα συμπτύξω σ’ ένα άλμπουμ, με τρία bonus tracks. Μόλις έρθουν εδώ όλα τα παιδιά, θα ηχογραφήσουμε τα πάντα, ώστε σε περίπτωση που θέλω να κυκλοφορήσω ακόμα ένα δίσκο, να είναι 100% έτοιμος. Θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σου. Κάποιο από το υλικό που έχουμε είναι ΠΟΛΥ δυνατό. Έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι αυτό που έχουμε στα χέρια μας είναι πραγματικά ΦΟΒΕΡΟ. Και το γεγονός ότι θα είμαστε εγώ κι ο Zak Stevens μαζί σε κάποια τραγούδια και θα κάνουμε ντουέτο, με κάνει να ενθουσιάζομαι ακόμα περισσότερο. Εσκεμμένα, έγραψα 6-7 τραγούδια συγκεκριμένα για να τα τραγουδήσει ο Zak. Δούλεψα κάποια τραγούδια με τον Al Pitrelli, που σίγουρα είναι για εμένα. Υπάρχουν και δύο επικά τραγούδια, όπου ο Zak τραγουδά κάποια μέρη, κάποια άλλα εγώ και σε κάποια τραγουδάμε μαζί. Είναι ο καλύτερος δίσκος που έχω γράψει. Εκτός αν αυτοκτονήσω!
Ας ελπίσουμε πως δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο! Χαχαχαχα!
Αυτό που ξέρω, είναι πως κάποιοι οπαδοί θα πάθουν ΠΟΛΥ μεγάλη πλάκα όταν το ακούσουν. Δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να κάνω ένα δίσκο, τυπικά, για να πω στους οπαδούς «σκάστε και πάρτε ένα δίσκο». Κάνω αυτόν το δίσκο, με σκοπό να είναι ο καλύτερος της καριέρας μου. Όταν φύγω, θέλω να είμαι στην κορυφή.
Θα έχει τραγούδια σαν το “Chance” ή το “Morphine child”;
Έχω ένα τραγούδι που το λέω «το νέο Morphine child», το οποίο λέγεται “For the man who would be king”. Σε αυτό, θα τραγουδάω μαζί με τον Zak και θα έχει αυτό το μεγάλο μεσαίο μέρος, που μοιάζει με QUEEN (σ.σ. κι εκεί αρχίζει να τραγουδά)! Έχουμε τόσο πολύ υλικό κι έχω τους άλλους που μου λένε ότι πρέπει να πάω στο στούντιο και να τα ξεσκαρτάρω. «Γιατί να το κάνω εγώ; Που είστε εσείς;» «Εσύ είσαι ο Mountain King». «Οκ, αφού το λέτε…».
Πες μας τώρα, Mountain King, ποιος άλλος παίζει στο δίσκο;
Θα έχω τον Steve Wacholz να παίζει σε 1-2 τραγούδια (σ.σ. αυτό ήταν πραγματική έκπληξη), τον Jeff Plate στα υπόλοιπα, τον Johnny Lee Middleton, τον Al Pitrelli με τον Chris Caffery, τον Zak κι εμένα. Θα είναι επίσης η Jane Mangini (σ.σ. που παίζει πλήκτρα στους Trans-Siberian Orchestra εκτός των άλλων και είναι σύζυγος του Al Pitrelli) που παίζει λίγα πράγματα και πιθανώς και αυτός ο Ουκρανός, ο πως-τον-λένε-γαμώτο…
Προφανώς εννοείς τον Vitalij Kuprij.
Μπράβο ρε Σάκη. Τον Vitalij. Είναι κάποια πράγματα που είναι πέρα από τις παικτικές δυνατότητές μου. Αντί να κάτσω να παιδευτώ 1-2 μήνες να τα παίξω, θα έρθει αυτός και θα ξεμπερδέψουμε αμέσως. Οι κημπορντίστες μου στους TSO, είναι μερικοί από τους καλύτερους στον κόσμο. Μακράν. Και σκέφτομαι: «Oliva, αυτά τα πράγματα δεν μπορείς να τα παίξεις, ούτε αν είχες τέσσερα χέρια. Πάρε τον Vitalij. Ή τον Derek (σ.σ. Wieland), ή τη Jane. Θα το κάνουν σ’ ένα δευτερόλεπτο». «Εντάξει Oliva, έχεις δίκιο», απαντάω στον εαυτό μου! Είναι λίγο “cheat”, αλλά θα το κάνω. Θέλω να τους έχω όλους να συμμετέχουν. Μέχρι και τον Wacholz σε 2-3 τραγούδια. Στέλνω για παράδειγμα στον Johnny τα τραγούδια και του ζητάω να προσθέσει κάτι αν νομίζει ότι αξίζει τον κόπο. Θέλω να συμμετέχουν όλοι, από την αρχή. Θέλω να είναι ένας δίσκος με full band, που να δουλεύουμε όλοι μαζί. Θα είναι σπουδαίο.
Έχουμε κάποιο working title;
Θα ξεκινήσουμε τις ηχογραφήσεις τον Ιούνιο και θα δουλεύουμε συνεχώς, μέχρι να πάμε στην Omaha για τις πρόβες των Trans-Siberian Orchestra. Μετά την περιοδεία των TSO, θα επιστρέψουμε τον Ιανουάριο στο στούντιο και μέχρι τον Φεβρουάριο, θα το έχουμε τελειώσει. Σκοπός μου, είναι να έχει κυκλοφορήσει του χρόνου, στα γενέθλια του Criss (σ.σ. στις 3 Απριλίου, δηλαδή). Μετά θέλουμε να έρθουμε και να παίξουμε σε φεστιβάλ. Έχουμε πάρα πολλές προσφορές. Σάκη, δεν είμαι 25 χρονών. Θέλω να παίξω στο Wacken, θέλω να παίξω παντού και μετά τέλος. Αυτός θα είναι ο τρόπος μου, να αποχαιρετίσω όλον τον κόσμο. Θέλω να πω στους οπαδούς μας πόσο τους αγαπώ. Αυτοί μου παρέχουν τα προς το ζην. Δεν θέλω να τους απογοητεύσω. Θα είμαι κι εγώ εκεί, το επόμενο καλοκαίρι, να παίξουμε στα φεστιβάλ και να κλωτσήσουμε μερικούς κώλους!
Ελπίζω και στην Ελλάδα!
Καλά, εννοείται! Οπωσδήποτε! Η Ελλάδα είναι ένα από τα αγαπημένα μου μέρη. Είχα γνωρίσει και μία κοπέλα από την Κρήτη… Wow!!! Τέλος πάντων, ας μην μιλήσουμε γι’ αυτήν! Χαχαχαχα!
Έχεις κάποιον τίτλο για το δίσκο;
Ο τίτλος που έχει αυτή τη στιγμή, είναι “Curtain call”. Δεν ξέρω όμως αν τελικά θα είναι αυτός. Το τελευταίο τραγούδι που θα είναι στο δίσκο, είναι το “Curtain call”. Είναι ένα τραγούδι πολύ συναισθηματικό, όπου θα είμαι μόνο εγώ, που θα παίζω πιάνο και ουσιαστικά θα τους αποχαιρετώ και θα τους ευχαριστώ. Κάθε φορά που το ακούω, κλαίω. Όσοι το έχουν ακούσει, έχουν κλάψει. Αυτός είναι ο ουσιαστικός, τελικός αποχαιρετισμός μου. Νομίζω, λοιπόν, ότι θα το πούμε “Curtain call”, αλλά δεν είναι οριστικό ακόμα.
Θα το κυκλοφορήσει η earMUSIC;
Ναι. Έχουμε πάρα πολλή μουσική. Ανάμεσα σε μένα, τον Chris Caffery, τον Johnny και τον αδερφό μου, έχουμε 40-50 τραγούδια. Πρέπει να τα συμπτύξω και πίστεψέ με, δεν θα είναι καθόλου εύκολο.
Προφανώς, θα υπάρξουν leftovers.
Σίγουρα θα υπάρχουν leftovers. Σκέφτομαι να βγάλω κι άλλον ένα δίσκο αργότερα, με κάποια τραγούδια που έχουν περισσέψει. Παλαιότερα, έβγαζες ένα δίσκο κι έλεγες: «Έχει ωραία τραγούδια, αλλά μάλλον δεν έχει ένα “Gutter ballet”». Τώρα, που γύρισα από το στούντιο, ήμουν με τον μηχανικό ήχου και άκουγα ένα τραγούδι κι έλεγα: «Πως στο διάολο, αφήνεις απ’ έξω ένα τέτοιο τραγούδι;» Αυτό είναι το πρόβλημά μου. Εγώ θα ήθελα να κάνω ένα άλμπουμ με 50 τραγούδια! Μια φίλη μου, μου είχε στείλει υλικό που είχε στα χέρια του ο Frode. Τον ξέρεις τον Frode;
Φυσικά και τον ξέρω. Πριν λίγους μήνες ήμασταν μαζί. (σ.σ. ο Frode Johnsrud είναι ένας φοβερός τύπος, manager συγκροτημάτων και αγαπά πολύ την Ελλάδα)
Αυτός ο γαμ@@ένος, έχει περισσότερα SAVATAGE πράγματα και από μένα. Έστειλε υλικό στη φίλη μου κι αυτή σε μένα και ήταν πράγματα που δεν τα είχα ακούσει. «Εγώ είμαι αυτός;» έλεγα! Ούτε που τα θυμόμουν, αλλά σίγουρα ήμουν εγώ που τραγουδούσα. «Ευχαριστώ Frode! Γαμ@@ένε!!!». Χαχαχαχα. Ήταν πολύ καλό το υλικό που μου έστειλε και πολύ υλικό από τον Criss. Βάλαμε τα τραγούδια με τον ηχολήπτη μου, στο στούντιο, στα μεγάλα ηχεία, βάλαμε τέρμα τη μουσική και αναρωτιόμασταν πώς έπαιζε έτσι… Καταλήξαμε να σηκώνουμε τους ώμους μας και να λέμε «Δεν ξέρω»…
Κάνατε κάποιες σπουδαίες επανακυκλοφορίες στα βινύλια των SAVATAGE. Ήταν μία σπουδαία ευκαιρία για να ξαναξεκινήσει κουβέντα για το συγκρότημα και την κληρονομιά που έχει αφήσει. Περιττό να σου πω ότι κάποιοι απ’ αυτούς τους δίσκους, μπήκαν στο Top-10 στα ελληνικά charts.
Το ξέρω. Είστε μεθυσμένοι εκεί πέρα! Τι στο διάολο; Χαχαχα! Σάκη, σοβαρά, αυτό αγγίζει βαθιά την καρδιά μου. Έχω αγαπήσει την Ελλάδα, όλους τους ανθρώπους που γνώρισα εκεί και λάτρευα όλες τις φορές που έπαιξα εκεί. Στην Ελλάδα, ήταν μερικά από τα καλύτερα κοινά που έχω παίξει ποτέ. Σε όλη μου τη ζωή. Την έχω στην καρδιά μου την Ελλάδα, αλήθεια σου λέω.
Ποιο ήταν το feedback που πήρες από τις επανακυκλοφορίες των βινυλίων;
Ό,τι έχω ακούσει μέχρι τώρα, είναι θετικό. Έκανα δουλειά στο remastering, καθώς ήθελα κάποια πράγματα να τα κάνω πιο «φωτεινά» και πιο μεγάλα στον ήχο τους. Θα είμαι ειλικρινής μαζί σου. Είναι βινύλιο. Αγαπώ το βινύλιο, μισώ τα CD. Το βινύλιο έχει αυτόν τον μεγάλο και ζεστό ήχο, ενώ τα CD ακούγονται πιο «σκληρά». Δεν έχουν βάθος και η μουσική των SAVATAGE χρειάζεται βάθος. Χρειάζεται αυτό το βαθύ surround. Δεν ακούω CD πια. Έχω πάνω από 2000 βινύλια, όλα τα BEATLES, τα URIAH HEEP, τα DEEP PURPLE και πλέον και όλα τα SAVATAGE. Παίρνω μία μέρα το βινύλιο του “Power of the night” και βάζω το τραγούδι “Unusual” πολύ δυνατά. Παίρνω μετά το CD του “Power of the night”, το βάζω στην ίδια ένταση και δεν είχε καμία απολύτως σχέση. Δεν το έφτανε καν. Υπάρχουν τόσες διαφορές.
Πιστεύεις ότι οι streaming πλατφόρμες βοήθησαν τους SAVATAGE να τους ακούσει ένα νεότερο υλικό που δεν τους ήξερε;
Βεβαίως. Αυτές οι πλατφόρμες, το Spotify, το YouTube, είναι ένα πράγμα δούναι και λαβείν. Είναι καλό γιατί σε βάζει στις μάζες. Από την άλλη, αν πας στο YouTube και πληκτρολογήσεις για παράδειγμα το “Gutter ballet”, το ακούς σαν να βγαίνει ο ήχος από το ραδιόφωνο ενός τρανζίστορ. Δεν μου αρέσει καθόλου, ενώ όταν το ακούω από το βινύλιο, με εντυπωσιάζει. Ο κόσμος πηγαίνει εκεί που του είναι πιο εύκολο πλέον. Είναι πιο εύκολο να ακούσεις ένα τραγούδι αφού το κλικάρεις στο κινητό σου, παρά να πάρεις το άλμπουμ, να βγάλεις το δίσκο, να τον βάλεις στο πικάπ, να πιάσεις προσεχτικά τη βελόνα κι όλα αυτά… Ο κόσμος είναι τεμπέλης.
Νομίζω ότι επιπλέον ο κόσμος δεν δίνει τόση σημασία στη μουσική πια και δεν την απολαμβάνει όπως η δική μας η γενιά.
Ακούω καινούργια συγκροτήματα και νομίζω ότι ακούω κάποιον να χτυπά αριθμούς στον υπολογιστή του. Δεν ακούς πια κιθαριστικά σόλο. Τι απέγιναν οι κιθαρίστες; Που είναι οι νέοι Eddie Van Halen, Criss Oliva και Randy Rhoads; Τώρα προγραμματίζουν τα τύμπανα, ρίχνουν ένα μπάσο από πάνω και ραπάρουν με κάτι γελοίους στίχους. Πάντα αναρωτιέμαι, τι στο διάολο είναι αυτό; Όλη αυτή η κατάσταση μου φέρνει ναυτία και θέλω να αποσυρθώ. Θέλω να κάνω το άλμπουμ των SAVATAGE, μια περιοδεία και τέλος. Όλοι όσοι γνωρίζω, έχουν πεθάνει. Η γυναίκα μου, ο γιος μου, ο πατέρας μου, είμαι έξω με αναστολή, δεν μπορώ να οδηγήσω και προσπαθούν να με γαμ@@ουν επειδή είμαι ένας υποτιθέμενος rock star. Και προσπαθούν να με πιάσουν. Εγώ δεν κάνω τίποτα, δεν μπορώ να πάω πουθενά. Αφήστε με ήσυχο!
Άκουσα για τη σύζυγό σου, δεν ήξερα για τον γιο σου και λυπάμαι πολύ. Τα βαθιά μου συλλυπητήρια.
Πέθανε τον Ιανουάριο. Ήταν ο θετός μου γιος, αλλά ήμουν πιο πολύ πατέρας για εκείνον από οποιονδήποτε άλλον. Ήμασταν πολύ κοντά ο ένας με τον άλλο. Από εκεί και πέρα, εγώ και ο γιος μου, Nick, βλέπαμε τη γυναίκα μου και του έλεγα ότι τρομάζω και ότι πιστεύω πως μια μέρα που θα γυρίσω από το στούντιο, θα τη βρω νεκρή στο πάτωμα. Και συνέβη ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό. Ήταν σχεδόν όπως όταν βρήκα νεκρό τον Paul O’Neill. Πήγα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του με μερικούς αστυνομικούς που έριξαν την πόρτα, μπήκα στην κρεβατοκάμαρα και βρήκα τον Paul νεκρό στο πάτωμα, ανάμεσα στο κρεβάτι και το κομοδίνο.
Αν δεν κάνω κάποιο χοντρό λάθος, πέθανε πριν έξι χρόνια περίπου τέτοιες μέρες, πριν δύο μέρες πρέπει να ήταν η επέτειος θανάτου του.
Ήταν τόσο ειρωνικό που πέθανε την ημέρα των γενεθλίων του Criss (σ.σ. για την ακρίβεια ήταν δύο μέρες αργότερα). Όταν με φώναξαν να πάω στο ξενοδοχείο, όπου έπρεπε να σπάσουν την πόρτα για να μπουν μέσα, ήξερα ότι είχε πεθάνει. Έσπασαν την κλειδαριά, μπήκαμε μέσα, τον βρήκα στο πάτωμα και όταν τον ακούμπησα ήταν παγωμένος… Νεκρός. Έπρεπε να βρω τρόπο να αντιμετωπίσω αυτόν τον χαμό, γιατί ήταν σαν αδερφός μου. Είχα χάσει τον αδερφό μου, που ήταν σαν το δεξί μου χέρι και τώρα έχασα τον Paul, που ήταν σαν το αριστερό μου χέρι. Μετά πεθαίνει ο θετός μου γιος, μετά πεθαίνει η γυναίκα μου και μετά ο πατέρας μου. Αρκετά πια, δηλαδή. Έλεος. Συγνώμη για το ξέσπασμά μου, Σάκη. Ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει τι έχω περάσει σε προσωπικό επίπεδο. Δεν γνωρίζουν. Όλοι όσοι γνωρίζω έχουν πεθάνει κι έρχονται και με ρωτάνε «γιατί δεν γράφεις νέα μουσική»; «Άντε γαμ@@ου! Γιατί δεν δοκιμάζεις εσύ;». Έρχονται και μου λένε ότι έχω την καλύτερη δουλειά στον κόσμο. «Σοβαρά; Γιατί δεν έρχεσαι στη θέση μου για ένα μήνα να δεις τι ωραία που είναι;» Σάκη, θα σου πω κάτι, με όλη την ειλικρίνεια. Το να είσαι μουσικός, είναι χάλια. Δεν είναι καθόλου εύκολο. Όλη την ώρα έχεις να κάνεις με ταξίδια, με ναρκωτικά. Όλα αυτά σου τα ρίχνουν στο πρόσωπο όλη την ώρα. Και θα σου πουν «μα βγάζεις εκατομμύρια δολάρια». ΛΑΘΟΣ. Βγάζω εκατομμύρια δολάρια, αλλά στο ακαθάριστο ποσό. Στο μεικτό. Δεν γνωρίζει κανείς την τσέπη μου.
Φρόντισες πάρα πολλούς ανθρώπους.
Έχω 380 ανθρώπους στο μισθολόγιο των TSO! Καταλαβαίνεις; 380! Και τώρα που πέθανε ο Paul –ευχαριστώ πολύ, μπάσταρδε- νιώθω μία υποχρέωση απέναντί τους. Έχουν οικογένειες, σπίτια, υποχρεώσεις, έμεινα μόνος μετά τον θάνατο του Paul κι όλοι έρχονται να με βομβαρδίζουν με ερωτήσεις. Jon τι να κάνω με αυτό, Jon τι να κάνω με εκείνο κτλ. Είναι εντελώς τρελό. Με παίρνουν πάνω από 30 τηλέφωνα την ημέρα.
Οπότε, λοιπόν, θα τερματίσεις τους SAVATAGE μετά την κυκλοφορία του επόμενου δίσκου. Τι θα κάνεις με τους TSO;
Προσπαθώ να σκοτώσω τους TSO από το 1998, αλλά δεν πεθαίνουν! Μου φέρνουν εκατομμύρια δολάρια. Πήγα στο Google κι έγραψα “Jon Oliva’s net worth” και μου έβγαλε 32 δολάρια! Τι στο διάολο!!! Και την επόμενη μέρα, έγραφε 5 εκατομμύρια! (σ.σ. εννοείται ότι το κοίταξα κι εγώ και βγάζει, όντως 5 εκατομμύρια τώρα). Πως έχασα 27 εκατομμύρια δολάρια σε 24 ώρες; Με παίρνουν από την οικογένειά μου και μου λένε: «Ε, Jon, εδώ λέει ότι έχεις 32 εκατομμύρια δολάρια», «Ναι και ο πο@@ος μου, είναι 30 εκατοστά!» Χαχαχαχαχα! Αλήθεια, μπορεί να πιστεύουν αυτές τις ηλιθιότητες; Το internet λέει ψέματα. Αν είχα 32 εκατομμύρια δολάρια, θα καθόμουν εδώ; Θα ήμουν σ’ ένα γιοτ και θα έκανα διακοπές!
Για να σε ρωτήσω κάτι άλλο. Μου είπες ότι είσαι σε αναστολή. Θα είναι μήπως δύσκολο να περιοδεύσεις του χρόνου το καλοκαίρι;
Όχι!!! Να σου πω κάτι να γελάσεις! Όταν πήγα στο δικαστήριο, πριν από την περιοδεία των TSO, εμφανίστηκα μπροστά από μία δικαστή, που ήταν fan των TSO. Και μου λέει: «Wow, κύριε Oliva, έχετε μία πολύ καλή δουλειά, είστε πολύ ταλαντούχος, αγαπάω τη μουσική σας και θα αναστείλω τη δικαστική επιτήρηση, ώστε να μπορείτε να βγείτε σε περιοδεία. Πήγα στο γραφείο για τις δικαστικές επιτηρήσεις και οι άνθρωποι δεν πίστευαν στα μάτια τους ότι είχε συμβεί κάτι τέτοιο και με άφηναν να περιοδεύσω. Έκανα ένα λάθος στα 63 χρόνια μου. Δεν έβλαψα κανέναν, απλά διέλυσα το αυτοκίνητό μου. Οκ, είχα ναρκωτικά πάνω μου. Πιθανότατα εκείνοι κάνουν περισσότερα ναρκωτικά απ’ ότι εγώ. Δεν έβλαψα κανέναν. Και μετά μου έλεγαν ότι ήθελαν να κάνουν την περίπτωσή μου παράδειγμα και να με βάλουν στη φυλακή. Επειδή έλεγαν ότι είμαι celebrity. Σκατά celebrity!
Αφού βγάζεις 32 εκατομμύρια! Σταμάτα! Χαχαχαχα!
Ναι, θα ήθελα να μάθω ποιος βγάζει αυτές τις βλακείες στο internet. Είμαι ο φτωχότερος εκατομμυριούχος που έχω συναντήσει. Σάκη, θα είναι σπουδαία συνέντευξη αυτή. Είμαι σίγουρος. Μακάρι να μπορέσεις να «αποκρυπτογραφήσεις» όλα αυτά που σου λέω, με τέτοια ταχύτητα! Δεν σου λέω ψέματα. Και που να φτάσουμε στα πιο αστεία πράγματα!
Έχω μπόλικα πράγματα να σε ρωτήσω για τους SAVATAGE. Να είσαι έτοιμος.
Προχώρα λοιπόν, πες μου τις ερωτήσεις σου. Είμαι έτοιμος!
ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ, ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ!!! STAY TUNED!
Σάκης Φράγκος
