Καιρός ήτανε να έχουμε και την πρώτη πολύ σοβαρή melodic death metal κυκλοφορία του 2017! Και ιδανική αρχή για φέτος, με τους τόσο υποτιμημένους MORS PRINCIPIUM EST.
Τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία του “Dawn of the 5th era”, οι κατά τα 3/4 Φινλανδοί (καθώς έχουν και έναν Άγγλο, τον Andy Gillion στην κιθάρα) επιστρέφουν με το έκτο άλμπουμ τους, ονόματι “Embers of a dying world”.
Η αποχώρηση του Kevin Verlay, που είχε μπει στη μπάντα στο προηγούμενο άλμπουμ, δεν επηρέασε στο ελάχιστο το σχήμα, καθώς στον ένα μόλις χρόνο που στην ουσία έμεινε μαζί τους (πριν αποχωρήσει για προσωπικούς λόγους), δε συμμετείχε ούτε στη συνθετική διαδικασία του νέου αυτού άλμπουμ.
Και σε αυτό το άλμπουμ, η μπάντα συνεχίζει την εξέλιξή της. Και μόνο καλό μπορεί να είναι αυτό, ιδιαίτερα όταν μας έχουν αποδείξει επανειλλημένως ότι στους πειραματισμούς τα καταφέρνουν μια χαρά! Η βάση παραμένει ίδια. Melodic death metal, που άλλοτε κοιτάζει προς Σουηδία (κυρίως), άλλοτε προς την πατρίδα τους και όπως παρουσιάζεται από εκεί ο συγκεκριμένος ήχος τα τελευταία 10 ειδικά χρόνια, συνδυασμένο με κάποια groove metal περάσματα και φυσικά τη μελωδία στις κιθάρες να είναι αναπόσπαστο κομμάτι. Αυτό που διαφοροποιεί αυτό το άλμπουμ, η εξέλιξη που λέγαμε, είναι η χρήση περισσότερων συμφωνικών στοιχείων, είτε ορχηστρικών, είτε χορωδιακών, χωρίς όμως αυτά να γίνονται η βάση, αλλά να είναι το απαραίτητο «αλατοπίπερο» στη μουσική τους. Μαζί, προσθέστε και κάποιες αρκετές πινελιές που σε πάνε ή σε majestic black (στη χαλαρή, τελείως μελωδική μορφή του) ή σε avant-garde (περισσότερο). Επίσης, οι… «ματιές» προς το groove metal είναι λίγο περισσότερες, όμως και πάλι, δεν ξεφεύγουν από το melodic death metal τους, ενώ οι πιο cheesy ας πούμε στιγμές των δύο προηγούμενων δίσκων Περισσότερο DARK TRANQUILLITY των δίσκων από το “Damage done” και μέχρι και το “Fiction”, με ολίγη από 90s melodic death σε σημεία (D.T., EDGE OF SANITY και κάτι λίγα σε σημεία από AT THE GATES), με INSOMNIUM επιρροές επίσης (ε, Φινλανδία είπαμε) και μία γεύση από τις (πολύ) καλές στιγμές των ARCH ENEMY. Όλα αυτά, ξανά μέσα από το δικό τους πρίσμα, και «μπολιασμένα» με αυτά που λέγαμε παραπάνω.
Ένας δίσκος με μεγάλη ποικιλία στα τραγούδια του, συνεχείς εναλλαγές σε ρυθμούς, tempos πολλές φορές, αλλά και με διάφορα ηχοχρώματα να περνάνε μέσα από τα τραγούδια και – το σημαντικότερο – δίσκος χωρίς fillers, με εξαίρεση μόνο το ιντερλούδιο “Agnus dei”, που και να έλειπε δε θα υπήρχε καμία απολύτως διαφορά.
Τα τραγούδια είναι δύο ταχυτήτων, με την πρώτη να έχει τα πάρα πολύ καλά και τη δεύτερη τα καλά. Είπαμε. Αδιάφορο κομμάτι δεν υπάρχει. Στην πρώτη λοιπόν ταχύτητα είναι το κομμάτι που «ανοίγει» στην ουσία το δίσκο (μετά το επιβλητικό intro) και αποτελεί το πρώτο βίντεο από το δίσκο, το “Reclaim the sun” (εδώ να πούμε και ένα ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ για την επιλογή, καθώς είχαν ένα βίτσιο να διαλέγουν λιγότερο καλά τραγούδια για βίντεο). Μαζί του και ισάξια είναι τα “Masquerade”, “Into the dark” (με την avant-garde αισθητική σε σημεία, αλλά και majestic περάσματα με ωραίες εναλλαγές), “Death is the beginning” (με χρήση πολύ ωραίων γυναικείων φωνητικών και υπέροχο τελείωμα), “The ghost” (με το τόσο ωραίο πιανάκι στο κουπλέ και το σκοτεινό χαρακτήρα του) και “Apprentice of death” (με πολύ ωραία grooves και αφήνει τη σωστή αίσθηση «κλείνοντας» το δίσκο).
Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν οπαδοί του melodic death metal που δεν έχουν ασχοληθεί με τους MORS PRINCIPIUM EST. Αν ανήκετε σε αυτή την κατηγορία, διορθώστε το «λάθος» σας και κάντε το αρχίζοντας με το νέο τους άλμπουμ. Όσοι ακολουθούν τη μπάντα, ξέρουν τι να περιμένουν και δε θα απογοητευθούν για ακόμη μία φορά. Τουναντίον! Είπαμε. Αδικημένη μπάντα!
8/10
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
