a
Γνωστοί και μη εξαιρετέοι στους κύκλους των απανταχού «αμανικοραφτάκηδων» (aka NWOTHM fans), οι Καναδοί METALIAN επανέρχονται για να καλύψουν το χαμένο έδαφος. Μπορεί να θεωρούνται, και να είναι βασικά, από τα παλαιότερα συγκροτήματα της «φάσης», αλλά η δισκογραφία τους είναι μικρή.
Τρίτος δίσκος λοιπόν, μετά το πολύ καλό για το είδος “Midnight rider” του 2017, και η συνταγή δεν αλλάζει ούτε στο ελάχιστο. Γρήγορες ταχύτητες, εύκολα, «πιασάρικα» κομμάτια, διαρκής αναζήτηση για ένα ευκολομνημόνευτο και φυσικά συναυλιακό refrain, κλασσικότροπες μελωδίες στις κιθάρες. «Βουτηγμένο» στο 80s συναίσθημα, το “Vortex” έλκει τις επιρροές του από τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής των IRON MAIDEN (κυρίως ντεμπούτο και “Powerslave”, καθώς το άλμπουμ ξεκινά με οργανικό κομμάτι α λα “Transylvania”, ενώ σε κάποιο άλλο σημείο θα ακούσετε μία μελωδία που θα σας φανεί γνώριμη από το «Αιγυπτιακό» άλμπουμ της Παρθένου), από τους JUDAS PRIEST των αρχών της πιο λατρεμένης μεταλλικής δεκαετίας και περνώντας διά μέσου των… αιώνων στο σήμερα και σε ομοτράπεζους όπως οι SKULLFIST, STRIKER κλπ. Όμορφη φωνή, χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις, «κελαριστή», που ταιριάζει με το απλό, και ουχί απλοϊκό, στυλ της μπάντας και κάποιες στιγμές που θα σας κάνουν μέχρι και να σιγοτραγουδήσετε. Ή μπορεί και να τραγουδήσετε, μεγαλοφώνως. Αναλόγως του βαθμού «καψίματος» με το συγκεκριμένο μουσικό ιδίωμα.
Από μία χώρα με μακρά παράδοση στο ποιοτικό metal, οι METALIAN έρχονται όχι για να επαναπροσδιορίσουν ήχους και να δημιουργήσουν τάσεις, αλλά για να καταθέσουν, πρωτίστως, το κέφι τους, «ντυμένο» με νότες. Εάν και εφόσον η οπτική με την οποία βλέπετε και εσείς τα πράγματα είναι παρόμοια, εδώ θα βρείτε ένα ακόμη δισκάκι που θα σας δώσει αρκετές ακροάσεις. Μόνο μην ξεχάσετε να ανοίξετε μία μπύρα στην αρχή.
7/10
Δημήτρης Τσέλλος
