Καλά τα μπάνια και οι διακοπές αλλά η επιστροφή στη καθημερινότητα είναι πλέον γεγονός. Ποτέ δεν είναι αργά όμως για να γράψω μερικά λόγια για το νέο άλμπουμ των KILLSWITCH ENGAGE με την ονομασία “Atonement”, το οποίο κυκλοφόρησε στα μέσα του Αυγούστου από το συμπαθέστατο αυτό συγκρότημα, που ξεχωρίζει σαν την μύγα μες το γάλα στον ας τον πούμε χώρο του metalcore.
Ένα συγκρότημα βέβαια που φαίνεται πως διανύει μία περίεργη θα έλεγα περίοδο και εξηγούμαι εν τάχει. 2002 και ο frontman της μπάντας Jesse Leach αποχωρεί έπειτα από δύο εξαιρετικούς δίσκους για ψυχολογικούς λόγους. Αντικαταστάτης του Jesse, μία τρομερή φωνάρα που ακούει στο όνομα Howard Jones. Μετά τα “The end of heartache” και “As daylight dies”, που θεωρούνται μέχρι σήμερα από τις καλύτερες στιγμές της δισκογραφίας τους, έρχεται το πολύ μέτριο ομότιτλο άλμπουμ τους το 2009 και λίγο αργότερα η αποχώρηση του Howard λόγω θέματος με τον διαβήτη του. Και εκεί σκάει η επιστροφή του Jesse στο συγκρότημα και το 2013 κυκλοφορούν τη δισκάρα “Disarm the descent” και οι KILLSWITCH ENGAGE φανερώνουν πως ακόμα έχουν πολλά πράγματα να δώσουν.
Φαίνεται όμως πως στο “Atonement”, όπως και στο “Incarnate”, υπάρχει μία στασιμότητα. Ενώ και οι δύο δίσκοι δεν είναι κακοί, δεν παρουσιάζουν κάτι το πολύ τρομερό για να σε κρατήσουν. Στη μουσική των KILLSWITCH ENGAGE δύο είναι τα πιο βασικά χαρακτηριστικά – οι απίστευτες ρεφραινάρες τους και τα ευκολομνημόνευτα τους riffs – που στο “Atonement” δεν υπάρχουν στον βαθμό που θα έκαναν τον δίσκο εθιστικό. Και για ένα άλμπουμ που διαρκεί 39 λεπτά, με τον μέσο όρο των τραγουδιών να είναι κοντά στα τρία λεπτά, ε το να κάνει κοιλιά ο δίσκος από ένα σημείο και μετά δεν είναι και ότι το καλύτερο.
Εδώ όμως σταματούν τα αρνητικά και ξεκινάμε με τα θετικά, αρχής γενομένης με τον Jesse που τραγουδάει ίσως καλύτερα από ποτέ. Αν σκεφτεί κανείς πως τον προηγούμενο χρόνο αντιμετώπισε πρόβλημα με τις φωνητικές χορδές του (σε σημείο που έφτυνε αίμα όταν τραγουδούσε) και επιστρέφει μετά από χειρουργικές επεμβάσεις καλύτερος από ποτέ, από μόνος του αυτός είναι ένας λόγος να χαίρεσαι. Στα της μουσικής ευτυχώς υπάρχουν αυτά τα κομμάτια που περιμένεις να ακούσεις τις γλυκανάλατες στιγμές τους, που αναμειγνύονται με thrash και death περάσματα και σε στέλνουν κυριολεκτικά στο περίπτερο για τσιγάρα. Το πιο τρανό παράδειγμα στο “Atonement” είναι το κορυφαίο κομμάτι του άλμπουμ το “Τhe signal fire”, όπου ακούμε και ντουετάκι του Jesse με (ποιον άλλον) τον Howard! Στις εξίσου καλές στιγμές προσθέτω το εναρκτήριο “Unleashed”, το “The crownless king” που συμμετέχει ο Chuck Billy των TESTAMENT, με το τραγούδι να θυμίζει τη πιο light εκδοχή του “Down for life” από το “The gathering”, το ραδιοφωνικό “I am broken too” και το “Bite the hand that feeds” που κλείνει το άλμπουμ.
Το “Atonement” είναι ένας δίσκος με πολύ καλή παραγωγή, με τις δικές τους ξεχωριστές στιγμές, με τη hit-άρα του, με μπόλικη αγριότητα και έντονες συναισθηματικές μελωδίες, αλλά και με τραγούδια που πέρασαν και απλά δεν ακούμπησαν. Ίσως για κάποια άλλη μπάντα το “Atonement” να ήταν ο δίσκος που θα τους ανέβαζε πιο ψηλά, αλλά από τους KILLSWITCH ENGAGE εγώ περιμένω περισσότερα. Επειδή όμως σαν κυκλοφορία δεν είναι κακή και τους συμπαθώ τους μπαγάσες, δεν θα πέσω κάτω από το..
7 / 10
Δημήτρης Μπούκης
