“Ladies and gentlemen, from the very depths of Hell… MIDNIGHT!” Όχι, δεν έκανα λάθος. Εξάλλου οι Αμερικανοί cult speed/ thrashers είναι αυτή τη στιγμή ίσως, αν όχι η μοναδική, μια από τις ελάχιστες μπάντες που μπορούν να καλύψουν επάξια το κενό των VENOM (επειδή, κακά τα ψέματα και όσο και αν με πονάει, αυτό το έκτρωμα που έχει δημιουργήσει ο Cronos τα τελευταία χρόνια ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ VENOM, το είπα και ξεθύμανα!). Σε δημιουργικό οίστρο οι MIDNIGHT και ο “γιος” του Cronos, ο Athenar, μόλις δύο χρόνια μετά το “Rebirth by blasphemy” επανέρχονται στο προσκήνιο με το νέο τους, πέμπτο άλμπουμ που τιτλοφορείται “Let there be witchery”και το γεγονός αυτό ήταν αρκετό για να σημάνει συναγερμό σε σεσημασμένους κάφρους σαν την αφεντιά μου.
Σύμφωνα με τον Athenar, ο τίτλος του άλμπουμ προέρχεται από τον συνδυασμό των τίτλων δύο κομματιών, και συγκεκριμένα των “Let there be sodomy” και “Szex witchery”, μια και ο ηγέτης των MIDNIGHT θεωρεί ότι αυτά τα δύο κομμάτια είναι τα πιο αντιπροσωπευτικά του νέου δίσκου.
Όσοι είστε εξοικειωμένοι με το υλικό της μπάντας ξέρετε πολύ καλά τι θα ακούσετε στο “Let there be witchery”. Φωτιά και όλεθρος. Riffs κολασμένα, ικανά να ξεσηκώσουν οποιοδήποτε και τρομερές συνθέσεις που σίγουρα θα ζήλευε ο Cronos. Συγκριτικά με το προηγούμενο άλμπουμ τους, το “Let there be witchery” ακούγεται πιο επιθετικό, ωμό και τραχύ, ενώ τα mid tempo κομμάτια είναι μόλις δύο, και είναι τα “More torment” και “Villainy wretched villainy”. Από εκεί και πέρα, έχει γίνει παράδοση για τους MIDNIGHT να ξεκινούν κάθε άλμπουμ τους με ένα από τα καλύτερα κομμάτια του εκάστοτε δίσκου και το εναρκτήριο “Telepathic nightmare” δεν αποτελεί εξαίρεση καθώς σκάει σαν βόμβα με ένα υπερηχητικό riff που παίρνει κεφάλια. Οι MIDNIGHT είναι εδώ και δεν χαρίζουν κάστανα σε κανέναν. Η αγάπη τους για τους MOTORHEAD είναι και εδώ έκδηλη σε κομματάρες όπως το “Nocturnal molestation” και “Let there be sodomy”, είναι όμως η σκιά της ανίερης τριάδας από το Newcastle που πέφτει βαριά επάνω στο άλμπουμ και προσδίδει αυτό το εκπληκτικό τελικό ηχητικό αποτέλεσμα. Όλες οι συνθέσεις είναι φανταστικές, ειλικρινά ψάχνω να βρω κάποιο ψεγάδι, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο Athenar βρίσκεται σε μεγάλα κέφια και αυτό φαίνεται, τόσο συνθετικά, όσο εκτελεστικά. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το γεγονός ότι ενώ δεν υπάρχουν εκπλήξεις ή πρωτοτυπίες, οι MIDNIGHT παρουσιάζουν για μια ακόμη φορά έναν άρτιο black/ thrash αριστούργημα. Κερασάκι στην τούρτα, το έπος “Devil virgin” που ουσιαστικά είναι ο φόρος τιμής των MIDNIGHT στους ΤΕΡΑΣΤΙΟΥΣ MERCYFUL FATE. Σίγουρα από τις πιο ξεχωριστές στιγμές του δίσκου και οπωσδήποτε χρήζει ιδιαίτερης αναφοράς.
Χωρίς περιστροφές, οι MIDNIGHT κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα και κυκλοφορούν μια ακόμη απίστευτη δισκάρα, γεμάτη βρωμιά, βλασφημία, ενέργεια και πώρωση. Αν στα προηγούμενα άλμπουμ τους είχαν προσεγγίσει επικίνδυνα τους Βρετανούς μέντορες τους, με το “Let there be witchery” τολμώ να πω ότι τους ξεπερνούν. Αν μάλιστα είστε από αυτούς, όπως εγώ, που θεωρούν το “Storm the gates” μια μεγάλη απογοήτευση, εδώ θα βρείτε την υγειά σας. Εγγυημένα.
9 / 10
Θοδωρής Κλώνης
