Τι κι αν κατάγεσαι από την χώρα των Bίκινγκ, άνετα μπορείς να ονομάσεις τη μπάντα σου Καμπότζη, γιατί ο κόσμος δε γνωρίζει σύνορα, ειδικά όταν αναφερόμαστε στη μουσική.
Το κουαρτέτο από το Όσλο της Νορβηγίας, ξεκίνησε τη δισκογραφική του πορεία με το “Are Your Feelings Easily Hurt?”, σαν μία math rock/screamo/punk μπάντα, που τυραννούσε τα αυτιά των οπαδών του το 2005. Έκτοτε πολλά έχουν αλλάξει, το screamo βγήκε εκτός μόδας παγκοσμίως, η μπάντα ωρίμασε και μετά από δύο ακόμα αξιοπρεπείς δίσκους, κυκλοφόρησε το σημερινό “Stranger”.
Με το νέο δίσκο, το συγκρότημα προσπαθεί να σπάσει τα στεγανά που όριζαν τον ήχο του εδώ και μία δεκαετία. Κάνοντας λοιπόν το πολυπόθητο βήμα που αποζητά κάθε μπάντα στην καριέρα της, ανέβηκαν πολλά σκαλιά πάνω από τον προκάτοχο “Year One” (2012), τόσο συνθετικά, όσο κι από άποψη εκτέλεσης και παραγωγής. Έτσι λοιπόν, άφησαν πίσω τους το crust ύφος του παρελθόντος, για να περάσουν σε πιο πολύπλοκα και all around μουσικά μονοπάτια. Η μόδα στις μέρες μας επιβάλλει prog ρυθμούς και MASTODON μελωδίες και ακριβώς αυτό κάνουν οι KAMBODSJA. Δανείζονται λίγη από την παράνοια των DILLINGER ESCAPE PLAN, προσθέτουν τις γνωστές ψυχεδελικές πινελιές των μαστόδοντων και καταλήγουν σε ένα αξιοπρεπέστατο αποτέλεσμα, που προέρχεται απευθείας μέσα από το μυαλό και την καρδιά του συγκροτήματος. Γιατί, όπως έχω πει και παλιότερα, δεν έχει σημασία αν ακούγεσαι υπερβολικά κοντά στον ήχο των επιρροών σου. Το θέμα είναι να δημιουργείς κάτι αυθεντικό που δεν θα υποτάσσεται στα “πρέπει” των άλλων, αλλά στα δικά σου “θέλω”.
Οι λάτρεις του ήχο θα βρουν σίγουρα αρκετούς λόγους ώστε να επιστρέψουν σε αυτόν το δίσκο ξανά και ξανά. Μερικοί από αυτούς έχουν και όνομα, όπως “Sin & Bones”, “Name Among Dead” και “Curses”. Οι περαστικοί, απλά θα εκτιμήσουν την πολυεπίπεδη συλλογιστική του δίσκου και αν δεν φοβηθούν μπορεί να κάτσουν.
7.5/10
Νίκος Ζέρης
