a
Μια πρόταση από Ιταλία μεριά, από μια όχι και τόσο νέα μπάντα θα πω. Ο λόγος για τους μοντέρνους thrashers (όχι death/thrash όπως τους παρουσιάζουν στο δελτίο τύπου) METHEDRAS από το Μιλάνο, που παρόλο που υπάρχουν από το ’96 (30 χρόνια κοντά), στα χέρια μας έχουμε μόλις το 6ο full-length πόνημα τους. Το βιογραφικό που συνόδευε το άλμπουμ αυτό, επ’ ονόματι “Human deception”, αν μη τι άλλο, εντυπωσιακό. Εμφανίσεις δεξιά – αριστερά με τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου (SLAYER, DESTRUCTION, WHIPLASH, ARTILLERY, EXODUS, OVERKILL και ούτω καθεξής – είτε στα πλαίσια festival είτε ως support στα πλαίσια περιοδειών), περάσματα από την Punishment 18, την Massacre, την Pavement Entertainment ενώ οι άλλοι 3 δίσκοι τους (τα δύο πρώτα άλμπουμ και το εδώ παρουσιαζόμενο) αποτελούν ανεξάρτητες κυκλοφορίες. Μάλιστα, για να δούμε τι θα δούμε.
Από τις πρώτες νότες του “Know it all” και για τα επόμενα 41 λεπτά περίπου, το μήνυμα των METHEDRAS, είναι σαφές: μοντέρνο thrash που αγαπάει τους MACHINE HEAD στις thrash στιγμές τους, σαφώς τους THE HAUNTED αλλά και επιγόνους αυτών τύπου CARNAL FORGE, HATESPHERE, DARKANE και ούτω καθεξής. Συνθέσεις όπως το “Injected thoughts” και το “Envy society”, χαρακτηρίζονται από μια δυναμική, έναν ωραίο τσαμπουκά. Ως οφείλει να έχει το είδος σαφώς. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το “Another fall” και το “Psychotic” (με τα πιο death metal φωνητικά του) όπου ακούγεται λίγη από την επιρροή των DARKANE με τη χρήση των πλήκτρων και ωραίων καθαρών φωνητικών. Αν μη τι άλλο, καλή πινελιά για να κρατάει το ενδιαφέρον. Το “Enraged” από την άλλη, δείχνει και μια πιο τεχνική πτυχή, μέσα στις υψηλές ταχύτητες. Ομοίως και το “A new deal” με τη γουστόζικη εισαγωγή με τα τύμπανα.
Γενικά, όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά, άμα απλά βάλεις το δίσκο να παίξει. Καλό στήσιμο δίσκου από πλευράς διάρκειας, καλές συνθέσεις γενικά, καλές πινελιές για να κρατάνε το ενδιαφέρον (λέγε με καθαρά φωνητικά, λέγε με “πλάτες” με πλήκτρα, λέγε με ατμοσφαιρικά κομμάτια τύπου “Layers of grief”). Τα προγνωστικά είναι καλά. Ωστόσο μου λείπει αυτή η κάποια ταυτότητα από τους METHEDRAS. Ενώ το πάνε καλά, δεν διακρίνω εκείνο το στοιχείο που θα πω “α, έχουν αυτό και ξεχωρίζουν από τις τόσες πολλές μπάντες που παίζουν έτσι”. Σε καλό δρόμο είναι για να το πετύχουν με τα πλήκτρα και τα καθαρά φωνητικά, ωστόσο, θέλουν ένα κλικ παραπάνω συνοχή ως προς αυτά για να περάσουν στο επόμενο επίπεδο. Κάτι το οποίο, θα έλεγα με μεγαλύτερη σιγουριά ότι θα μπορούσε να γίνει, άμα δεν ήταν στον 6ο δίσκο ήδη, αλλά στο πρώτο-δεύτερο άλμπουμ. Κακά τα ψέματα, ο πήχης παικτικά/συνθετικά είναι ψηλά.
7,5 / 10
Γιάννης Σαββίδης
