a
Το project του Shane Embury (NAPALM DEATH), LOCK UP, κοντεύει τα 20 χρόνια ζωής. Σαν μπάντα είχαν αρκετές αλλαγές στο line up όλα αυτά τα χρόνια, με εξαίρεση το θηρίο Nickolas Barker (ex CRADLE OF FILTH, ex DIMMU BORGIR, BRUJERIA, ANCIENT κ.ά.), με τον οποίο αποτελούν το rhythm section δίδυμο από το ντεμπούτο της μπάντας “Pleasures pave sewers”. Τον προηγούμενο μήνα κυκλοφόρησαν τη νέα τους, 4η κατά σειρά, δισκογραφική δουλειά, με τίτλο “Demonization”, 6 χρόνια μετά το “Necropolis transparent”. Ο κιθαρίστας είναι και πάλι ο Anton Reisenegger των BRUJERIA, ενώ νέο μέλος της μπάντας αυτή τη φορά, είναι ο πρώην frontman των BRUTAL TRUTH, Kevin Sharp, ο οποίος αντικατέστησε των Tomas Lindberg των AT THE GATES (ας υπενθυμίσουμε ότι ο πρώτος τραγουδιστής της μπάντας ήταν ο πολύς Peter Tagtgren).
Θυμάμαι είχα ξετρελαθεί με το ντεμπούτο τους, πίσω το 1999, αλλά δεν ακολούθησα τη μπάντα από κει και πέρα για… μη μουσικούς λόγους που δε χρήζουν αναφοράς. Πάντα έριχνα στα κλεφτά μερικά ακούσματα, τα οποία όμως δε με συγκινούσαν ιδιαίτερα. Έτσι είπα να ακούσω και το καινούριο, παρόλο που δεν ακούω και πολύ αυτό το είδος πλέον. Έχοντας πολύ καλή άποψη για τη νέα δουλειά των IMMOLATION, οι οποίοι έβγαλαν έναν πάρα πολύ καλό δίσκο, είπα γιατί όχι και οι LOCK UP. Αν μου άρεσε αρκετά το IMMOLATION, το “Demonization” με ξετρέλανε! Μιλάμε για 40 λεπτά με ποιοτικές riff-άρες και όχι απλά λυσσαλέες ταχύτατες. Το παίξιμο του Reisenegger θυμίζει περισσότερο death metal riffing, παρά grindcore. Επίσης, πάμπολλες thrash αναφορές, με τρανά παραδείγματα, το break του “The decay within the abyss” και στην ολότητα του το “The plague that stalks the darkness”, τα οποία είναι πιο SLAYER και από SLAYER. Ο Shane βγαίνει μπροστά με το μπάσο του, μ’ ένα μεστό παραμορφωμένο ήχο, ενώ πώρωση προκαλεί με την crossover εισαγωγή του στο “Foul from the pure”. Τα κομμάτια όπως πάντα, είναι μικρής διάρκειας και εύκολα γενικά πιάνει το αυτί πολλά στοιχεία που έχουν προσθέσει. Έκπληξη η μουσική αναφορά στους πρώιμους CELTIC FROST, στο “Sunk”. Για τα drums τι να πω; Ο γνωστός ισοπεδωτικός Barker, ο οποίος έχει δέσει απίστευτα με τον Shane. Πακτωλός από blastbeats, γέφυρες, αλλά και κλασικό thrash παίξιμο. Ακόμα και doom-ιά ακούς στο δίσκο με το ομότιτλο κομμάτι. Με κίνδυνο να λιθοβοληθώ, θεωρώ ότι τα φωνητικά του Sharp ταιριάζουν περισσότερο στη μπάντα, απ’ ότι των περιβόητων προκατόχων του. Τι λαρύγγι/πνευμόνια έχει αυτός ο άνθρωπος!
Λακωνικό το grindcore, οπότε λακωνικός και γω! Δε χρειάζεται να πω πολλά. Ένας δίσκος φτιαγμένος για να σε πωρώνει και να ξεσπάς, χωρίς να είναι υπερβολικά απλός. Το “Demonization” κατά τη ταπεινή μου άποψη είναι η καλύτερη κυκλοφορία της μπάντας μέχρι τώρα, ξεπερνώντας και το προσωπικά αγαπημένο ντεμπούτο τους. Πολύ ξύλο θα έπεφτε αν έρχονταν εδώ για μια live εμφάνιση (λέμε τώρα).
8.5/10
Γιώργος Δρογγίτης
