Τέταρτη δισκογραφική δουλειά για τους MAGIC DANCE, δεύτερη με την Frontiers που αποτελεί την δισκογραφική τους στέγη, μιας και τα δύο πρώτα άλμπουμ κυκλοφόρησαν δίχως το συγκρότημα να έχει δισκογραφικό συμβόλαιο. Τι περιμένει, λοιπόν, ο ακροατής να ακούσει σε μία κυκλοφορία της Frontiers; AOR ή hard rock ή και τα δύο μαζί. Περιμένει να ακούσει πλήκτρα σε πρωταγωνιστικό ρόλο, μελωδίες, πολλαπλά φωνητικά και όλα αυτά τα καλούδια που έχει το συγκεκριμένο ιδίωμα.
Μπορεί να τα ακούσει όλα αυτά αν ακούσει κάποιον άλλο δίσκο και όχι των MAGIC DANCE. Δε γνωρίζω και πραγματικά θέλω να μάθω, για ποιον κερατά λόγο πλασάρουν το συγκρότημά τους σαν synthwave/AOR. Γιατί μας βάζουν στο άσχημο τριπάκι του να ακούσουμε έναν δίσκο μόνο και μόνο επειδή υπάρχει μία ταμπέλα που έχει βάλει το ίδιο το συγκρότημα για τη μουσική του; Οι MAGIC DANCE δεν παίζουν σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση αυτό το οποίο ισχυρίζονται ότι παίζουν. Και είναι και από την Αμερική τρομάρα τους! Αν ήταν τίποτα Ευρωπαίοι θα το προσπέρναγα, μιας και η συγκεκριμένη μουσική δεν βρίσκεται μέσα στο DNA μας σαν ήπειρο.
Εγώ ακούω έναν δίσκο 11 τραγουδιών που θα το χαρακτήριζα κάπου κοντά στη μουσική των KINGS OF LEON παρά στους JOURNEY ή τον Michael Bolton. Διότι όταν αυτοπαρουσιάζεσαι σαν AOR μπάντα και δεν έχεις ούτε ΜΙΑ καταραμένη «πενιά» που να θυμίζει κάτι από τις ένδοξες μέρες της μουσικής, δεν υπάρχει περίπτωση να πάρω στα σοβαρά ένα τέτοιο συγκρότημα. Πόσο μάλλον, όταν κυκλοφορεί από την Frontiers, που έχει πάρει την κατιούσα σε επίπεδο κυκλοφοριών, με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Αν θέλετε να ακούσετε AOR κάντε το φίλοι μου. Υπάρχουν εκεί έξω άπειροι δίσκοι που μπορούν να σας κρατήσουν συντροφιά! Αν θέλετε να ακούσετε σύγχρονο AOR ακούστε τον τελευταίο δίσκο του Stan Bush απλά για να το συγκρίνετε με τούτο εδώ το πράγμα. Σαν άλμπουμ ακούγεται ευχάριστα αν παίζει στο background την ώρα που πίνω καφεδάκι σε κάποιο παραλιακό θέρετρο, και θα γουστάρω κιόλας αλλά μέχρι εκεί.
Απλά επειδή ετούτοι εδώ οι λεβέντες παρουσιάζονται σαν synth wave – AOR και ως τέτοιο πρέπει να βαθμολογηθεί το άλμπουμ πάρε ένα ωραιότατο…
3 / 10
Ντίνος Γανίτης
