Η ιστορία των LLOTH ξεκινά από τα late 90s με τον Nicolas Sic Maiis και την αδικοχαμένη Tristessa, η οποία ήταν ηγέτιδα των ASTARTE, της πρώτης all female black metal μπάντας παγκόσμια. Ο άδικος χαμός της το 2014 οδήγησε στην απόφαση να επαναδραστηριοποιηθούν, τιμώντας τη μνήμη της έχοντας και στο νέο τους λογότυπο αναφορά σε εκείνη.
Έπρεπε να περάσουν οχτώ ολόκληρα χρόνια για να ακούσουμε καινούριο υλικό από τους LLOTH, το οποίο διαφοροποιείται εντελώς από το ντεμπούτο τους, “Athanati” – τίτλος προς τιμή της Tristessa. Αφήσαν πίσω τα death metal στοιχεία που είχαν και πλέον ακολουθούν με περισσή συνέπεια όλες τις πτυχές του ελληνικού black metal των τελευταίων δεκαπέντε και πλέον χρόνων. Αυτό σημαίνει ότι οι μελωδίες κυριαρχούν σε mid tempo ρυθμούς κυρίως, αγγίζοντας την πιο μεστή πλευρά των ROTTING CHRIST των δύο τελευταίων δίσκων και την εκτεταμένη χρήση ελληνικών στίχων και παραδοσιακών οργάνων όπως κάνουν αριστοτεχνικά εδώ και μια δεκαετία οι KAWIR. Καταφέρνουν, όμως, να τους δώσουν έναν προσωπικό χαρακτήρα, έχοντας και τα ιδιότυπα φωνητικά της Ανδρονίκης Σκουλά σε τέσσερα κομμάτια του δίσκου.
Αναμφίβολα όλη αυτή η μίξη δημιούργησε τις προϋποθέσεις για έναν δίσκο που θαρρώ ότι είναι προάγγελος για όσα θα δούμε από εκείνους στο μέλλον. Η παραγωγή του Γιώργου Εμμανουήλ είναι ταιριαστή, αναδεικνύοντας όλες τις αρετές των συνθέσεων και αποφεύγοντας να τους δώσει μια ακραία και τραχιά ηχητική που δεν θα ταίριαζε.
Σημαντικό στοιχείο του δίσκου είναι οι ομαλές μεταβάσεις στους ρυθμούς και στην αυξομείωση της έντασης, γεγονός που δείχνει ότι το υλικό δουλεύτηκε σε μεγάλο βαθμό. Το ίδιο ισχύει και για τα πολλαπλά φωνητικά που ακολουθούν τη ροή των κομματιών. Αξίζει να δώσετε σημασία στο πως αξιοποίησαν τους ελληνικούς στίχους. Σε άλλα σημεία ακολουθούν την υμνική προσέγγιση, ενώ σε άλλα την κλασική απαγγελία όπως πρωτοσύστησαν στα early 90s οι ελληνικές black metal μπάντες.
Ναι λοιπόν, οι LLOTH μπαίνουν δυναμικά με αυτό το δίσκο στο κάδρο του Hellenic black metal, το οποίο είναι τίμιο όπως ήταν πάντα και αγαπητό πλέον παγκόσμια. Ελπίζω να μην περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι το επόμενο τους άλμπουμ. Οι βάσεις του ήχου τους μπήκαν και πιστεύω ότι στο επόμενο άλμπουμ τους οι αναφορές εδώ θα είναι επιρροές, καθιστώντας τους ιδιότυπους όπως αξίζει σε κάθε μπάντα του χώρου.
8,5 / 10
Λευτέρης Τσουρέας
