Τη βραδιά που όλη η Αθήνα απολάμβανε το “Icon” των Βρετανών θεών PARADISE LOST στην ολότητά του, κάπου στο κέντρο της πρωτεύουσας γινόταν μια διαφορετικού τύπου και ύφους σύμπραξη. Οι LAZY MAN’S LOAD (που αν κρίνω από τη συναυλιακή τους δραστηριότητα, απέχουν παρασάγγας από τη τεμπελιά!) μαζί με τους SPEKTRVM και τους THE RIPPLES, θα έκαναν μια συναυλία γιορτή για το ολοκαίνουργιο, δεύτερο πόνημα τους, “Saints full of sin”. Τα του δίσκου τους δεν θα τα αναλύσουμε εδώ, τα έχει καλύψει άλλωστε ο πολυχρονεμένος μας βεζύρης Φράγκος Αθανάσιος, οπότε δε θα σε κουράσω εσένα που διαβάζεις με τα τι και πως. Για πάμε τώρα να δούμε πως εξελίχθηκε εκείνη η διαφορετική, το δίχως άλλο, βραδιά στο Κύτταρο.
Με το κόσμο να αρχίζει λίγο λίγο στο πρώτο μισάωρο μετά τις 8 να σκάει μύτη, γεμίζοντας ένα μέρος του Κυττάρου, οι THE RIPPLES, ανεβαίνουν στη σκηνή στις 20:50. Επειδή και ο γράφων δεν ήξερε και πολλά για το εν λόγω σχήμα, ας σας βάλω μερικούς υποτίτλους. Κάπου ανάμεσα στο hard rock, το alternative rock, ποτισμένο με ατόφια rock ‘n’ roll ενέργεια (ήτοι, κομμένη και ραμμένη για να παίζεται ζωντανά) και μπόλικο αλκοόλ υψηλής περιεκτικότητας. Πολύ έξυπνα από θέμα γκρούβας κομμάτια, πολύ γουστόζικα, έκαναν πολλές φορές το κεφάλι μου να πάει πάνω-κάτω. Έχοντας τόσο κοινό δικό τους από κάτω τους (όπως κατάλαβα), αλλά και ανθρώπους σαν εμένα που δεν είχαν ιδέα, οι THE RIPPLES βγήκαν αποφασισμένοι να πάρουν κεφάλια. Μεγάλο ατού, η μπροστάρισσα του σχήματος, μια από τις πιο εκρηκτικές frontwomen που έχω δει. Εξαίρετο bluesy χρώμα και τσαμπουκαλεμένο γρέζι στη φωνή, κάτι που προσωπικά λατρεύω όσο τίποτα σε γυναικείες φωνές. Ανυπομονώ να τους δω ξανά, μου έφτιαξαν το βράδυ, αλλά και όλων όσων ήρθαν από νωρίς. Μπράβο στα παιδιά, με το καλό και το ντεμπούτο να γουστάρουμε παραπάνω!
Στις 21:40, οι SPEKTRVM βρέθηκαν στο σανίδι. Άλλη μια μπάντα που δεν είχα δει ποτέ στη ζωή μου. Ως εκ τούτου, δεν ήξερα καν τι να περιμένω από την εμφάνισή τους. Σαφώς πιο progressive στις καταβολές τους, με hard rock και groove επίγευση, ενώ έχουν και ενέργεια επί σκηνής, καθώς και ανθρώπους που ήδη τους γνώριζαν στο κοινό και γούσταραν. Με υλικό από το περσινό ντεμπούτο “Blood for heaven”, δείξανε ότι έχουν μεν μια καλή (ως πολύ καλή σε σημεία) βάση, αλλά έχουν περιθώρια να βελτιωθούν σαν μπάντα πιστεύω.
Πρώτον συνθετικά, μια και κάποιες αλλαγές ήταν λίγο απότομες, ορισμένα κομμάτια παραήταν φορτωμένα με επαναλήψεις και αλλαγές και με κούραζαν. Δεύτερον υφολογικά, γιατί νιώθω πως πρέπει να βρουν την ισορροπία μεταξύ των επιρροών τους καλύτερα. Ωστόσο, νέα μπάντα είναι (νεότατη για την ακρίβεια), θα τη βρουν την άκρη. Η καλή διάθεση υπάρχει, η βάση υπάρχει, δουλειά-δουλειά-δουλειά και όλα θα βρουν το δρόμο τους θεωρώ. Ευχαρίστησαν όπως και οι THE RIPPLES τους συντελεστές της βραδιάς καθώς και τις υπόλοιπες μπάντες, αποχωρώντας με τη καλύτερη των διαθέσεων από τη σκηνή.
Και ήρθε η ώρα, για το κυρίως πιάτο της βραδιάς. LAZY MAN’S LOAD. Μια μπάντα που εξελίσσεται σε υπολογίσιμη δύναμη όσο περνάνε οι φορές που τους βλέπω και νάτοι που παίζουν και headliners σε δική τους βραδιά για δεύτερη συνεχή φορά. Πρέπει να ήταν η 4η ή 5η φορά που τους έβλεπα τους κυρίους (και κυρία) και πιστεύω πως ήταν ξεκάθαρα η καλύτερη. Φωτορρυθμικά δικά τους, ήχος τρομερός, μια μπάντα σε κατάσταση που φτύνει φωτιές, ένας frontman μαγνήτης και μέσα στη καλώς εννοούμενη τρέλα, αυτή που φτιάχνει όσους πραγματικά έχουν ταλέντο να βρίσκονται σε μια σκηνή και να ψυχαγωγούν κόσμο.
Η μπάντα που τον πλαισιώνει βεβαίως βεβαίως, σκέτο μπετό, σαρώνουν και σπέρνουν. Παρά τα προβλήματα που είχε ο ένας κιθαρίστας με τον εξοπλισμό του, η φόρα που είχε πάρει το συγκρότημα ήταν τόσο μεγάλη, που αν δε μας το έλεγε ο ίδιος ο frontman, μα ούτε που θα το πρόσεχα. Το υλικό φυσικά που τιμήθηκε κατά κόρον ήταν του “Saints full of sin” με το “Heavy is the crown” να ανοίγει το χορό μετά την εισαγωγή “Abfall”!
Το άλμπουμ τιμήθηκε στην ολότητά του (“Crimson prayer, “Prime evil”, “Saints full of sin”, “Fed to the shrine”, το πρώτο single “Slackjawed”, “Pilgrim and the witch”, “Waltz no 9”) με το κόσμο ήδη να το γουστάρει, αρκετούς να το τιμούν με την αγορά τους, κάμποσους να φοράνε μπλουζάκια τους, ενώ τραγουδούσαν ήδη και στίχους παρότι ο δίσκος μετράει κανά μήνα και κάτι από όταν βγήκε. Άρα, αυτό μας δείχνει ότι υπάρχει μια γερή βάση οπαδών του συγκεκριμένου σχήματος, που τίμησε και γέμισε το Κύτταρο σε μια Κυριακή βράδυ με πιο “δημοφιλές” live λίγα χιλιόμετρα μακριά από εκεί, απλά και μόνο επειδή όπως λέει και το παλαιό γηπεδικό γνωμικό “όπου και να παίζεις, θα σε ακολουθώ”.
Παίζει που λέτε το “Slackjawed” και εκεί τελειώνει το έγγραφο setlist της βραδιάς. Διότι εκεί αρχίζει το “άγραφο” διπλό χτύπημα από το “All hat no cattle”: “In for the kill” ΚΑΙ “Hot as a $2 pistol” για να στρώσουμε χαρακτήρα στο encore, έτσι επειδή μπορούν! Έτσι, θριαμβευτικά, η εμφάνιση έλαβε τέλος μετά από μια ώρα με 70 λεπτά περίπου, εν μέσω των ευχαριστιών προς όλους μας, που κάναμε αυτή τη βραδιά τόσο όμορφη και σημαντική!
Εις το επανιδείν, καλοτάξιδο εκ μέρους του ROCK HARD! Πάντα τέτοια!
Γιάννης Σαββίδης
Φωτογραφίες SPEKTRVM – LAZY MAN’S LOAD: Cristina Alossi
Φωτογραφία THE RIPPLES: Γιάννης Δόλας
