Λίγα καινούργια συγκροτήματα καταφέρνουν να με ενθουσιάσουν. Συνεχώς ακούμε νέες δουλειές, αλλά δύσκολα ανιχνεύεις ψείγματα ιδιαιτερότητας, στοιχεία που γεμίζουν υποσχέσεις για το μέλλον. Οι MESHIAAK, σίγουρα δεν κερδίζουν τις εντυπώσεις στο θέμα του ονόματός τους, αλλά επειδή μεγαλύτερη σημασία έχει η μουσική τους, τότε αφιερώστε χρόνο και ψάξτε τους.
Η συγκεκριμένη δισκογραφική εταιρεία, η μόνη που σε ποικιλία και ποιότητα μπορεί να συγκριθεί με τον κολοσσό της Nuclear Blast, κυκλοφορεί το ντεμπούτο τους, γιατί έχει κάθε λόγο να πιστέψει σε αυτούς. Το μείγμα ενέργειας, επιθετικότητας και σπουδαίας μουσικής, είναι το καλύτερο επιχείρημα για να πειστούν οι ίδιοι, αλλά και να πείσουν εμάς.
Το “Alliance of thieves” ηχεί σύγχρονο, αλλά με καταβολές που αντλούν στην ιστορία των κλασικών TESTAMENT, των επιθετικών GRIP INC. και των πρώιμων MACHINE HEAD. Τι καταπληκτικός συνδυασμός λοιπόν! Από το ιδανικό άνοιγμα με το γρήγορο “Chronicles of the dead” με κέρδισε ο ήχος, ο όγκος και η φωνή του Αυστραλού, Danny Camilleri. Αν και σε κάποια κομμάτια, όπως προς το τέλος του πειραματικού “I am among you”, θα βρείτε πιο ήπια μέρη, σε γενικές γραμμές οι MESHIAAK χαρακτηρίζονται από επιθετικότητα. Εξίσου πειραματικό, λόγω των πολλών στοιχείων που εμπεριέχει, είναι και το ομώνυμο “Alliance of thieves”. Ακόμα κι όταν το “Drowning, fading, falling” έχει αργές στροφές, καταλαβαίνεις πως το τέρας δεν κοιμάται, αλλά μόνο ετοιμάζει την επίθεσή του. Το συγκεκριμένο κομμάτι έχει πολλές αναφορές στους αγαπητούς MACHINE HEAD παρεμπιπτόντως.
Αν έχετε παρακολουθήσει το βίντεο του “At the edge of the world”, πιστεύω θα νιώσατε τις συγκεκριμένες επιρροές, αν και είναι το πιο αργό του δίσκου. Τώρα που έχετε μια καλύτερη εικόνα για τον μουσικό τους χαρακτήρα, επιβάλλεται να αναφέρω δυο συντελεστές που πλαισιώνουν των Camilleri. Βασικός συνθέτης, μαζί του, ο κιθαρίστας Dean Wells των TERRAMAZE, από τις πιο γνωστές prog-metal μπάντες της Ωκεανίας. Τα δικά του μουσικά γούστα δίνουν περισσότερη τεχνική διάσταση στα τραγούδια, κάτι που επιπλέον συμπληρώνει με όγκο, ο οδοστρωτήρας Jon Dette με τα χτυπήματά του στα drums. Δεν είναι τυχαίο πως έχει περάσει από το απίστευτο thrash-τρίο SLAYER, ANTHRAX και TESTAMENT για να μην παραλείψω και τους ICED EARTH.
Η συνταγή λοιπόν, κρίνεται άκρως επιτυχημένη, αφού εκτός από εξαιρετικούς μουσικούς, έχουμε και πετυχημένες συνθέσεις. Ο ήχος είναι γεμάτος και τα εύσημα ανήκουν στον ίδιο τον Camilleri αλλά και τον έμπειρο Jacob Hansen (EVERGREY, DESTRUCTION, NIGHTRAGE, VOLBEAT) που έκανε την μίξη. Ψαγμένο, ευχάριστο, γεμάτο ενέργεια, αδρεναλίνη αλλά και με πολλά τεχνικά μέρη.Το άλμπουμ κλείνει με το “Death of an anthem” (ένα τραγούδι που φέρνει λίγο από OPETH, μια αίσθηση οτι τους αρέσουν οι SHINEDOWN, αλλά από κοντά και οι SLAYER) και θες να το ξανακούσεις. Άρα, οι MESHIAAK πέτυχαν τον σκοπό τους.
7,5 / 10
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
