a
Φαντάζομαι ότι ακόμη και ο πιο επιδερμικός οπαδός του hard rock ήχου έχει ακούσει ή ακόμη καλύτερα έχει στη συλλογή του τα δύο πρώτα άλμπουμ των LYNCH MOB αφού μπορεί να μην έγιναν ποτέ πλατινένια αλλά σίγουρα είναι must για τους λάτρεις του ιδιώματος. Άλλωστε, μιλάμε για τον George Lynch και τον Mick Brown δηλαδή τα 2/4 των DOKKEN οπότε τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά, έτσι; Και μπορεί στην άτυπη κόντρα μεταξύ του ομώνυμου δίσκου των LYNCH MOB και του “Up from the ashes” του Don Dokken, που κυκλοφόρησαν την ίδια περίοδο, να βγαίνει νικητής στα σημεία ο Don αλλά επιτρέψτε μου να διατηρώ την άποψη ότι ο Lynch δημιούργησε έναν καλλιτεχνικά πιο ενδιαφέροντα και λιγότερο ασφαλές δίσκο.
Βέβαια, εδώ δεν είμαστε για να κάνουμε μία αποτίμηση των δύο δίσκων των LYNCH MOB -αυτή έγινε πριν από 30 χρόνια- αλλά για να δούμε αν αξίζει να επενδύσετε στην επανέκδοση της Cherry Red. Καταρχάς, δεν το συζητάμε καν ότι αν δεν έχετε ήδη στη δισκοθήκη σας τα δύο αυτά CD τότε αγοράζετε αυτό το πακετάκι χωρίς καν δεύτερη σκέψη. Άλλωστε είναι προτιμότερο να έχετε π.χ. την αυθεντική εκδοχή του “Wicked sensation” παρά την πρόσφατη επαναηχογράφησή του (η οποία δεν είναι και τόσο τραγική). Επιπλέον, για όλους τους συλλέκτες εκεί έξω οι επανεκδόσεις της Cherry Red έχουν πάντα ένα αγοραστικό ενδιαφέρον λόγω booklet και συνολικού πακέτου. Όσον αφορά το bonus υλικό, υπάρχει ένα αχρείαστο radio edit του “Wicked sensation” καθώς και τα “Love finds a way” και “Love in your eyes” που ήταν όμως διαθέσιμα στην Ιαπωνική έκδοση του ομώνυμου δίσκου. Οπότε, από πλευράς επιπλέον υλικού, δεν συναντάμε δα και τίποτα το συγκλονιστικό.
Ωστόσο, πάντα είναι ευπρόσδεκτη η επανακυκλοφορία τέτοιων δίσκων καθώς υπάρχει έστω και μία μικρή πιθανότητα να τους ανακαλύψει μία νεότερη γενιά οπαδών ενώ και η παλιά φρουρά θα βρει ενδεχομένως ιδανική αφορμή είτε για να ξεσκονίσει τα παλιά της CD ή ακόμη και να (ξανα)αγοράσει την εκάστοτε επανέκδοση.
Σάκης Νίκας
