Είναι δεδομένη η αγάπη και η λατρεία που νιώθω προς τους IRON MAIDEN και είναι κάτι το οποίο με ακολουθεί εδώ και 23 ολόκληρα χρόνια. Από το πρώτο άκουσμα υπήρξε αυτή η έλξη και η φλόγα που άναψε εκείνο το καλοκαίρι του 1995 δεν πρόκειται να σβήσει ποτέ! Παρακολουθώ από πολύ κοντά οποιαδήποτε κυκλοφορία έχει σχέση με τους Βρετανούς Θεούς και φυσικά δεν θα μπορούσα να μην παρακολουθήσω τους MAIDEN UNITED. Η μπάντα είναι κάτι διαφορετικό μιας και παρουσιάζουν σε εντελώς διαφορετικό ύφος, ακουστικό – ορχηστρικό, μερικά από τα καλύτερα τραγούδια των MAIDEN. Η τελευταία τους κυκλοφορία έχει να κάνει με το έπος που βρίσκεται στο “Book Of Souls”, το “The Empire Of The Clouds”.
Το τραγούδι είναι χωρισμένο σε τέσσερα μέρη, τα οποία ενώνονται μεταξύ τους. Η αρχική δομή του τραγουδιού βοηθάει ώστε να γίνει το εγχείρημα πραγματικότητα ενώ οι MAIDEN UNITED παρουσιάζουν μια πιο αργή / ακουστικορχηστρική που καθηλώνει. Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να δημιουργήσεις ένα ακουστικό τραγούδι όταν η αρχική έκδοση είναι τόσο πομπώδες! Η ομάδα των μουσικών δίνει την ψυχή της και τον απαιτούμενο χρόνο ώστε η σύνθεση να «αναπνεύσει» και να σε καθηλώσει όσο περνάει η ώρα. Όλα αυτά στο πρώτο μέρος.
Το δεύτερο μέρος αναφέρει την ιστορία του R101 από την κατασκευή μέχρι την καταστροφή. Ο Wudstik το κάνει αυτό με πεποίθηση και δράμα, αλλά επιλέγει μια πιο υποτονική προσέγγιση από τον Bruce Dickinson. Και ενώ οι IRON MAIDEN έχουν επιλέξει ένα μεγάλο ορχηστρικό και πομπώδες μέρος, οι MAIDEN UNITED επιλέγουν να κόψουν αυτό το σημείο και να επαναπροσδιορίσουν την ηχητική εξέλιξη του κομματιού κάνοντάς το περισσότερο οικείο ως προς την ακρόαση. Σημαντικό είναι να αναφέρουμε πως συγκλονίζουν οι ομιλίες που ακούγονται ανάμεσα στα μέρη του “The empire of the clouds” αλλά και κατά τη διάρκεια του τραγουδιού, όπου ο ακροατής ακούει τον πιλότο να εκπέμπει σήματα κινδύνου λίγο πριν την καταστροφή αλλά και την ανακοίνωση του ραδιοφώνου για την πτώση του R101!
Η καταστροφή στο τρίτο μέρος είναι ίσως μια από τις πιο δυνατές στιγμές του δίσκου, και να έχει να κάνει περισσότερο με την αρχική προσσέγιση του τραγουδιού. Οι ήχοι από το αεροπλάνο συγκλονίζουν με τα ουρλιαχτά να σε κάνουν να ανατριχιάζεις νομίζοντας ότι ζεις εκείνη τη στιγμή. Για να φτάσουμε στο τέταρτο και τελευταίο μέρος όπου και στην έκδοση των IRON MAIDEN αποτελεί το αγαπημένο σημείο του γράφοντα. Ο Wudstik δίνει και την ψυχή του στο σημείο “The dreamers may die but the dreams live on” και η ανατριχίλα έχει εμφανιστεί σε κάθε σημείο του κορμιού μου μαζί με την ανακοίνωση της καταστροφής του αεροπλάνου.
Η αλήθεια είναι ότι χωρίς την επιτυχία που είχε αυτό το τραγούδι, αυτό το διπλό EP δεν θα είχε εμφανιστεί. Το έργο, όμως, είναι ζωντανό όσο και εντυπωσιακό. Προφανώς ακούγεται σκληρότερο και πιο άγριο σε μια παράσταση παρά στο στούντιο. Σε κάθε περίπτωση, μιλάμε για μία καταπληκτική προσπάθεια των MAIDEN UNITED που αποτίνουν φόρο τιμής σε ένα από τα καλύτερα τραγούδια των IRON MAIDEN και πάνω από όλα το κάνουν με σεβασμό κα βάζοντας και την προσωπική τους σφραγίδα!
Σαν άρρωστος Maidonian απόλαυσα στο έπακρο την ακρόαση του δίσκου σε σημείο να το ακούω καθημερινά. Νομίζω ότι θα αγγίξει και πολλούς από εσάς, ειδικά αν υπάγεστε στην κατηγορία όπου ανήκω κι εγώ. Τίποτα λιγότερο από την τελειότητα.
8 /10
Ντίνος “Benjamin Breeg” Γανίτης
