a
“Sons of destruction”
Κοντεύουν 2 μήνες από τη κυκλοφορία του πολύ καλού, τρίτου κατά σειρά full length δίσκου, “Serpent god”, των Αθηναίων extreme metallers ΚΑRMA VIOLENS, το οποίο ήδη απολαμβάνει πολύ καλές κριτικές από τον τύπο και τους fans της μπάντας, μια που ίσως μιλάμε για τον καλύτερο δίσκο της καριέρας τους. 8 Ιουνίου η μπάντα θέλοντας να γιορτάσει τη κυκλοφορία της νέας της δισκογραφικής δουλειάς, ανεβαίνει στη σκηνή του AN club, για να μας παρουσιάσει το δίσκο. Επί της ευκαιρίας αυτής μιλήσαμε με τη μπάντα, για το νέο δίσκο, την διαδρομή της όλα αυτά τα χρόνια και πολλά άλλα.
16 χρόνια ύπαρξης, 1 demo, 1 EP και 3 full length albums. Περιμένατε να είστε στο χώρο τόσα χρόνια; Υπάρχει η ίδια δίψα για μουσική όπως πρώτα;
Πω πω… πέρασαν τόσα χρόνια ε; Κοίτα, δεν το σκεφτήκαμε ότι θα φτάναμε τόσα χρόνια μετά και ότι θα είμαστε ακόμα ζωντανοί και ακμαίοι. Η μουσική και οι καλές μεταξύ μας σχέσεις έχουν βοηθήσει στο να κρατήσουμε τη μπάντα όλα αυτά τα χρόνια. Υπάρχει, μην σου πω, ακόμα περισσότερο γιατί πλέον έχουμε κατασταλάξει στον ήχο μας και ξέρουμε τι θέλουμε, με αποτέλεσμα να βγαίνει η μουσική αβίαστα και άνετα. Το αγαπάμε αυτό που κάνουμε. Δεν είμαστε επαγγελματίες, δεν ζούμε από αυτό, άρα υπάρχει σε μεγάλο βαθμό ο ρομαντισμός.
Ήδη λαμβάνετε κριτικές για το νέο σας δίσκο ”Serpent god”. Ποιες είναι οι πρώτες αντιδράσεις;
Πάρα πολύ καλές μπορώ να πω, παρόλο που είναι ένα άλμπουμ όχι τόσο καλο-γυαλισμένο όπως τα προηγούμενα. Έχει πιο προσωπικό ήχο στον οποίο βοήθησε σε μεγάλο βαθμό ο Κώστας (κιθάρα) που γράψαμε στο Symbolic Studios και έκανε τη παραγωγή εξ’ αρχής μόνος του. Ότι διαβάζουμε μέχρι τώρα και ότι έχουμε ακούσει είναι πολύ ενθαρρυντικά. Μακάρι να συνεχίσει έτσι.
Είστε ευχαριστημένοι με το τελικό αποτέλεσμα; Θα κάνατε κάτι διαφορετικά;
Πάντα με το που τελειώνεις ένα project θέλεις να τα αλλάξεις όλα (γέλια). Ποτέ δεν μπορείς να είσαι 100% ικανοποιημένος. Πάντα θεωρείς ότι υπάρχουν σημεία που θα μπορούσες να διορθώσεις αλλά στο τέλος θα ήταν μια αέναη κατάσταση. Από τη στιγμή που υπάρχει το όραμα και το πώς θέλεις να βγάλεις τον ήχο σου νομίζω γίνεται πιο εύκολο για όλους μας στο να κατασταλάξουμε στο τελικό αποτέλεσμα.
Το ”Serpent god” όπως και το ‘’Skin of existence’’, είναι ένα concept album. Με τι θεματολογία καταπιάνεστε αυτή τη φορά;
Όπως το λες. Ασχολούμαστε με ένα πιο σκοτεινό κομμάτι του εαυτού μας αυτή τη φορά. Βλέπουμε την πραγματικότητα όπως μας την σερβίρει η σύγχρονη κοινωνία με τους κανόνες και τα “πρέπει” και κριτικάρουμε. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την έννοια του θεού, όπως διαβάζεται και γίνεται πρακτική από τις θρησκείες και τα social standards. Ασκούμε μια κριτική διάθεση και ταυτόχρονα καυστική, όπου κάποιους μπορεί να πειράξει ιδιαίτερα και μπαίνουμε στα χωράφια της ελευθερίας και ανελευθερίας που η θεοκρατία έχει δημιουργήσει.
Ο νέος δίσκος είναι σίγουρα ο πιο ακραίος σας μα και ο πιο σκοτεινός της καριέρας σας. Ποιες ήταν οι επιρροές σας και τι σας ενέπνευσε;
Κοίτα, πάντα μεταλλάδες ήμασταν και πάντα θα είμαστε. Ακραία μουσική ακούγαμε από παιδάκια. Οι αναφορές σε black ή death, thrash δεν είναι κάτι καινούργιο για εμάς. Πάντα τις είχαμε, απλά πλέον βγαίνουν στην επιφάνεια εφόσον έχουμε βρει πλέον αυτό που θέλουμε να παίξουμε. Φαντάσου υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που μας λένε metalcore στην Ελλάδα κάτι που θεωρώ ότι δεν ήμασταν ποτέ. Ίσως η παραγωγή ή το groove που είχαμε να μας παρέπεμπε παλαιότερα, αλλά ειλικρινά αυτή τη ταμπέλα ποτέ δεν μπορούσα να το καταλάβω. Επιρροές που πάντα είχαμε τώρα είναι το black των EMPEROR, DISSECTION ή η ατμόσφαιρα των HYPOCRICY και των τελευταίων BEHEMOTH. Σίγουρα όμως μέσα βρίσκεις επιρροές πολλές και διαφορετικές. Εγώ ακούω και MASTODON, GOJIRA, LAMB OF GOD μέσα στο άλμπουμ.
Μετά από τόσα χρόνια, μια σταθερή και εμφανέστατη επιρροή της μπάντας είναι οι θρυλικοί DEATH. Θεωρείτε ότι είναι η κύρια έμπνευση σας συνθετικά;
Είναι μεγάλο κεφάλαιο για εμάς ο Chuck και οι DEATH. Έχουμε επηρεαστεί σε τεράστιο βαθμό από αυτόν και τη μουσική του. Εδώ έχουμε αφιερώσει τραγούδι σε αυτόν (Death is Symbolic). Όχι όμως, δεν θα έλεγα ότι είναι πλέον η κύρια έμπνευση μας πλέον , γιατί έχουν παρεισφρήσει και άλλα στοιχεία και μουσικές, που ανέφερα παραπάνω. Θα έλεγα ότι ο Γιώργος είναι αυτός που βγάζει τον Chuck από μέσα του και βγαίνει στη κιθάρα.
Η συνθετική ενεργοποίηση του Κώστα στους 2 τελευταίους δίσκους σας έχει κάνει πιο «κιθαριστικούς».
Δεν το είχα σκεφτεί έτσι να πω την αλήθεια. Σίγουρα υπάρχει αλλαγή στο πως γράφουμε μουσική και μεγάλη θα έλεγα. Υπάρχουν solo με ουσία κλπ και ρυθμικά σημεία που αν δεν υπήρχε ο Κώστας σίγουρα θα μας λείπανε. Πάντα όμως θεωρούμε ότι είμαστε μια μπάντα που παίζει riff-ατη metal μουσική. Η σύλληψη ενός κομματιού ξεκινάει και τελειώνει από τα riffs οπότε πάντα ήμασταν κιθαριστικοί.
Μετά την αποχώρηση του επί σειρά ετών ντράμερ σας Νίκου Πέρρου, μετά το ‘’Dormancy’’, στη θέση πίσω από το kit δεν υπάρχει σταθερότητα. Ποια η αιτία;
Ξέρεις κάτι, θεωρούμε ότι μέσα στην μπάντα πρέπει να είμαστε οικογένεια. Πάνω από όλα φίλοι και μετά συνεργάτες στη μπάντα. Δεν θα είχε επιβιώσει αλλιώς η φάση αν δεν ήμασταν. Οπότε όποιος έρχεται στο κύκλο μας θέλουμε να επικοινωνούμε και να είναι στο ίδιο μήκος κύματος. Προφανώς με κάποια άτομα δεν κολλήσαμε, that’s the way it is. Σε όλες τις μπάντες υπάρχουν αλλαγές μελών οπότε εμένα δεν μου φαίνεται κάτι περίεργο. Το βασικό είναι ότι έχουμε ένα βασικό κορμό για πολλά χρόνια και έχει κρατήσει αυτό.
Metalcore, modern death metal, black metal. Τι άλλο μας επιφυλάσσει η μπάντα;
Σίγουρα όχι crabcore ή κλασσικό Heavy metal (όσο και αν το αγαπάμε). Είμαστε μπάντα που είναι πολύ ανοιχτή στα ακούσματα της. Ακούμε πολύ μουσική, οι περισσότεροι στους Karma δουλεύουν στο department της μουσικής, οπότε παίρνουμε ερεθίσματα από παντού. Αν θεωρούμε ότι κάτι είναι ωραίο και ταιριάζει στο κομμάτι δεν θα φοβηθούμε να το βάλουμε. Αυτό είναι κανόνας.
Ποια τα άμεσα σχέδια σας;
Υπάρχει παρουσίαση δίσκου για τις 8 Ιουνίου και μετά ότι προκύψει. Σίγουρα το καλοκαίρι είναι πάνω κάτω μια νεκρή περίοδος, οπότε σίγουρα θα παίξουμε στην Ελλάδα σε διάφορες πόλεις και θα παλέψουμε το εξωτερικό. Σίγουρα αυτή η χρονιά θα είναι busy.
Γιώργος Δρογγίτης
