a
Κακά τα ψέματα, δεν μπορώ να μην παραδεχτώ ότι ο Νορβηγός Jorn Lande δεν είναι από τις αγαπημένες μου φωνές και ότι τον συμπεριλαμβάνω άνετα στους κορυφαίους τραγουδιστές που έχω ακούσει τα τελευταία αρκετά χρόνια, παρά την εμφανή ομοιότητα με τον Dio και τον Coverdale. Δεν μπορώ όμως να μην παραδεχτώ ότι έχει «μαυριστεί» επίσης από εμένα, με το άλμπουμ διασκευών του στον Dio. Ένα άλμπουμ που –σύμφωνα με τον «αρχηγό» της Frontiers- ετοιμαζόταν από το 2009, αλλά βγήκε στο YouTube ελάχιστες μέρες μετά το θάνατο του μεγάλου κοντού, το video clip, για το “Song for Ronnie James”, κάτι που υποδείκνυε με σαφήνεια, ότι κάποιος από εκεί μέσα, περίμενε να πεθάνει ο Dio για να βγει αυτό το τραγούδι σαν tribute. Είναι φανερό ότι αν ζούσε ο Μεγάλος και δύο και τρία χρόνια ακόμα, θα κρατούσαν το άλμπουμ στις καλένδες… Και τελικά εκείνος ο δίσκος, κυκλοφόρησε ούτε 40 μέρες μετά το θάνατό του… Φυσικά, αφού τον είχαν έτοιμο και περίμεναν πότε θα πεθάνει. Κρίμα και λατρεύω τη φωνή του Lande…
Πάμε στο δια ταύτα όμως. Νέος δίσκος διασκευών. Ας τα βάλουμε λίγο κάτω. Από το 2007 με τους JORN, έχει βγάλει 3 άλμπουμ Greatest Hits, 3 άλμπουμ διασκευών, δύο live δίσκους (+1 DVD) και 4 στούντιο δίσκους (όπου έχει κάνει συνολικά 7 διασκευές!!!). Δεν βρίσκετε κι εσείς λίγο τραγική την αναλογία;
Στο “Heavy rock radio”, γουστάρω πολύ το γεγονός ότι διάλεξε κάποια τραγούδια που δεν είναι προφανή, όπως το “You’re the voice” του John Farnham (που το έχουν διασκευάσει και οι BLIND GUARDIAN, παρεμπιπτόντως), το “Runnin’ up that hill” της Kate Bush (το οποίο το έκανε «δικό του»), «τόλμησε» να διασκευάσει από IRON MAIDEN το “The final frontier” από το να πάει σε πιο safe επιλογές (κάτι που είχε κάνει και παλιότερα διασκευάζοντας το “I walk alone” της Tarja, λίγους μήνες αφότου είχε κυκλοφορήσει!!!) ή το “I know there’s something going on” της Frida (μία σύνθεση του Russ Bullard). Όλες οι διασκευές, φέρουν την προσωπική του σφραγίδα, ακόμα και το “Killer queen” και το χιλιοδιασκευασμένο “Hotel California” και είναι πολύ μεγάλη μαγκιά να το κάνεις αυτό.
Ρε Jorn όμως, μένω με δύο τεράστιες απορίες. Δεν θυμάσαι ούτε εσύ πόσες φορές έχεις διασκευάσει τον Dio και τον Coverdale. Ποιος ο λόγος να κοτσάρεις στο τέλος τα “Rainbow in the dark”, “Stormbringer” και “Die young”; Μπορείς να αφήσεις και κάποια τραγούδια από τη δισκογραφία τους που να μη διασκευάσεις. Δεν θα σε κατηγορήσει κανείς. Το πιο σημαντικό όμως είναι, ότι έτσι όπως πάει, ο Lande θα καταντήσει τραγουδιστής σε διασκευομπάντες, αφού στον κατάλογό του, έχοντας βγάλει πολλούς δίσκους ως σόλο καλλιτέχνης, κοντεύει να έχει περισσότερες διασκευές, απ’ ότι αυθεντικές συνθέσεις. Ποιος ο λόγος να βγάλει έναν ακόμη δίσκο διασκευών, σπαταλώντας το ταλέντο του τραγουδώντας κομμάτια άλλων; Έτσι δεν πάει κανείς στην Α’ κατηγορία… Συγνώμη…
Σάκης Φράγκος
Υ.Γ. Σε σχέση με τη φωνή του, δεν θα ξεχάσω μια κουβέντα που είχα με τον Arjen Lucassen των AYREON, λέγοντάς του πόσο λάτρευα την ερμηνεία του Jorn Lande στο “Beneath the waves” μέσα από το “01011001”, σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο προς το τέλος (αυτές οι συζητήσεις ανάμεσα σε καμένους, πολύ τις γουστάρω) και μου περιέγραφε ότι όταν τον άκουσε να ηχογραφεί, τον έπιασαν τα κλάματα… Είναι βέβαιο, αφού και μόνο που γράφω αυτές τις σειρές και σκέφτομαι το συγκεκριμένο τραγούδι, ανατριχιάζω ήδη…
