KREATOR / VADER / DAGOBA @ Piraeus Academy, 21/01/2018













    Ο φετινός Ιανουάριος είναι ένας μήνας που φορτώθηκε με πολλές συναυλίες. Είχα μεγάλη περιέργεια αν θα στραβώσει κάποια στο θέμα προσέλευσης κόσμου, παρόλα αυτά όμως, μέχρι στιγμής το κοινό έχει ανταποκριθεί πολύ ζεστά σε όλες. Το ίδιο έγινε και στο live των KREATOR που μας επισκέφτηκαν μαζί με τους VADER και τους DAGOBA. Ένα live για το οποίο ανυπομονούσα πολύ, τόσο για το ότι οι KREATOR είναι ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα, που κυκλοφόρησε και ένα άλμπουμ με θετικές κριτικές παγκοσμίως, όσο και για το πολύ ελκυστικό πακέτο.  

    DAGOBA 
    Οι πόρτες ήταν προγραμματισμένες να ανοίξουν στις 19:00 και ο κόσμος που είχε συγκεντωθεί από νωρίς ήταν ήδη αρκετός. Η ουρά που είχε δημιουργηθεί, ήταν αρκετή για να χάσω το μισό πρώτο τραγούδι των DAGOBA, οι οποίοι είχαν ξεκινήσει να παίζουν για το λιγοστό κοινό που είχε μπει ήδη μέσα και που αυξανόταν με γοργούς ρυθμούς. Οι Γάλλοι, με μία πολύ καλή σκηνική παρουσία προσπάθησαν να ζεστάνουν το Αθηναϊκό κοινό, κάτι που κατάφεραν, ειδικά τους πιο νεαρούς σε ηλικία που έδειξαν να τους ευχαριστιούνται αρκετά. Δυστυχώς ο ήχος τους δεν ήταν και ο καλύτερος. Συμπιεσμένος αρκετά και σε συνδυασμό με τα προηχογραφημένα μέρη, το αποτέλεσμα ήταν χαοτικό. Αυτό όμως δεν στάθηκε αφορμή για το συγκρότημα να μην αποδώσει τα μέγιστα επάνω στην σκηνή. Με πολύ κίνηση και ενέργεια, και με τον επικοινωνιακό frontman Shawter να ξεσηκώνει το κοινό, στην λιγοστή ώρα που είχαν στην διάθεση τους, οι DAGOBA πραγματοποίησαν μία τίμια εμφάνιση που αν συνοδευόταν και με πιο καθαρό και διαυγή ήχο θα ήταν πολύ καλύτερη. 

    Δημήτρης Μπούκης

    VADER

    Ακριβώς στην ώρα τους (γενικά η διοργάνωση ήταν άψογη στο τομέα αυτό) οι βετεράνοι Πολωνοί VADER ανέβηκαν στη σκηνή, μέσα σε ένα γαλαζοπράσινο ημίφως. Η επετειακή εμφάνισή τους για το θρυλικό “The ultimate incantation” το οποίο κλείνει φέτος 25 χρόνια ζωής, ήταν το απόλυτο death metal τοπίο. Ο αρχηγός Peter (κατά κόσμον Piotr Paweł Wiwczarek) ντυμένος με δέρμα και σίδερο και οι Spider (Marek Pajak), Hal (Tomasz Halicki) και James Stewart με ανάλογη εμφάνιση, έδωσαν στους μικρούς οπαδούς των KREATOR και DAGOBA να καταλάβουν για ποιον ακριβώς λόγο, “the oldies are goldies”. Πραγματικά, όσο οι Πολωνοί έσπερναν τρόμο και δέος από τη σκηνή του Academy, την ώρα που νόμιζες πως άνοιξαν και οι επτά πύλες της Κολάσεως, είδα πολλές νεανικές ως και παιδικές φυσιογνωμίες να παρακολουθούν αποσβολωμένες. Πιθανότατα, αυτή ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια μπάντα που ενώνει το “Hell awaits” των SLAYER με το death metal. Ύφος επιβλητικό, αρχηγικό, “τόνοι μετάλλου” να εκτοξεύονται προς πάσα κατεύθυνση και πολύ σωστή συμπεριφορά ανάμεσα στα κομμάτια. Στο fade out τους ενός, να προλογίζεται με 4-5 λέξεις το επόμενο κ.ο.κ. Ούτε περιττά και ψευτοπομπώδη λογύδρια, ούτε ακατάσχετη παρόλα, ούτε ψεύτικες ηθικοϊδεολογικοπολιτικοκοινωνικοπαδικές (πες το γρήγορα αν είσαι μάγκας) “κορώνες”, ούτε παύσεις για να ξανακουρδίσουμε τα όργανα. Μόνο μουσική και ταπεινότατες ευχαριστίες, από καρδιάς. Ο αρχηγός Peter ειδικά μοιάζει να ζει ένα όνειρο (εμείς πάλι ζούσαμε μια τρομερή εμπειρία) και μας ευχαριστούσε στη γλώσσα μας, ονομάζοντας μάλιστα τη χώρα μας “Hellas” και “Ελλάδα” και όχι “Greece”.


    Δεν είμαι αφοσιωμένος οπαδός του death metal. Προτιμώ μπάντες που έχουν κάτι το ξεχωριστό στον ήχο τους, είτε αυτός λέγεται μελωδία, είτε επικό τόνο, είτε progressive συναίσθημα. Το «κοπάνημα για το κοπάνημα» δεν μου αρέσει. Αλλά εδώ, παραδόθηκα. Πριν μπω στο venue, οι VADER απλά μου άρεσαν. Δεν κρύβω πως πήγα για τους KREATOR. Όταν βγήκα, ήμουν ενθουσιασμένος με αυτό που βίωσα. Ο ήχος τους ήταν ε-ξαι-ρε-τι-κός, όλα τα όργανα ακούγονταν όπως έπρεπε (σημείο στο οποίο οι headliners έχασαν), η στάση των μουσικών επιβλητική, το light show να αβαντάρει και να μη μποϊκοτάρει την όλη εμφάνιση (άλλο ένα σημείο στο οποίο οι headliners έχασαν ξανά) και πολλά συγχαρητήρια στον James Stewart, ο οποίος πήρε σώβρακα γενικώς, αορίστως, αλλά και ειδικώς (ο Ventor πρέπει να έπαθε καλλιτεχνικό σοκ χθες). Θα κλείσω λέγοντας αυτό: πιθανότατα οι DAGOBA και σίγουρα οι KREATOR έχουν περισσότερους οπαδούς από τους VADER στην Ελλάδα, και αυτό έχει να κάνει με τα νέα παιδιά. Όποιος όμως ήταν το βράδυ της Κυριακής στο Academy, πρέπει να παραδεχτεί πως οι καλύτεροι της βραδιάς ήταν οι Πολωνοί. Όπως αναφώνησε και ένα παλικαράκι κάπου δίπλα μου, την ώρα που το “The crucified ones” (αν θυμάμαι καλά) μας έδινε το σκαλπ στο χέρι… “Πω πω ρε φίλεεεεεε….”

    Δημήτρης Τσέλλος

    KREATOR 
    Το ρολόι έδειχνε 21:50 και η ώρα για την εμφάνιση ενός εκ των κορυφαίων thrash metal συγκροτημάτων είχε φτάσει. Στο Piraeus Academy δεν έπεφτε καρφίτσα και λίγο πριν σβήσουν τα φώτα για το intro “Mars mantra”, είχαμε ήδη εντυπωσιαστεί από το επιβλητικό σκηνικό που είχε στηθεί. Και από τις δύο πλευρές των ντραμς είχαν τοποθετηθεί τέσσερις μεγάλες οθόνες, σε ένα σχέδιο που θύμιζε παράθυρα γοτθικού ρυθμού βγαλμένα απευθείας από καθεδρικό ναό. Μπροστά από τα ντραμς βρισκόταν ένας πεσμένος σταυρός και στο φόντο δέσποζε το πανό της μπάντας με το εξώφυλλο του “Gods of violence”.  

    Οι καπνοί είχαν αρχίσει να σκεπάζουν την σκηνή και μέσα από αυτούς εμφανίστηκαν οι KREATOR, ξεκινώντας με το “Phantom antichrist”. Επί μία ώρα και είκοσι λεπτά, οι KREATOR έκαναν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Τι είναι αυτό; Να τα ισοπεδώσουν όλα. Μ’ ένα setlist που ναι μεν ήταν safe, καθώς αποτελούταν καθαρά μόνο από τις επιτυχίες τους και πέντε τραγούδια από το τελευταίο τους άλμπουμ, αλλά ικανό να ικανοποιήσει τρεις γενιές οπαδών, οι Γερμανοί έσπειραν χάος και πανικό. Το συγκρότημα έδειξε να βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση με πρώτο και καλύτερο τον Mille Petrozza, που στα φωνητικά του στάθηκε άψογα από την αρχή μέχρι το τέλος. Οι Ventor και Giesler πάντα σταθεροί και πορωτικοί στους ρόλους τους πίσω από τα ντραμς και το μπάσο αντίστοιχα, με τον Sami στην κιθάρα να αποδεικνύει πόσο μεγάλος παιχταράς είναι. Όλα του τα solo ήταν κάτι παραπάνω από εξαιρετικά, τόσο σε τεχνική όσο και στην ποιότητα αλλά και την διαύγεια του ήχου που έβγαινε από την κιθάρα του. 

    Τα τραγούδια “Enemy of God” και “People of the lie” που ακούστηκαν στην συνέχεια είχαν την τιμητική τους, ενώ σε ολόκληρη την διάρκεια του live, από τις οθόνες της σκηνής παίζονταν βίντεο σχετικά με το κάθε τραγούδι. Όταν ήρθε όμως η στιγμή που ο Mille σήκωσε στα χέρια του την σημαία των KREATOR που απεικόνιζε το λογότυπο του συγκροτήματος, δεν χρειαζόταν κανένα βίντεο για να καταλάβουμε ότι είχε έρθει η στιγμή για το “Flag of hate” και με το πρόσταγμα του frontman των KREATOR, τα mosh pit άνοιξαν για να ξεκινήσει ένας ακόμα πανικός. Ένα πανικός ο οποίος συνεχίστηκε προφανώς με το “Phobia”, αλλά και με τα τραγούδια “Total death”, “Hordes of chaos”, “Violent revolution” και “Totalitarian terror”. 

    Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σχολιάσω λίγο τον ήχο που είχαν οι KREATOR στην χθεσινοβραδινή τους εμφάνιση. Επειδή άκουσα διάφορες απόψεις, η δική μου είναι πως ο ήχος ήταν καλός και δεν χάλασε την εμφάνιση της μπάντας. Μπορεί να ήταν λίγο πιο πρίμα από όσο θα έπρεπε και ίσως καμιά φορά να χανόταν η ρυθμική κιθάρα, αλλά, γνώμη μου πάντα, νιώθω σαν να ψειρίζω την μαϊμού. Οι KREATOR πραγματοποίησαν μία επιβλητική εμφάνιση και με ένα setlist σαν και αυτό αλλά και με το σκηνικό που έφεραν μαζί τους, πιστεύω πως δεν άφησαν κανένα παραπονεμένο, κάτι που φάνηκε και στις αντιδράσεις του κόσμου που είχε συγκεντρωθεί. 

    Οι Γερμανοί thrashers πριν μας αποχαιρετίσουν, άφησαν για το encore τρία τραγούδια. Το πρώτο και το πιο συγκινητικό απ’ όλα ήταν το “Fallen brother”. Και πως να μην είναι όταν βλέπεις στις οθόνες φυσιογνωμίες όπως αυτή του Lemmy; Το δεύτερο τραγούδι δεν ήταν άλλο από το αγαπημένο όλων μας “Betrayer”, για το οποίο ο Mille φρόντισε να μας θυμίσει την ιστορία για το πως γυρίστηκε το ιστορικό video clip κάτω από την ακρόπολη, ενώ το τρίτο ήταν το ιδανικό για να αφήσει μόνο στάχτη και αποκαΐδια. “Pleasure to kill”, ξύλο και καληνύχτα. 

    Δεν ξέρω αν αυτή ήταν η καλύτερη ή η χειρότερη εμφάνιση των KREATOR, αν και δεν πιστεύω πως έχουν κάνει γενικά κακή εμφάνιση στην χώρα μας, σίγουρα όμως ήταν ένα live που άξιζε να το παρακολουθήσει κανείς. Μία άκρως επαγγελματική μπάντα, που ποτέ δεν απογοητεύει και που κερδίζει οπαδούς με κάθε νέο δίσκο που κυκλοφορεί, αλλά και με εμφανίσεις σαν και αυτή. 


    Setlist :
    “Mars mantra”
    “Phantom antichrist”
    “Hail to the hordes”
    “Enemy of god”
    “Satan is real”
    “Civilization collapse” 
    “People of the lie”
    “Flag of hate”
    “Phobia”
    “Gods of violence”
    “Total death”
    “From flood into fire”
    “Hordes of chaos”
    “Violent revolution”
    “Totalitarian terror”
    “Fallen brothers”
    “Betrayer”
    “Pleasure to kill”
    Δημήτρης Μπούκης
    Φωτογραφίες: Λευτέρης Τσουρέας (Rock Hard Logo) – Christina Alossi

     

    LEAVE A REPLY

    Please enter your comment!
    Please enter your name here