Οι σύγχρονοι θεοί της βρώμας, της μπόχας, του μουσικού ολέθρου και από τα γνησιότερα τέκνα των MOTORHEAD και VENOM, οι θεότρελοι Αμερικάνοι MIDNIGHT, έρχονται στα μέρη μας και το Rock Hard δεν θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητο. Οι Δημήτρης Τσέλλος και Γιάννης Σαββίδης σας ετοίμασαν μια ώρα ακατάσχετης ηχητικής βίας υπό την μορφή κασέτας, έτσι για να κάνετε την δική σας προθέρμανση πριν το επερχόμενο live! You can’t stop steel you filthy maggots!
SIDE A
Funeral Bell/All Hail Hell (“Complete and total hell” – Funeral Bell 12″, 2012)
NWOBHM, λες και το πήραμε απευθείας από το 1981! Τώρα αν σας πω πως η κιθάρα μου θυμίζει TYGERS OF PANG TANG στην αρχή, θα με πιστέψετε; «Ξυράφι» σκέτο ο ήχος της και στα «γραπτά», να εξυμνείται η Κόλαση που οι γυναίκες είναι αναλόγως καυτές και τα σοδομαζό βίτσια κάνουν παιχνίδι. Άκρως συναυλιακό κομμάτι, γκανιάν απόδοση στην σκηνή για μπάντα και οπαδούς. – Δ.Τ
You can’t stop steel (“Satanic royalty”, 2011)
Τι να πεις για ένα ΤΕΤΟΙΟ κομμάτι με ΤΕΤΟΙΟ τίτλο? Δε μπορείς. Ατόφια metal, ατόφια MOTORHEAD-ικά τσαχπίνικο, με τη βρωμιάρικη φωνή που χρωστάει στους VENOM. Δίνει από το πρώτο δίσκο το σύνθημα ότι οι MIDNIGHT κρίνονται επιεικώς ακατάλληλοι για φιόγκους, τη θρήσκα κοπέλα σου και τον πνευματικό της. – Γ.Σ
Satanic royalty (“Satanic royalty”, 2011)
Mid tempo βρωμιά και δυσωδία, με την riff-άρα της, την speed-άτη έξαρσή της κάπου στο μέσο και την όλο χάρη περιγραφικότητά της… “Queen of the night, spread open for the rite!”. Το riff του θα θυμίσει κάτι παλαιό, αγαπημένο και γερμανικό, το οποίο έχει να κάνει με τυμβωρύχους και σκοτεινές καρδιές. Έλα, σχεδόν σας το έγραψα! – Δ.Τ
Rip this hell (“Satanic royalty”, 2011)
Η μπότα να μετρά μαζί με τον εντελώς MOTORHEAD ρυθμό της εισαγωγής, και να ξεκινά το πανηγύρι. Απλοί και άκρως πωρωτικοί οι στίχοι του, το solo του εμφανέστατα επηρεασμένο από τον θεό Brian Robertson του “Another perfect day” (όπως και ολόκληρο το κομμάτι άλλωστε), και δεν μπορώ να καταλάβω τι άλλο θέλουμε για να περάσουμε πραγματικά καλά! – Δ.Τ
Vomit queens (Complete and total hell – Farewell to Hell 10″, 2012)
Η Βασίλισσα του Εμετού βγαίνει από την Κόλαση και το ξερατό της είναι αυτό που ο πρωταγωνιστής των στίχων ζητά απεγνωσμένα. Ρε τι διαβάζουμε πάλι… και όχι μόνο διαβάζουμε, τραγουδάμε κιόλας! Φυσικά μουσικά καμία διαφορά με το υπόλοιπο υλικό της μπάντας. MOTORHEAD, VENOM, TANK και άγιος ο Θεός (ή και όχι)! – Δ.Τ
I am Violator (“Complete and total hell” – Funeral Bell 12″, 2012)
Απλός, λιτός, βιαστικός. Με τις ευλογίες των SLAYER του “Show no mercy”, των DESTRUCTION του “Infernal overkill” και λοιπών παιδιών του κατηχητικού, οι MIDNIGHT πάλι σφαγιάζουν και συνθλίβουν σπονδυλικές στήλες μέσα σε ούτε 3,5 λεπτά. Έτσι απλά είναι τα πράγματα, άμα το χεις, δε το αφήνεις μέχρι να τελειώσεις (τη συναυλία ντε! Που πήγε το μυαλό σας βρε τεντυμπόηδες? Σα δε ντρέπεστε λέω εγώ…) – Γ.Σ
Before my time in hell (“Sweet death and ecstasy”, 2017)
Μιλώντας για διαφορετικά πράγματα, εδώ ας πούμε έχουμε ένα κομμάτι MIDNIGHT, που ξεπερνάει τα 6 λεπτά, σε συγκρότημα με μέσο όρο τα 2-3-4 το πολύ. Με τη μελωδική του εισαγωγή, και το μπάσιμο ala JUDAS PRIEST, heavy metal-άδικο, σχεδόν “επικό” θα έλεγε κανείς. Λες και το τραγουδάει ο Conan πριν πεθάνει! Όμορφα πράγματα, και διαφορετική νότα για να κλείσει το αφιέρωμα σε ένα κατ’ ουσίαν ξυλάτο συγκρότημα. – Γ.Σ
Bitch mongrel (“Sweet death and ecstasy”, 2017)
Φτάνοντας στο τρίτο άλμπουμ, και ενώ οι MIDNIGHT βάζουν και διαφορετικά πράγματα στη μουσική τους, κάποια άλλα, παραμένουν ίδια! Αυτό εδώ ας πούμε, ακούγεται λες και βγήκε από το “Welcome to hell” (τι εννοείς ποιών βρε τενεκέ ξεγάνωτε?)! Μας χαλάει ένα mid-tempo βρωμοκόμματο τέτοιας φάσης? Ούτε στο ελάχιστο λέω εγώ! – Γ.Σ
SIDE B
The mercy curse/Evil like a knife (“No mercy for mayhem”, 2014)
Το βρέφος είναι από την Μοίρα προορισμένο να δαιμονιστεί και το σημάδι είναι ήδη πάνω του. Θα βαπτιστεί και αυτό σε ξερατά (ρε μανία) αλλά την φορά αυτή θα ξεράσει πάνω του ένα κριάρι (;;), και όχι η προαναφερθείσα Βασίλισσα. Πως μπορείς να εξιστορήσεις όλα αυτά τα όμορφα; Παίρνεις τους DIAMOND HEAD, τους ανεβάζεις οκτάνια και ιπποδύναμη, τους βάζεις λίγο νέφτι (ξέρετε που) και τους αμολάς στον ανοικτό χώρο. Ό,τι έγινε δηλαδή και με το “Kill ‘em all” κάποτε, μόνο που δεν είχε προηγηθεί σε αυτό…βάπτιση. – Δ.Τ
Violence on violence (“Satanic royalty”, 2011)
”Bodies on bodies” που λέγανε και οι VIO-LENCE κάποτε. Για 2 λεπτά και 6 δευτερόλεπτα, ΠΕΦΤΟΥΝ ΚΟΡΜΙΑ ΛΕΜΕ. SODOM-ική λύσσα βγαλμένη από τις προ-Blackfire μέρες, όλεθρος, πόλεμος, σπέρμα και αίμα (βεντούζα-βεντούζα)! Έτσι και παιχτεί live….με χάνετε! Πείτε στη μάνα μου ότι την αγαπώ και τέτοια. Υπερβάλλω? Για ακούστε τους να σας εξηγούν το όνειρο, και πείτε μου εσείς μετά! – Γ.Σ
Endless slut (“Complete and total hell” – White Hot Fire 7″, 2012)
Θα ήτο μέγιστη παράλειψις θαρρώ, σε μια μπάντα – μαθητών των VENOM και MOTORHEAD πρωτίστως, να μην υπάρξει ένα rock n roll άσμα για τις ευειδείς κορασίδες. “Time’s getting nearer Devil’s daughter takes control There’s nothing to fear As she sucks my soul The deed is done And she’s had her way I’m Satan’s son And she’s one hell of a lay”. Εγώ δεν έχω κάτι να πω εδώ κυρίες και κύριοι, άξια η κοπέλα, δώστε της αύξηση! – Γ.Σ
Woman of Flame (“No mercy for mayhem”, 2014)
Οι Πύλες της Κολάσεως ανοίγουν ξανά και… ώπα, λάθος. Βασικά δεν έκλεισαν και ποτέ, συνέχεια μπαινοβγαίνει κόσμος από κει μέσα. Την φορά αυτή, κάνει την εμφάνισή της από μέσα μια μαυροδερματινοφορεμένη (σ. Σάκη Φράγκου: πως το είπες αυτό;) γυναίκα, με τα μαστίγιά της και τα όλα της, έτοιμη να δώσει πόνο και να μοιράσει ηδονή. Εντάξει, δεν θα είναι και άσχημα, όλες οι κυρίες που βγαίνουν από εκεί τυγχάνει και είναι αντικειμενικά ultra sexy, οπότε, ας φάμε και καμία υπό τους ήχους ενός MOTORHEAD-ish mid tempo ύμνου. – Δ.Τ
Crushed By Demons (“Sweet death and ecstasy”, 2017)
Ώπα! Παύση μισό λεπτό. Εδώ μάλλον έχουμε κομμάτι της κορυφαίας τριάδας του γκρουπ. Μιλάμε για ύμνο, όχι αστεία. Αργό, απειλητικό, με RIFF-ΑΡΑ απόλυτη, πολύ περισσότερο VENOM από τα κομμάτια που αναφέρθηκαν ως τώρα. Επίσης σε αντίθεση με την συντριπτικότατη πλειοψηφία του υλικού της μπάντας, εδώ έχουμε διάρκεια 06:26! Στην υποθετική ερώτηση «Ποια αίσθηση σου δημιουργεί αυτό το κομμάτι;» η απάντηση έρχεται μέσω των στίχων του: “It leaves you cold raped and freezing… no chance for escape”.- Δ.Τ
Poison Trash (“Sweet death and ecstasy”, 2017)
Speed metal μανιφέστο. Για κάποιον λόγο το φαντάζομαι εύκολα να γίνεται μέγα «σουξέ» από τους Καναδούς μύστες του speed metal RAZOR. Ταχύτατο, έτοιμο να σε αρπάξει από τον λαιμό και να σε πετάξει σε ένα ανηλεές mosh pit, για να στρώσεις χαρακτήρα! Και κάτι μου λέει πως αυτό θα γίνει στο επερχόμενο live! – Δ.Τ
No mercy for mayhem (“No mercy for mayhem”, 2014)
Mid-tempo καταστάσεις, σε ένα κομμάτι πιο μελωδικό, πιο τσαχπίνικο, με τα rock n roll σολίδια να το κάνουν πιο χαλαρό, και πιο τραγουδιστικό. Αυτό δε σημαίνει ότι “μαλακώσανε”. Απλά ότι το έχουν συνθετικά, και όταν δε βαράνε όλη την ώρα. Το “Nightmare” των VENOM θα ήταν περήφανο. Σωστή βρωμιά και μπίχλα από ανθρακωρυχείο του Newcastle. – Γ.Σ
The final rape of night (“No mercy for mayhem”, 2014)
Βρωμόξυλο ολκής, από τη μεγάλη των VENOM σχολή. Πως ήταν το “Acid queen”? Έτσι ακριβώς ρίχνει και αυτό, και παραπάνω άμα λάχει! “Βάλτε να πιούμε” είναι η φάση, να πιούμε ώσπου να χαράξει! Και ότι θέλει προκύψει! “The orders are given, the time for destruction is now” που λέγανε και οι DARK ANGEL κάποτε. Πρώτη στάση στη νύχτα της ακολασίας: ΜΑΚΕΛΕΙΟ! – Γ.Σ
