Πέρασαν κιόλας τέσσερα χρόνια από το “Elegy of blood”, το άλμπουμ που σηματοδότησε την έναρξη μιας καινούργιας εποχής για τους Αθηναίους, μιας και εγκαινιάστηκε η συνεργασία τους με την Κυπριακή Pitch Black Records. Έχοντας πίσω από το μικρόφωνο πλέον τον Νίκο Αντωνογιαννάκη στην θέση του Αλέξανδρου Κωσταράκου και με περίσσια διάθεση για το γνώριμο καυτό heavy metal τους, οι MARAUDER μας καλωσορίζουν στη νέα τους, έκτη κατά σειρά δισκογραφική δουλειά.
Οι διαφοροποιήσεις σε σχέση με το παρελθόν είναι πως οι κύριοι συνθέτες του συγκροτήματος (και οι μόνοι που έχουν μείνει από το αρχικό line up) Γιώργος Σοφρωνάς και Ανδρέας Τσαούσης (αμφότεροι υπεύθυνοι για το κιθαριστικό overdose τόσων χρόνων) επιχείρησαν να φέρουν τις συνθέσεις στα μέτρα του νέου τραγουδιστή που δίνει έναν διαφορετικό από τον μέχρι πρότινος τόνο με την ερμηνεία του, δίχως βέβαια να χάσουν το ύφος με το οποίο έγιναν τόσο αγαπητοί στο κοινό που έχει μάθει να υποστηρίζει με κάθε τρόπο τα εγχώρια σχήματα που τραβούν τον δικό τους Γολγοθά στο παγκόσμιο metal στερέωμα. Απλά, η μορφή, το χτίσιμο και η ενορχήστρωση βαδίζει στις πιο σύγχρονες τακτικές. Συνθέσεις όπως τα “Predators” (το οποίο μου θύμισε ακόμα και πρόσφατους ΙNNERWISH), “The fall”, το “Son of thunder” που κοιτάζει στα μάτια τους MANOWAR των 90’s, τα αξιομνημόνευτα “Spread your wings”, “Dark legion”, το “Set me free” που κλείνει ιδανικά την αυλαία, είναι όλα τους τρανές αποδείξεις πως οι MARAUDER όχι μόνο έχουν λόγο ύπαρξης αλλά ακόμα περισσότερο δείχνουν να προσαρμόζονται στις εκάστοτε συνθήκες και να μας χαρίζουν ποιοτικές δουλειές που στέκονται με αξιοπρέπεια μέσα στον χρόνο.
Και μπορεί το “Bullethead” να υστερεί σε όποια σύγκριση με τα “Sense of metal” και “1821” που συνιστούν τις πιο αντιπροσωπευτικές και εξέχουσες στιγμές της δισκογραφίας τους αλλά αυτό δεν σημαίνει πως περνά σε καμία περίπτωση απαρατήρητο… Διαθέτει συνθετική ποιότητα, πολύ καλές ερμηνείες και guest εμφανίσεις από τους Τάσο Κροκόδειλο (SPITFIRE), Κώστα Τόκα (POWER CRUE) και Μάκη Τσελέντη (2002GR). Τι άλλο να πούμε πέρα από το κλασικό moto “Classics never die”, που κάποιοι το λένε στα λόγια αλλά οι MARAUDER φροντίζουν να το κάνουν πάντοτε πράξη.
7,5 / 10
Γρηγόρης Μπαξεβανίδης
