Οι Ισλανδοί LEGEND είναι μια μπάντα σχετικά άγνωστη στη χώρα μας. Προσωπικά δεν είχα ιδέα για την ύπαρξη τους, έως ότου ακούσω ένα remix που είχαν κάνει στο ντεμπούτο των συμπατριωτών τους KATLA, “Móðurástin”. Αποτελούνται από τους Krummi Bjorgvinsson και Halldor A. Björnsson, ο οποίος είναι ο session πληκτράς των SOLSTAFIR στα τρία τελευταία τους άλμπουμς. Πριν λίγο καιρό, κυκλοφόρησαν την δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά, με τίτλο “Midnight champion”, υπό τη στέγη της Artoffact Records, η οποία στο παρελθόν είχε στο ρόστερ της SOLSTAFIR και HAGGARD.
Οι LEGEND είναι μια πολύ ιδιαίτερη μπάντα, λόγω του ήχου της. Προσωπικά, δε ξέρω πολλές μπάντες με τέτοιες επιρροές στη μουσική τους. Στο “Midnight champion” ακούς από synth/pop μέχρι industrial metal. Αλλά τα διαφορετικά genres δε σταματούν σε αυτά, αφού υπάρχουν post/rock στιγμές, ατμόσφαιρα, electro, goth/pop των 80s, με πολύ progressive προσανατολισμό. Τείνουν να χρησιμοποιούν τη παραμόρφωση και γενικά την lead κιθάρα στις κορυφώσεις των κομματιών. Στη μία ώρα διάρκειας του δίσκου δε ξέρεις τι να περιμένεις, αφού δεν ακολουθούν μια συγκεκριμένη ροή. Από ένα ατμοσφαιρικό, ταξιδιάρικο τραγούδι, όπως για παράδειγμα το ομώνυμο του δίσκου, σε πάνε σε ένα up tempo industrial κομμάτι, όπως το πολύ καλό “Scars”. H μπάντα με λίγα λόγια, δείχνει ότι γουστάρει πολλά είδη μουσικής, ξέρει να τα ενώνει και να βγάζει ένα τρομερό αποτέλεσμα. Όπως για παράδειγμα κάνουν οι ULVER του Garm στο είδος τους. Να διευκρινίσω πως οι LEGEND τραγουδούν στα αγγλικά και όχι στη μητρική τους γλώσσα, όπως οι γνωστές μπάντες της χώρας τους, οπότε είναι αρκετά πιο προσιτοί. Και αυτό χρειάζεται, μια που στο σύνολο τους τα κομμάτια είναι αρκετά catchy και σε προκαλούν να ψελλίσεις τους στίχους, ενώ για τους πιο ακομπλεξάριστους, τα up tempo τραγούδια σε κάνουν να χορεύεις, με τον ιδιαίτερο τρόπο του retro goth. Οι πιο δυνατές στιγμές, σε ένα γενικά δυνατό δίσκο, είναι το ομώνυμο του δίσκου, το εναρκτήριο “Cryptid”, αλλά πάνω από όλα το “Scars” και το αρρωστημένα ερωτικό “Captive”. Για να είμαι ειλικρινής όμως, κάθε φορά που ακούω το δίσκο, διαφορετικό τραγούδι με πωρώνει. Ένα πράγμα με χαλάει στο δίσκο προσωπικά και αυτό είναι το εξώφυλλο, το οποίο πραγματικά με ξενερώνει!
Ήθελα να πω κάτι βαρύγδουπο, αλλά το άφησα για το τέλος, για να μην επισκιάσω το υπόλοιπο άρθρο. Αν λοιπόν οι DEPECHE MODE γούσταραν heavy παραμόρφωση, θα έπαιζαν όπως οι LEGEND. Ορίστε το είπα! Κάντε χάρη στον εαυτό σας και ακούστε αυτό το πραγματικά εξαίρετο δίσκο, ο οποίος αποτελεί ένα εκπληκτικό κράμα διαφορετικών ειδών.
8.5/10
Γιώργος Δρογγίτης
