Πρώτο άλμπουμ του 2021 που έμελλε να ακούσω, ήταν ο νέος δίσκος των αγαπημένων KARMA VIOLENS, μια μπάντα που ακολουθώ μία δεκαετία τώρα, από το πρώτο full length δίσκο τους, το μοναδικό “Dormancy” του 2011. Ακολούθησε το “Skin of existence” το 2014 και το “Serpent god” του 2018, και αυτά υψηλότατου επιπέδου. Τούτη φορά δε χρειάστηκε να περιμένουμε τέσσερα χρόνια, αφού μέσα στο 2021, άγνωστο το πότε ακριβώς όμως, θα κυκλοφορήσουν τη νέα τους δισκογραφική δουλειά, “Mount of the congregation”.
Στο νέο δίσκο έχουμε μία μεγάλη αλλαγή όσον αφορά το ρόστερ. Ο επί πάνω από μία δεκαετία frontman της μπάντας Μάριος, δεν βρίσκεται πια στη μπάντα, έχοντας στρέψει τη προσοχή του αποκλειστικά στους LUCIFER’S CHILD του Γιώργου Εμμανουήλ (ex-ROTTING CHRIST). Αυτό από μόνο του, μου δημιούργησε μια μικρή ανησυχία για το μέλλον της μπάντας, αφού πέρα το ότι έχασε ένα βασικό στέλεχος της, έχασε και έναν χαρισματικότατο τραγουδιστή. Στη θέση του πήραν τον Ηλία “Blackbones” Ζούνη. Δεν περίμενα να ακούσω φωνητικά στο επίπεδο του Μάριου, αλλά διαψεύστηκα 100%. Ο Ηλίας έχει τρομερή απόδοση στον δίσκο, είναι πάρα πολύ κοντά στο ύφος του Μάριου, δηλαδή εναλλάσει τη χροιά του από death σε black, με περίσσια ευκολία, χωρίς να έχει να ζηλέψει τίποτα από τον προκάτοχο του.
Τώρα όσο αφορά τα υπόλοιπα, οι Αθηναίοι ξεκινούν από κει που τελείωσαν με το “Serpent god”. Δηλαδή, χωρίς να χάνουν παντελώς τον γνώριμο riff-άτο ήχο τους, συνεχίζουν να black-μεταλλίζουν, στο ύφος των τελευταίων δίσκων των Πολωνών BEHEMOTH. Η προσθήκη ολίγων πλήκτρων καθαρά black ύφους, είναι ένα δείγμα από αυτό που εννοώ, σε συνδυασμό με τα black metal ρυθμικά riffs (τρανό παράδειγμα τα “Kingdom of deserters” και “Embrace”). Η lead κιθάρα έχει αυξηθεί αρκετά, με μπόλικα μικρά solos, τα οποία ταιριάζουν γάντι στο ύφος, ενώ το rhythm section, το οποίο αναδεικνύεται πολύ από την άψογη παραγωγή, φωνάζει βροντερό παρόν, όντας καταιγιστικό. Αυτό που προσδίδει δυναμισμό στον δίσκο αυτή τη φορά, είναι η αλληλουχία των τραγουδιών. Είναι σαν να έχουν μπει και τα 13 κομμάτια σε μια σειρά ώστε να κορυφώνουν το συναίσθημα, χωρίς διακυμάνσεις. Δεν έχω καταλάβει αν είναι concept άλμπουμ, αλλά έτσι μου ακούγεται. Τα τραγούδια που ξεχωρίζω είναι το ομώνυμο, όπου έχουν guest γυναικεία φωνητικά την Νατάσα Τσίρου (THE MIGHT N), το οποίο είναι και το πιο διαφορετικό του δίσκου, καθώς και τα “The observer”, “Embrace” και “My storm upon you”, το οποίο είναι τα μάλα πωρωτικό, πιο κοντά στον παλιό τους ήχο! Η μπάντα για μία ακόμη φορά συνεργάζεται με τον Γιάννη Νάκο για το artwork, το οποίο ταιριάζει γάντι στο ύφος του δίσκου.
Οι KARMA VIOLENS συνεχίζουν ακάθεκτοι και στη νέα δεκαετία. Και ο τέταρτος δίσκος προσφέρει πολύ καλές στιγμές δυναμικού, καταιγιστικού death metal με black υφές. Με το “Mount of the congregation” βάζουν και πάλι τον πήχη ψηλά, κάτι που ελπίζω να συνεχιστεί και στο μέλλον. Άντε να τελειώνουμε και με τον covid-19, μπας και τους δούμε επί σκηνής, κάτι που είναι μοναδικοί!
8 / 10
Γιώργος Δρογγίτης
