Δύο χρόνια μετά τον όλεθρο στη Πλατεία Νερού και στο Release Athens festival, οι άρχοντες της Γερμανικής βίας KREATOR, επιστρέφουν στη χώρα μας, αυτή τη φορά στη λεβεντογέννα Κρήτη και στο Chania Rock Festival. Ο λόγος ωστόσο αυτή τη φορά δεν είναι για την προώθηση του προ τριετίας πονήματος “Hate uber alles”, μα στα πλαίσια μιας σειράς εμφανίσεων σε καλοκαιρινά festival με τους ROTTING CHRIST και WARBRINGER (δυστυχώς, οι Αμερικάνοι, δεν θα είναι στο billing του Chania Rock Festival) όπου το set τους θα περιέχει κομμάτια που είναι αυτό που λέμε στο χωριό μου “deep cuts”. Όχι προφανείς δηλαδή επιλογές από τη δισκογραφία τους.
Βούτυρο στο ψωμί του υποφαινομένου αυτό, μια και είναι θιασώτης της άποψης, ότι καλά τα “κλασσικά” κομμάτια, αλλά τα κομμάτια που ΔΕΝ παίρνουν προβολή είναι αυτά που θέτουν τα θεμέλια ενός κλασσικού συνολικά δίσκου. Ως εκ τούτου, η επιλογή του τύπου αφιερώματος ήταν πλέον μονόδρομος. Με αυτή την υπόσχεση του Mille και της παρέας του κατά νου, το Rock Hard, δράττεται της ευκαιρίας και σας παρουσιάζει, 15 κομμάτια τέτοιας φύσεως που θα θέλαμε να ακούσουμε από τους KREATOR στα Χανιά. Φύγαμε!
“Dying victims” (“Endless pain”, 1985): Η σύνθεση που κλείνει το άγουρο μεν, φρενήρες και καψωμένο (για να μην γράψω άλλη λέξη και με κυνηγάει ο Σάκης) ντεμπούτο των Γερμανών, αλλά ξεχωρίζει λόγω της περιπετειώδους δομής της, πρόλογο μελλοντικών στιγμών της μπάντας. Θα ήθελα ΠΟΛΥ να την ακούσω με τις τώρα παικτικές ικανότητες των KREATOR.
“The pestilence” (“Pleasure to kill”, 1986): Το πιο πλήρες κομμάτι του πιο βίαιου δίσκου των KREATOR. Δεν είναι ότι δεν έχει παιχτεί και ποτέ τα πρόσφατα χρόνια, ενίοτε το ξεθάβουν για τις ανάγκες κάποιου set, οπότε ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΛΩ. Σεμιναριακή riff-ολογία παντός είδους, γρήγορα, στακάτα, μεσαία, ό,τι θέλετε!
“Awakening of the Gods” (“Flag of hate” EP, 1986): ΟΛΟΚΛΗΡΟ αυτή τη φορά, γιατί μου έπαιζαν μόνο την εισαγωγή του ως γέφυρα για το επόμενο κομμάτι που ήταν ή το “Endless pain” ή κάποιο άλλο. Μεγαλοπρεπής, αρχοντική και οριακά “progressive” σύνθεση για τα δεδομένα των ΟΥΓΚ KREATOR (τότε), που ξυπνάει και τους θεούς από το λήθαργο τους!
”Behind the mirror” (“Terrible certainty”, 1987): Στοιχειωμένη εισαγωγή, λύσσα κακιά στη συνέχεια σε ένα από τα καλύτερα κομμάτια του πιο σημαντικού δίσκου των KREATOR. Απίστευτη σύλληψη με τον κιθαρίστα Jorg Tritze να είναι καταλύτης. Σεμιναριακό κομμάτι, που διαλύει σβέρκο κάθε φορά, είτε στα γκάζια του είτε στο μεσαίο του μέρος.
“Some pain will last” (“Extreme aggression”, 1989): Το αγαπημένο μου από το μυθικό αυτό άλμπουμ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να επιστρέψει στο setlist. Καλά, χρυσά, λατρεμένα το ομώνυμο και το “Betrayer”, ΩΣΤΟΣΟ, η μαγεία κρύβεται σε κάτι τέτοια κομμάτια – ορόσημα της μπάντας, που δείχνουν τις συνθετικές/στιχουργικές αρετές της.
“Terror zone” (“Coma of souls”, 1990): Η απόλυτη σύνθεση των KREATOR, δεν θα μπορούσε να λείπει από την λίστα των επιλογών μου. Σεμινάριο δυναμικών, περιπετειώδους διάθεσης και riffing. Για ένα διάστημα, το εν λόγω έπος παιζόταν συχνά πυκνά, ανοίγοντας μάλιστα και συναυλίες τους. Πλέον, το ξέθαψαν προ διετίας, οπότε ελπίζω αυτή τη φορά να το ακούσω.
“Europe after the rain” (“Renewal”, 1992): Το σαφέστατο, ειλικρινέστατο “ερωτικό” γράμμα του Mille στους φασίστες, μαζί με το “People of the lie”. Καταστροφικό, με μια hardcore λύσσα, που δεν βλέπουμε συχνά από τους KREATOR (άντε να είδαμε και στο “Cause for conflict” στο σύνολό του), ενώ το μήνυμα του, πάντα ευπρόσδεκτο, επίκαιρο και ειδικά όπως το προλογίζει ο Γερμανός μπροστάρης της καρδιάς μας!
“Catholic despot” (“Cause for conflict”, 1995): Να δικαιωθεί επιτέλους αυτός ο δίσκαρος – σφαγή! Απ’ όλα τα άλμπουμ των KREATOR, αυτό έχει παραγκωνιστεί περισσότερο. Επιλέγεται το δεύτερο κομμάτι του, γιατί είχε το “θράσος” να διαδεχθεί το “Prevail” στο tracklisting, αλλά και γιατί ο γράφων, όταν ακούει το ξεκίνημα “MURDER UNDER THE CROSS” στο ρεφρέν, γκρεμίζει τοίχο με το κεφάλι!
“Limits of liberty” (“Scenarios of violence” compilation, 1996): Από τα ίδια sessions, το σφηνάκι των KREATOR. Από αυτά που εάν ο Mille μερακλώσει από τις ρακές που θα πιεί στην Κρήτη, θα το ρίξει μέσα στο set, έτσι για τη φάση! Και τι φάση….φασάρα! Hardcore κομμάτι στα πρότυπα των KREATOR, καταστροφή από τις λίγες, εξ όσων γνωρίζω δεν έχει παιχτεί ποτέ στην ιστορία της μπάντας. Ευκαιρία είναι!
“Black sunrise” (“Outcast”, 1997): Δύσκολη η επιλογή εδώ, ανάμεσα σε αυτό και το “Whatever it may take”, επιλέγω αυτό ωστόσο, για τον πολύ απλό λόγο, ότι συνοψίζει τον ήχο του δίσκου, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Χώρια που ήταν το πρώτο κομμάτι που άκουσα από το συγκεκριμένο δίσκο σε τρυφερή ηλικία, ανοίγοντας μου τα αυτιά στο τι άλλο μπορούν να κάνουν οι KREATOR, οπότε χτυπάει άλλα ένστικτα.
“Everlasting flame” (“Endorama”, 1999): Το αγαπημένο μου κομμάτι του πλέον πειραματικού τους δίσκου. Οι στίχοι χτυπάνε όσο μεγαλώνεις, όλο και περισσότερο, δείχνοντας σου ωστόσο το δρόμο μέσω της “παντοτινής φλόγας” που σου λέει “μην τα παρατάς, προχώρα”. Αν μη τι άλλο ο Petrozza από παντοτινή φλόγα ξέρει πολύ καλά, φύσει ανήσυχος καλλιτέχνης και στιχουργός γαρ.
“Replicas of life” (“Violent revolution”, 2001): Ένα σεμιναριακό κομμάτι από το δίσκο που επανέφερε εμπορικά τους KREATOR. Περιπετειώδες, με ύπουλη μελωδία σε στρατηγικά σημεία, με τα γρήγορα μέρη να διαλύουν τα πάντα! Η αγαπημένη μου στιγμή από το δίσκο, όπως και του αδελφικού φίλου Θοδωρή, που οι KREATOR είναι η αγαπημένη του ακραία μπάντα.
“World anarchy” (“Enemy of God”, 2005): Το κομμάτι KREATOR που ξεκίνησε το χορό, πριν 20 χρόνια, κάνοντάς με τσούκου τσούκου να τους ανακαλύψω και να τους λατρέψω. Έπρεπε να υπάρχει εδώ, για την “Extreme aggression” λύσσα του, για το break με τα καθαρά φωνητικά και για το “ταχυπαλμία σε μουσική” φινάλε του. TOTAL CHAOS TAKES CONTROL…NOW!
“Demon prince” (“Hordes of chaos”, 2009): Ο επίλογος των Ορδών Του Χάους. Ένα φονικό άσμα ασμάτων, που σε πηγαίνει αίμα μέχρι το τέλος, όπου εμφανίζεται εκείνη η σολάρα του Sami, αλλά και η μελωδία που σε κάνει κοτόπουλο Μιμίκος από την ανατριχίλα, ειδικά όταν μπαίνει και η έτερη κιθάρα για την αρμονία. KILL…DEMON PRIIIIIIINCE!
“Demonic future” (“Hate uber alles”, 2022): Η περιοδεία ονομάστηκε Demonic Summer tour, οπότε νιώθω πως τιμής ένεκεν, αυτή εδώ η επιλογή από τον πιο πρόσφατο φοβερό δίσκαρο τους, ενδείκνυται για ανακαίνιση του συναυλιακού χώρου. Εγώ ας μην πω που θα βρίσκομαι, άμα το ακούσω….εν εξάλλω και με αφρούς από το στόμα!
Όλα αυτά, ωστόσο, αποτελούν απλούστατα τις οπαδικές αράδες ενός KREATOR-άκια. Ό,τι κι αν επιλέξουν οι Γερμανοί θεοί, σίγουρα θα με αφήσουν ικανοποιημένο, όπως και όσους επιλέξουν να τιμήσουν αυτό το τόσο υπέροχο line up που έχει μεταξύ άλλων, τους Φινλανδούς power θεούς STRATOVARIUS, τον Geoff Tate σε κέφια (όπως μαρτυρούν όσοι τον έχουν δει προσφάτως), ενώ από “δικά μας παιδιά” έχουμε τους ιστορικούς blacksters DEVISER και τους λατρεμένους μου ELYSION.
Αυτά, ραντεβού στα Χανιά! DEMONIC SUMMER, LET IT COME!
Γιάννης Σαββίδης
