a
Έχουν περάσει 3 χρόνια από το εκπληκτικό ντεμπούτο των Αθηναίων LUCIFER’S CHILD, “The wiccan”. Ένα πραγματικά υπέροχο άλμπουμ, το οποίο πάντρευε το ακραίο black metal με το σκοταδισμό, με επιρροές από Hellenic black metal. Η μπάντα των Γιώργου Εμμανουήλ (ROTTING CHRIST, ex-CHAOSTAR, ex-VALET PARN), Στάθη Ridis (NIGHTFALL, ex-VALET PARN), Μάριου Dupont (KARMA VIOLENS) και Nick Vell (CHAOSTAR, DESCENDING), επιστρέφει τον Νοέμβριο, με καινούρια δισκογραφική δουλειά, η οποία θα φέρει τον τίτλο “The order”.
H φρεσκάδα που καταφέρνει να δίνει η μπάντα στον oldschool ήχο που διέπει το ύφος της, συνεχίζεται και στη νέα δουλειά. Το “The order” σε σχέση με τον προκάτοχό του, θα έλεγα ότι είναι πιο ταχύ και ακόμα πιο extreme γενικές γραμμές. Παρόλα αυτά η lead του Εμμανουήλ, με τα μελωδικά riffs, δημιουργούν μία επική, σκοτεινή ατμόσφαιρα. Ενώ στο “The wiccan” ο Ευρωπαϊκός ήχος, συναντούσε τον Αμερικανικό Νότο, εδώ το 2ο κομμάτι έχει χαθεί. Το occult feeling, υπάρχει πλέον μόνο μέσα τους αποκρυφιστικούς στίχους.
Ο δίσκος ξεκινά με άγριες διαθέσεις, με το πρώτο κομμάτι που είδε το φως της δημοσιότητας, “Viva morte”. Τα φωνητικά του Μάριου είναι ακόμα πιο ακραία και πιο black. Μουσικά φέρνει στο μυαλό ROTTING CHRIST της 1ης περιόδου σε πιο speed-άτη έκδοση. Ακολουθεί το “The order”, που κατά τη ταπεινή μου άποψη είναι το καλύτερο τραγούδι του δίσκου. Η lead πραγματικά σου κολλά στο μυαλό και το chorus (αλά Hellenic black metal) σε κρατά σε εγρήγορση, ενώ δε μπορείς να μη τραγουδήσεις το refrain. Ακόμα πιο γρήγορο το “Fall of the rebel angels”, με στοιχεία από CELTIC FROST μεταξύ άλλων, φτιαγμένο για live πανδαισία! Επόμενο το 8λεπτο mid tempo κομμάτι “Through fire we burn”, με ακουστικά περάσματα και επική ατμόσφαιρα. Δε μας αφήνουν να χαλαρώσουμε όμως, γκαζώνοντας και πάλι με το “El Dragón”, με μια εφιαλτικού ύφους riff-άτη lead. Οι ταχύτητες ξαναπέφτουν αρχικά με το “Black heart”, πριν γκαζώσει σχετικά προς το τέλος. Θα έλεγε κανείς ότι λειτουργεί σαν ένα άτυπο ιντερλούδιο. Άλλο ένα κομμάτι που ξεχωρίζει είναι το “Haraya”, με πολύ ωραία σκοτεινή ατμόσφαιρα και ακόμα ένα κολληματικό refrain. O δίσκος κλείνει με ένα τελετουργικό τραγούδι (φέρνει στο μυαλό “Rituals” από ROTTING CHRIST), το “Siste Farvel”.
Με το “The order”, οι LUCIFER’S CHILD ανεβάζουν ακόμα περισσότερο τον πήχη, αφού κατά την άποψη μου, είναι ολίγον καλύτερος δίσκος από το “The wiccan”, με λιγότερο catchy, αλλά πιο ουσιώδη κομμάτια. Πρόκειται για 4 ταλαντούχους μουσικούς ουσίας, που δεν επαναπαύονται και εξακολουθούν να είναι ανήσυχα πνεύματα, πράγμα που φαίνεται στην εξέλιξη της μπάντας. Το “The order”, χωρίς «φόβο και πάθος», είναι ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Viva Morte!
9 / 10
Γιώργος Δρογγίτης
Γιώργος Δρογγίτης
