a
“O stavros nika, oh let there be light!”
Οι Αμερικάνοι JUDICATOR, κυκλοφόρησαν φέτος μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της χρονιάς, το άλμπουμ “Let there be nothing”. Ή τουλάχιστον έκπληξη για όποιον δεν ήξερε τη μπάντα. Αφορμής δοθείσης ο Δημήτρης Τσέλλος «στριμώχνει» τον τραγουδιστή και στιχουργό τους, John Yelland, με τον οποίον και συνομιλούν για μουσικά και όχι μόνο, θέματα.
Καλησπέρα, John! Μεγάλη μας χαρά που σε έχουμε εδώ μαζί μας στο Rock Hard. Συγχαρητήρια για το νέο σας album, “Let there be nothing”, είναι πραγματικός δυναμίτης!
Ω, σ’ευχαριστώ τόσο πολύ… Τι να πω… νιώθω μεγάλη τιμή για αυτά τα λόγια!
Ποιες οι, ως τώρα, αντιδράσεις;
Καταρχάς να σου πω πως με το νέο άλμπουμ πήραμε ένα μεγάλο ρίσκο. Στα “At the expense of humanity” και “The last emperor”, ακουγόμασταν πιο «γυαλισμένοι» και «καθαροί», ενώ τώρα, στο “Let there be nothing”, θέλαμε να έχουμε έναν περισσότερο «οργανικό» και «ωμό» ήχο και νομίζω πως τελικά τα καταφέραμε. Ακόμη και όταν κυκλοφόρησε όμως, εξακολουθούσα να ανησυχώ, μήπως και αυτή η αλλαγή δεν αρέσει στον κόσμο.
Και; Άρεσε νομίζω!
Απίστευτα πολύ! Με τις πρώτες αντιδράσεις που είδαμε από τον κόσμο στα social media και από τις κριτικές σε περιοδικά και sites, «ήρθε η καρδιά μας στην θέση της»! Φαίνεται πως η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου γουστάρει πολύ το άλμπουμ υπό αυτό το στυλ! Και το πλέον θετικό, είναι που μας ανακαλύπτουν ολοένα και περισσότεροι οπαδοί στην Ευρώπη. Θέλουμε πολύ να έρθουμε κάποια στιγμή στην Ευρώπη για συναυλίες!
Να είσαι σίγουρος πως θα σας υποδεχτούμε όπως σας αξίζει John! Μιας και ανέφερες την Ευρώπη, με πας εύκολα στην επόμενη ερώτηση. Μουσικά, ισορροπείτε ιδανικά μεταξύ του κλασσικού US metal ήχου και του ευρωπαϊκού power metal. Πως προέκυψε αυτό; Είναι οι επιρροές σας τέτοιες;
Ξεκάθαρα! Τίποτα δεν προέκυψε στην τύχη. Όλα έγιναν εκ προθέσεως. Ο πρώην κιθαρίστας μας, Tony Cordisco, έγραψε τη μουσική για το άλμπουμ και στα ακούσματά του εκείνη την περίοδο ήταν οι CRYSTAL VIPER, OPETH, IRON MAIDEN. Τους δεύτερους για παράδειγμα, τους «ακούς» σε κομμάτια σαν το “Strange to the world” ενώ τους MAIDEN σε κομμάτια σαν το “Autumn of souls”. Ο Tony όμως δεν είναι πλέον μαζί μας, οπότε μοιραία, τα υπόλοιπα μέλη θα αναλάβουν από δω και στο εξής συνθετικές αρμοδιότητες. Τα εντελώς διαφορετικά μουσικά γούστα του καθενός, θα φέρουν στα νέα τραγούδια μία εντελώς νέα συνθετική προσέγγιση. Θα δεις ακόμη και επιρροές από groups όπως οι CARCASS (!) και οι PROTEST THE HERO (!!) στη μουσική μας.
Ανέφερες τη διαφορετική προσέγγιση στον ήχο προηγουμένως. Οι μουσικές και στιχουργικές διαφορές και ομοιότητες όμως μεταξύ των δύο δίσκων, του προηγούμενου και του καινούργιου, ποιες είναι;
Ωραία ερώτηση! Ας δούμε πρώτα το concept. Και οι δύο δίσκοι έχουν χριστιανική θεματολογία. To “The last emperor” ασχολείται με τις Σταυροφορίες και το “Let there be nothing” με το Βυζάντιο. Μία σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο, είναι πως το πρώτο έχει μία πιο γενική θεώρηση, ενώ το δεύτερο, είναι συγκεκριμένο στην αφήγησή του. Μία κριτική που διάβασα σχετικά με το “Let there be nothing”, έλεγε πως στερείται… καλλιτεχνίας και μοιάζει περισσότερο με κανονικό βιβλίο. Το δέχομαι, δίκαιο είναι αυτό, ισχύει, αλλά έτσι και αλλιώς αυτό θέλαμε να πετύχουμε! Δεν ήθελα να γεμίσω το δίσκο με «στιχάκια» και εύκολους στίχους. Ήθελα να αφηγηθώ μία σπουδαία ιστορία την οποία ντύσαμε με σπουδαία, κατά την γνώμη μας, μουσική! To “The last emperor” έχει μικρότερα σε διάρκεια και πιο «πιασάρικα» τραγούδια, ενώ ο νέος δίσκος έχει μεγαλύτερης διάρκειας κομμάτια, πιο progressive και πιο μεγαλεπήβολα.
Το θεωρείς ως το πλέον αντιπροσωπευτικό σας δηλαδή;
Όχι, δεν είναι ο δίσκος με τον οποίο πρέπει να έρθει κάποιος σε επαφή με τη μπάντα για πρώτη φορά! Χαχα… Θέλαμε να κάνουμε κάτι εντελώς διαφορετικό αυτήν τη φορά. Στο κάτω-κάτω, ποιος ο λόγος να κυκλοφορούμε το ίδιο άλμπουμ ξανά και ξανά; Δηλαδή τι, θα κάνουμε όλη την ώρα τον γύρο του θριάμβου; (γέλια) Επομένως, τούτου λεχθέντος, να περιμένεις κάτι το διαφορετικό, όπως προείπα, για το νέο μας άλμπουμ.
Λοιπόν, πάμε να δούμε τους στίχους, όπου και έχουμε ένα «Βυζαντινό» concept. Ποιος είναι ο λάτρης της Ιστορίας στην μπάντα;
Εγώ έχω «πετριά» με την Ιστορία! Μου αρέσει πάρα πολύ να διαβάζω βιβλία, διαβάζω πολύ!
Διάβαζες και πριν την μπάντα; Εγώ ξέρω πως είσαι θεολόγος!
Ναι, θεολόγος είμαι, έχω Master’s Degree στη Θεολογία, αλλά εκτός από Ιστορία διαβάζω πολύ και Φιλοσοφία. Νομίζω πως αν έπρεπε να με χαρακτηρίσεις κάπως, μάλλον θα με έλεγες «ερασιτέχνη ιστορικό» ή απλά «ενθουσιώδη μελετητή της ιστορίας»! Έχω επίσης Bachelor’s Degree στην παραγωγή ταινιών για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Πως λοιπόν καταλήξατε σε αυτό το θέμα; Δική σου ήταν η ιδέα ή την «έριξε» κάποιος άλλος στο «τραπέζι»;
Μου αρέσει πολύ η βασιλεία του αυτοκράτορος Ιουστινιανού. Πάντα ήθελα να κάνω ένα δίσκο για εκείνη την περίοδο, και ειδικά η περίπτωση του Βελισσαρίου είναι ιδιάζουσα, γιατί όσο διάβαζα για τον Ιουστινιανό, τόσο ανακάλυπτα πως πολλά από τα επιτεύγματά της βασιλείας του στην ουσία έγιναν από τον Βελισσάριο (σ.σ: και τον Ναρσή, μην ξεχνάμε τον Ναρσή!). Οι εκστρατείες του στην Ιταλία και στην Β. Αφρική, προς ανακατάληψη των ρωμαϊκών περιοχών, οι σχέσεις του με τη γυναίκα, το γιο και τον εγγονό του, όλα είναι τόσο ενδιαφέροντα και καταλήγουμε σε τέτοια συμπεράσματα και διδάγματα αν τα μελετήσουμε, που το να ασχοληθώ μαζί του σχεδόν αποτέλεσε μονόδρομο.
Υπάρχει πολύ υλικό όμως γύρω από αυτό. Μήπως τώρα γράψατε το πρώτο κεφάλαιο; Ή θα ασχοληθείτε με κάτι άλλο στο μέλλον;
Στους JUDICATOR έχουμε ένα μπούσουλα που ακολουθούμε: δύο ιστορικού περιεχομένου δίσκοι, ένας προσωπικού. Κάναμε ήδη δύο δίσκους σχετικούς με Σταυροφορίες, οπότε τώρα θα περάσουμε στο επόμενο στάδιο. Δεν θα σου πω περισσότερα τώρα, αλλά θα τα πούμε όταν έρθει η ώρα. Πάντως, θα είναι ο καλύτερός μας!
Κάτσε, μισό λεπτό. Εννοείς ΕΝΑΝ δίσκο για Σταυροφορίες, τo “The last emperor” που μιλούσε για την Α’ Σταυροφορία… οι Βυζαντινοί τι σχέση έχουν;
Χμ… καταλαβαίνω την παρατήρηση. Για κάποιους ιστορικούς, οι εκστρατείες του Βελισσαρίου θεωρούνται πρώιμες Σταυροφορίες ή «πρόγονοι» αυτών. Με βάση αυτήν την άποψη κινήθηκα.
Α, ΟΚ, δεκτό τότε! Συμμερίζεσαι αλήθεια την άποψή μου, πως γενικότερα η περίοδος της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και του ελληνικού Βυζαντίου, είναι υποτιμημένη και θα μπορούσε να αποτελέσει μεγάλη πηγή έμπνευσης και για άλλες μπάντες;
Δεν το συζητώ. Πιστεύω ακριβώς το ίδιο! Και μάλιστα όχι μόνο στιχουργικά στη μουσική, αλλά γενικά! Πολλοί εξ όσων διαβάζουν ιστορία (σ.σ: για τους ανιστόρητους ούτε λόγος) πιστεύουν πως η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έπεσε όταν έπεσε η Ρώμη το 476 μ.Χ. Λάθος! Τότε έπεσε το Δυτικό της τμήμα. Το Ανατολικό, παρέμεινε για ακόμη χίλια χρόνια, ως το 1453! Η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ή αλλιώς το Βυζάντιο, ήταν πάντα o βασικότερος πυλώνας πολιτισμού και το προπύργιο της Δύσης έναντι του ισλαμικού επεκτατισμού και δεν είναι τυχαίο, πως μόλις 76 χρόνια μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης (σ.σ: πόσο μου αρέσει που την ονομάζει “Constantinople” και όχι “Istanbul”), έγινε η πρώτη πολιορκία της Βιέννης! Χωρίς το Βυζάντιο, η Ευρώπη δεν θα ήταν ούτε κατ’ ελάχιστο όπως είναι σήμερα!
Κάποια στιγμή πρέπει να κάνουμε μια κουβέντα για αυτά εμείς οι δυο John! Για να πούμε τώρα όμως τα της συνθετικής διαδικασίας. Αν σας πήρε πολύ χρόνο, αν συναντήσατε δυσκολίες κλπ…
Για τους υπόλοιπους ήταν πανεύκολο, αλλά εγώ είχα μερικά «θέματα» να αντιμετωπίσω. Ηχογράφησα κάποια κομμάτια στο σπίτι μου, τα έστειλα για μίξη, αλλά όταν τα πήραμε πίσω, δεν ήμασταν ικανοποιημένοι, οπότε τα περάσαμε ξανά στο studio του φίλου μας, Austin Bentley. Αυτό, μαζί με κάποιες άλλες μικρές αναποδιές, μας πήγε πίσω στο πρόγραμμα, οπότε θα ξέρουμε στο εξής, για να μην παρουσιαστούν αντίστοιχα στο μέλλον, πως θα πρέπει να είμαστε πάντα μπροστά από το χρονοδιάγραμμά μας… χαχα!
Prosthetic Records.
Ο προηγούμενος δίσκος, για ανεξάρτητη παραγωγή, πήγε πολύ καλά σε όλους τους τομείς. Βοήθησε βέβαια και το ότι ο Hansi Kürsch τραγούδησε ως καλεσμένος μας. Τότε ήταν που μας προσέγγισε η Prosthetic, οι άνθρωποι της οποίας μάλιστα, το πρώτο που μας είπαν, ήταν πως όπου και να κοιτούσαν, έβλεπαν κόσμο να συζητά για εμάς. Τσέκαραν και τις προηγούμενες δουλειές μας και παρατήρησαν πως κάθε φορά ήμασταν και περισσότερο βελτιωμένοι, πράγμα που επιζητούν και αυτοί από τα δικά τους σχήματα. Η συνεργασία μαζί τους ως τώρα έχει πάει την μπάντα σε νέα, καλύτερα επίπεδα, που δεν φανταζόμασταν και περιμένουμε να δούμε τι άλλο μας επιφυλάσσει το μέλλον.
Ένας Hansi που αποτελεί μέγιστη φωνητική επιρροή σου…
Έχουμε μιλήσει με τον Hansi για αυτό και ευτυχώς καταλαβαίνει πως δεν προσπαθώ να τον κοπιάρω, όπως κάποιοι άλλοι τραγουδιστές που μου τους ονόμασε κιόλας! Υπάρχουν κάποιες τεχνικές που χρησιμοποιεί και το ίδιο κάνω και εγώ. Τον θεωρώ εξαιρετικό τραγουδιστή.
Αν μπορούσες να έχεις ξανά έναν καλεσμένο, ποιος θα ήταν αυτός;
Πάλι ο Hansi Kürsch φυσικά… χαχα! Εκτός αυτού, θα διάλεγα τον Burt McCracken των THE USED (σ.σ: «κουφή» επιλογή… οι τύποι ανήκουν στον hardcore και alternative χώρο).
Αν έπρεπε να διαλέξεις τρία τραγούδια από το νέο δίσκο ως καλύτερα ή πιο αντιπροσωπευτικά, ποια θα ήταν αυτά και γιατί;
Θα έλεγα το ομώνυμο, το “Gloria” και το “The way of a pilgrim”. Με το ομώνυμο είμαι στενά συνδεδεμένος, γιατί όταν έφυγε ο Tony από την μπάντα, ένιωσα πως η υπόστασή της κινδύνευσε. Το τραγούδι αυτό αντιπροσωπεύει την αυτοπεποίθηση, την αισιοδοξία και το θάρρος που δείξαμε, την άμυνά μας προς αυτό το νιχιλιστικό πνεύμα, τη σταθερότητα μα και την αθωότητά μας. Έτσι, το “Let there be NOTHING” έγινε “Let there be LIGHT”. Προσωπικά, είμαι ένας αθεράπευτα ρομαντικά αισιόδοξος άνθρωπος! Το “Gloria” το λατρεύω γιατί έχει να κάνει με μία από τις αγαπημένες μου ιστορίες. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Ρώμης από τους Οστρογότθους (σ.σ: τσέκαρε τους «Γοτθικούς Πολέμους» του Ιουστινιανού για περισσότερες πληροφορίες), ο Βελισσάριος βγήκε εκτός πόλης με την προσωπική του φρουρά (σ.σ: τους Κατάφρακτους), ώστε να εποπτεύσει προσωπικά μία δύναμη Οστρογότθων, η οποία πλησίαζε μία βυζαντινή φρουρά σε μία γέφυρα. Είχε όμως προηγηθεί κατάληψη της γέφυρας από τους Οστρογότθους, οι οποίοι προσπάθησαν να σκοτώσουν τον μεγάλο στρατηγό. Η απόπειρά τους συνοδεύτηκε από μία βροχή από βέλη και από την κραυγή «Χτυπήστε το άλογο με το άσπρο πρόσωπο!» (σ.σ: το άλογο του Βελισσαρίου είχε ένα μεγάλο λευκό σημάδι στην μετωπίδα του). Το τραγούδι μιλάει για το πως κατάφερε, όχι μόνο να ξεφύγει, αλλά και να τους νικήσει. Τέλος, στο “The way of a pilgrim”, σκιαγραφείται η κακή πλευρά του Βελισσαρίου. Κακή μα ανθρώπινη, όταν αυτός και ο θετός του γιός «κάνουν τσακωτούς» τη σύζυγό του, Αντωνίνα, σε ερωτικές περιπτύξεις. Νομίζω πως το κομμάτι περιγράφει πετυχημένα την αγριότητα, την κακία που «φωλιάζει» σε κάθε ανθρώπινη καρδιά και τη μάχη που δίνει καθημερινά το Καλό ενάντια στο Κακό, μέσα μας.
Μάλιστα… Είναι αλήθεια πως οι JUDICATOR είναι μία, ας πούμε, δημοκρατική μπάντα; Ποιος κάνει κουμάντο;
Μέχρι τώρα, έκανε ο Tony Cordisco. Από εδώ και στο εξής, θα το πάμε πιο «δημοκρατικά». Εγώ ασχολούμαι αποκλειστικά με τους στίχους και ο Balmore Lemus (σ.σ: κιθάρα) με τα υπόλοιπα παιδιά θα αναλάβουν, εννοείται και μαζί μου, τη μουσική.
Πως βλέπεις την underground σκηνή των Η.Π.Α;
Θεωρώ πως το underground κινείται και μας δίνει καλές μπάντες, σαν τους αγαπημένους μου NEKROGOBLIKON (σ.σ: folk deathsters) και VISIGOTH. Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα, θα μπορούσαν να είναι και χειρότερα, αλλά πιστεύω πως στο μέλλον θα δούμε όμορφα πράγματα στη σκηνή και όλοι θα συνεισφέρουμε ως προς αυτό.
Ξέρω πως είναι δύσκολα τα σχέδια λόγω Covid, αλλά δεν μπορεί να μην έχεις κάτι στο πίσω μέρος του μυαλού σου για το μέλλον…
Η νούμερο ένα προτεραιότητά μας τώρα, για το υπόλοιπο 2020 και το 2021, είναι να βγάλουμε το νέο μας δίσκο. Αν μπορέσουμε να δώσουμε live το 2021, καλώς! Αλλιώς, πρώτο μέλημά μας είναι η Ευρώπη, για το 2022!
Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου John! Το finale δικό σου…
Φίλε μου σε ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη και για την πολύ όμορφη παρουσίαση που έκανες στο άλμπουμ μας! Θα ήθελα να πω στον κόσμο που μας διαβάζει, να τσεκάρει την σελίδα μας στο Facebook και το Bandcamp μας. Έχουμε πολλά καλά πράγματα εκεί. Κάθε αγορά t-shirt, CD, patch, sticker κλπ, μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην πόλη σας! Ευχαριστούμε και ελπίζουμε να σας δούμε σύντομα!
Δημήτρης Τσέλλος
