a
Μετρημένες στα δάχτυλα οι κυκλοφορίες του λεγόμενου παραδοσιακού ήχου στο doom metal που να με συνεπαίρνουν πλέον… Συνεπώς, μάλλον με όχι τις καλύτερες των προθέσεων υποδέχθηκα το “The black powder”, το ολοκαίνουργιο δημιούργημα των LORD VICAR, θεωρώντας ότι δεν έχουν αλλάξει δραματικά οι εποχές που το κουαρτέτο δύσκολα αποσπούσε την προσοχή μου από πιο power ακούσματα (MEMORY GARDEN, BELOW, DOOMOCRACY και λοιπές δυνάμεις). Να όμως που οι καταστάσεις δεν μένουν ποτέ οι ίδιες. Και μετά τα πιο πρόσφατα άλμπουμ των DAWN OF WINTER και των ξεχασμένων από τους πάντες MIRROR OF DECEPTION, έρχονται οι Φινλανδο-Σουηδο-Άγγλοι) να με προσγειώσουν (ευτυχώς) ανώμαλα στην πραγματικότητα. Οι LORD VICAR αποτελούν το πνευματικό παιδί του Kimi Karki (aka Peter Vicar), κιθαρίστα των REVEREND BIZARRE, άξιο αλλά αδικοχαμένο τέκνο του Ευρωπαικού doom στερεώματος, που πλαισιώνεται από τους Βρετανούς Rich Jones στο μπάσο και Gareth Millsted πίσω από το drum kit ενώ τα φωνητικά είναι υπόθεση του Christian Linderson (aka Lord Chritus) γνωστού μας από την συμμετοχή του στους COUNT RAVEN, SAINT VITUS εποχής “C.O.D”, TERRA FIRMA κλπ.
Κι αφού δόθηκαν οι συστατικές επιστολές, πάμε και στο προκείμενο. Ο τέταρτος δίσκος των L.V. τους βρίσκει απόλυτα πιστούς στο δόγμα του ορθόδοξου doom, με ότι αυτό κι αν συνεπάγεται. “Πηχτή” παραγωγή, εξαιρετικό drumming, βαριά κι ασήκωτη ριφολογία, μουντοί, απόκοσμοι ήχοι που μπλέκονται με ατμοσφαιρικά αλλά και ψυχεδελικά περάσματα, συνθέτουν εν πολλοίς τον καμβά πάνω στον οποίο χρωματίζει η τετράδα. Δεν θα έλεγα πως όλες οι συνθέσεις του “The black powder” βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο, όμως, οι διακυμάνσεις –ευτυχώς- δεν έχουν επίπτωση στην ποιότητα και στην τελική θετική αποτίμηση. Αρκεί όμως αυτό όταν ζεις σε μια εποχή που ο ανταγωνισμός, ακόμα και για σχήματα που υιοθετούν ένα καθ’ όλα underground metal παρακλάδι όπως είναι το doom, βρίσκεται στο ζενίθ; Εύκολη η απάντηση. Σε ικανοποιεί που διαθέτεις ακόμα την καλλιτεχνική ελευθερία να πράττεις στο ακέραιο ότι πρεσβεύεις, να πατάς το σανίδι των clubs που εσύ νιώθεις ότι μπορείς να αποδώσεις καλύτερα και να συγχρωτίζεσαι με ανθρώπους που κουβαλούν κι αυτοί λίγο από την τρέλα σου. Διάλεξες μοναχικό δρόμο. Αλλά αυτός είναι ο δρόμος που σου υπαγορεύει η ψυχή σου. Και να μην την πουλήσεις ποτέ και για κανέναν.
7 / 10
Γρηγόρης Μπαξεβανίδης
