a
“Keep the nite light burning”
Οι θρυλικοί MAGNUM μας επισκέπτονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στα πλαίσια της “Lost on the road to eternity tour” και θα παίξουν στις 30 Νοεμβρίου στο Gagarin205. Φυσικά και δε θα χάναμε την ευκαιρία και μιλήσαμε με τον τραγουδιστή τους, Bob Catley, για τον τελευταίο δίσκο τους, τις συνθήκες ηχογράφησης, τα πράγματα που περικλείουν τον μύθο της μπάντας και άλλα πολλά σε μία απολαυστική συνέντευξη. Το να αναφέρω τι μέγεθος είναι οι MAGNUM δεν χρειάζεται, δεν το θεωρώ αναγκαίο. Μιλάμε για μία τεράστια μπάντα, με χιλιάδες πωλήσεις, δυνατό fan base, με δίσκους που έγραψαν ιστορία. Οπότε βάλτε έναν δίσκο τους να παίζει και καλή ανάγνωση!
Γεια σου Bob πως είσαι, όλα καλά; Πριν ξεκινήσουμε θέλω να σου αναφέρω ότι είσαι ένας από τους μουσικούς μου ήρωες και είμαι πολύ χαρούμενος που μιλάω μαζί σου.
Πρώτα απ’ όλα σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, είμαι πολύ χαρούμενος που νιώθεις έτσι. Είμαι λίγο βραχνιασμένος καθώς υποφέρω από ένα κρυολόγημα αυτές τις μέρες. Παίρνω αντιβίωση, πίνω αγγλικό παραδοσιακό τσάι κι ελπίζω όταν θα έρθω στην Ελλάδα να είμαι απολύτως καλά. Προετοιμάζομαι μαζί το υπόλοιπο συγκρότημα για να συνεχίσουμε την περιοδεία για το τελευταίο μας δίσκο, η οποία πήγε πάρα πολύ καλά όπου και να παίξαμε!
Να σου ευχηθώ περαστικά και ταχεία ανάρρωση. Να μιλήσουμε λίγο για τον τελευταίο δίσκο. Πως πήγαν οι ηχογραφήσεις;
(Άρχισε να μιλάει για την ηχογράφηση του live album που ετοιμάζουν το οποίο ηχογραφήθηκε στο Birmingham με τη συνοδεία ορχήστρας και καλεσμένο τον Tobias Sammett μέχρι που τον διέκοψα για να του αναφέρω ότι μιλάω για το “Lost on the road to eternity”. Μόλις το κατάλαβε λύθηκε στα γέλια χαχαχα). O δίσκος κύλησε πολύ φυσιολογικά. Δουλέψαμε μεθοδικά, χωρίς πίεση, είχαμε το χρόνο να δουλέψουμε τα τραγούδια όσο θέλουμε, μέχρι το σημείο που αισθανθήκαμε ότι είναι έτοιμα για να τα ηχογραφήσουμε. Είχαμε γέλιο, ωραίες καταστάσεις, πολλά λίτρα τσάι, λίγο αλκοόλ, αρκετό φαγητό και καμία απολύτως ένταση. Ωραία πράγματα και ωραίες καταστάσεις!
Γνωρίζω πως τα τραγούδια τα γράφει όλα ο Tony Clarkin. Όταν φτάσει η στιγμή να ηχογραφήσεις τα φωνητικά, πόσο πολύ τα αλλάζεις από την αρχική τους μορφή μέχρι το τελείωμα του εκάστοτε τραγουδιού;
O Tony Clarkin πάντα έρχεται στο στούντιο με όλα τα τραγούδια μαζεμένα. Καθόμαστε, τα ακούμε και μετά κοιτάζουμε πως θα το κάνουμε καλύτερο από ότι είναι και να προσθέσουμε διάφορα πράγματα που ενδεχομένως να κάνουν την σύνθεση πιο ενδιαφέρουσα. Από εκεί και πέρα, όταν αυτή η διαδικασία τελειώσει, ηχογραφώ τέσσερις ή πέντε διαφορετικές εκδοχές του τραγουδιού και διαλέγουμε ποια είναι αυτή που θα θυμίζει περισσότερο το συγκρότημα. Είναι μία διαδικασία την οποία λατρεύω να κάνω μιας και μου δίνεται η δυνατότητα να βγάλω διαφορετικές εκδοχές του χαρακτήρα μου μέσα από τις φωνητικές μελωδίες και τους στίχους!
Ένα αναπόσπαστο κομμάτι των δίσκων σας και η μαγεία τους, βρίσκονται στα καταπληκτικά εξώφυλλα του Rodney Matthews. Ποια είναι η σημασία του εξώφυλλου στον τελευταίο δίσκο;
Ο Rodney Matthews, αρχικά, είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος και ένας τρομερός καλλιτέχνης. Κάθε φορά μας εκπλήσσει θετικά με κάθε του δημιουργία. Όταν μας παρουσίασε το εξώφυλλο για το “Lost on the road to eternity” φωνάξαμε όλοι μαζί “Woooooooow”. Εκπληκτική δουλειά! Το εξώφυλλο παρουσιάζει ένα δάσος, το οποίο χαρακτηρίζει τη ζωή μας, ο μάγος που είναι το καλό που υπάρχει στον κόσμο, τον χάρο που είναι ο θάνατος αλλά για εμάς είναι η αιωνιότητα καθώς καμία ψυχή δε χάνεται και δεν πεθαίνει. Όλα υπάρχουν μετά, όλοι πάμε σε άλλα μέρη ξαναζούμε και ξαναγεννιόμαστε. Θα παρατηρήσεις ότι υπάρχουν διάφορων ειδών μαριονέτες όπου είμαστε εμείς οι άνθρωποι, άλλοι χαμογελαστοί, άλλοι σκεπτόμενοι, άλλοι χωρίς καμία αντίδραση και φυσικά το λιοντάρι που συμβολίζει τον τόπο καταγωγής μας. Είναι ένα εξώφυλλο το οποίο μπορείς να χαζεύεις και βρεις το δικό σου νόημα μέσα από τους στίχους και να το ερμηνεύσεις έτσι όπως εσύ θέλεις.
Υπάρχουν μερικά διαφορετικά τραγούδια στο δίσκο που θα ήταν πολύ καλοί τίτλοι για το άλμπουμ. Πώς αποφασίσατε για το “Lost on the road to eternity”;
Ήρθε αβίαστα καθώς μόλις είδαμε το εξώφυλλο συμφωνήσαμε ότι αυτός θα είναι ο τίτλος του δίσκου. Ταιριάζει απόλυτα και νομίζω ότι είναι μια πολύ καλή επιλογή. Εξώφυλλο, τίτλος, στίχοι, μουσική, όλα πολύ καλά συνδυασμένα σε ένα πολύ όμορφο πακέτο!
Τι είναι αυτό που κάνει το νέο άλμπουμ των MAGNUM μοναδικό;
Όλα και τίποτα χαχαχαχαχα. Είναι άλμπουμ το οποίο ηχογραφήθηκε με πολύ καρδιά, ψυχή, πολύ γέλιο και πολύ συναίσθημα. Όπως όλα τα άλμπουμ της μπάντας. Κάθε δίσκος μας είναι ένα μουσικό λεύκωμα που περικλείει ότι έχουμε στην καρδιά μας εκείνο το χρονικό διάστημα. Γι’ αυτό κάθε δίσκος μας είναι πολύ σημαντικός για εμάς και θα συνεχίζουμε να το κάνουμε όσο αισθανόμαστε έτσι.
Το “Lost on the road to eternity” δείχνει, όπως συνήθως για τους MAGNUM, μια μεγάλη φροντίδα για τους στίχους, πάντα βαθιά και πάντα με κρυφά νοήματα. Μπορείς να μου πεις περισσότερα γι’ αυτό;
Χαχαχα! Είναι πολύ ωραία ερώτηση που δεν μου την κάνουν συχνά οπότε δεν ξέρω τι να σου απαντήσω χαχαχαχαχα! Οι στίχοι… Οι στίχοι έχουν να κάνουν με την πραγματικότητα που συναντά τη φαντασία και προσπαθώ να γράφω καταστάσεις οι οποίες θα κάνουν τον ακροατή να βρει το δικό του νόημα μέσα από αυτό. Ο καθένας έχει τη δική του ερμηνεία για το κάθε τι. Οπότε αυτή είναι απάντηση που μπορώ να σου δώσω. ( Έχει λυθεί στα γέλια γιατί πραγματικά κολλάει στην απάντηση και δεν ξέρει τι να απαντήσει).
Στο ομότιτλο κομμάτι του δίσκου υπάρχει συμμετοχή του Tobias Sammett των EDGUY. Πως συνέβη αυτή η συνεργασία; Θέλω να πω, μήπως είναι κάτι σαν «επιστροφή χάρης» προς τη συνεργασία που έχετε με τους AVANTASIA;
Όχι, καμία σχέση. Με τον Tobias από την πρώτη στιγμή που συνεργαστήκαμε με τους AVANTASIA κουμπώσαμε. Είναι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος, με πολύ καλή αίσθηση της μουσικής, ξέρει τι πρέπει να κάνει κάθε φορά για να δώσει αυτό που πρέπει στον κόσμο. Τον θαυμάζω στην κυριολεξία για ότι έχει καταφέρει και είναι από τους ελάχιστους νέους μουσικούς που πραγματικά του βγάζω το καπέλο και να το αξίζει! Η συνεργασία ήρθε πολύ εύκολα. Αρκούσε ένα τηλεφώνημα για να πει το «Ναι» ο Tobias και να τραγουδήσει στον δίσκο. Έχει κάνει πολύ ωραία δουλειά και λατρεύω το συγκεκριμένο τραγούδι. Το θεωρώ ίσως το καλύτερο τραγούδι του άλμπουμ!
Ακούγοντας τη μουσική σας, ο ακροατής μπορεί να χαθεί στους μεγάλους, μαγικούς κόσμους που προκαλούνται από τις μελωδίες και τους στίχους σας. Νομίζεις ότι η σημερινή μουσική είναι ακόμα σε θέση να έχει αυτό το αποτέλεσμα στους οπαδούς ή είναι κάτι που χάθηκε από τις νεότερες μπάντες;
(Πάλι γελάει…) Δεν ξέρω γιατί δεν ακούω νέα μουσική εκτός από τις μπάντες που παίζουν support με μας. Δεν ξέρω αν μπορεί κάποια μπάντα αυτό το πράγμα στις μέρες μας. Δεν ξέρω αν είναι θέμα νοοτροπίας των ανθρώπων του σήμερα ή όχι. Ειλικρινά αλλά δεν μπορώ να απαντήσω σε κάτι τέτοιο γιατί όντως δεν γνωρίζω αν υπάρχει κάποια τέτοια μπάντα. Πάντως ευχαριστώ για την περιγραφή ως προς την μουσική των MAGNUM!
Κοιτάζοντας πίσω στην καριέρα σας, νομίζεις ότι οι MAGNUM θα άξιζαν περισσότερη αναγνώριση και περισσότερη επιτυχία;
Όχι. Δεν αξίζαμε τίποτα περισσότερο από αυτό που λάβαμε. Ήμασταν ένα συγκρότημα που κατάφερε πάρα πολλά στην καριέρα του. Βγάλαμε δίσκους, γίναμε χρυσοί, πουλήσαμε χιλιάδες αντίτυπα, παίξαμε σε αρένες, γίναμε διάσημοι, αγαπηθήκαμε από τον κόσμο και είμαστε ακόμα εδώ. Η επιτυχία μας είναι αυτή που έπρεπε να έχουμε. Δεν ζητάω τίποτα παραπάνω και είμαι ευτυχισμένος με όλα όσα πετύχαμε. Και να σου πω το πιο σημαντικό; Δεν θα ήθελα ποτέ στη ζωή μου να είμαι ροκ σταρ και σήμερα να κάθομαι σπίτι αναπολώντας τις στιγμές που περάσαμε τη δεκαετία του ’80. Αντιθέτως είμαστε ακόμα εδώ, βγάζουμε δίσκους, περιοδεύουμε και αυτό που με κάνει πολύ χαρούμενο είναι οικογένειες με τα παιδιά τους που έρχονται στα shows μας και περνάνε καλά. Ότι μεταδίδεται η μουσική μας στις μικρότερες γενιές και που ξέρεις, μπορεί έτσι να δημιουργηθεί ακόμα μία γενιά οπαδών που θα ακούει τη μουσική μας. Αυτή είναι η πραγματική αναγνώριση και πραγματική επιτυχία. Τα υπόλοιπα δεν είναι τίποτα. Το παρελθόν είναι παρελθόν. Μόνο το μέλλον είναι αυτό που αξίζει και οι MAGNUM κοιτάνε συνεχώς την επόμενη μέρα όπως έκαναν πάντα!
Σαράντα χρόνια, είκοσι δίσκοι. Μπορείς να μου αναφέρεις του πέντε αγαπημένους σου δίσκους από την καριέρα σου μέχρι τώρα;
Πολύ δύσκολη ερώτηση! Σίγουρα το “Kingdom of madness” που ήταν η αρχή του συγκροτήματος. Το “On a storyteller’s night” και το “Chase the dragon”, σίγουρα το “Wings of Heaven” που μας έκανε μεγάλη μπάντα και το “Lost on the road to eternity” (γελάει πάλι…. Χαχαχαχαχαχα. Τετριμμένη απάντηση αλλά ας είναι!). Αααα!! Επίσης ένα πολύ αγαπημένο μου άλμπουμ είναι και το “Keep the nite light burning” που κυκλοφόρησε το 1993 και είναι ακουστικό παίζοντας διάφορα τραγούδια τις έως τότε καριέρας μας. Το αγαπώ αυτό το άλμπουμ. Οπότε συγχώρησέ με αλλά σου είπα έξι στο σύνολο (γελάμε και οι δύο σε αυτό το σημείο).
Αν κάποιος σου ζητήσει να περιγράψεις όλη σου την καριέρα με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
(Ξεφυσάει και αργεί να απαντήσει). Μία λέξη για σαράντα χρόνια; Χμμμμ. Απίστευτη!
Δυστυχώς ο χρόνος μας τελείωσε Bob. Έχεις κάποιο μήνυμα για τους Έλληνες οπαδούς που περίμεναν τόσα χρόνια να δουν τους MAGNUM;
Ερχόμαστε για πρώτη φορά στην Ελλάδα και θα παίξουμε στο Gagarin205 club. Μου έχουν μιλήσει για εσάς και πραγματικά θέλω να δώσουμε ένα εκπληκτικό show για να σας ευχαριστήσουμε για όλη την αγάπη και τη στήριξη όλα αυτά τα χρόνια αλλά και για την υπομονή σας τόσα χρόνια που δεν καταφέραμε να έρθουμε στη χώρας σας. Τα λέμε από κοντά στις 30 Νοεμβρίου. Χαιρετισμούς στην Ελλάδα!
Ντίνος Γανίτης
