“Hail to the metal kings”
Με μια μικρή καθυστέρηση αλλά με ακόρεστο το ενδιαφέρον να μάθουμε περισσότερες λεπτομέρειες για το νέο άλμπουμ των MYSTIC PROPHECY “Metal division” μιλήσαμε με το Δημήτρη Λιαπάκη εν τω μέσω της καραντίνας και όπως είναι φυσικό σχολιάσαμε και όλα τα νέα «ήθη» που προέκυψαν από τις ακυρώσεις συναυλιών και περιοδειών.
Ας ξεκινήσουμε από την αφορμή της συζήτησής μας την κυκλοφορία του “Metal division” 5 Ιανουαρίου από τη ROAR. Θέλεις να μου πεις τώρα που έχει περάσει αρκετός καιρός πως δέχτηκε ο κόσμος το άλμπουμ;
Ο κόσμος το δέχτηκε πάρα πολύ καλά. Τις πρώτες δέκα μέρες μπήκε πολύ ψηλά στα charts πωλήσεων, στη Γερμανία στη θέση 20, στην Ελβετία θέση 73, στην Ελλάδα νούμερο 2, Όπως λέμε και στην Ελλάδα πήγε τρένο. Στην Κίνα πήγε πάρα πολύ καλά που καταφέραμε να βγάλουμε το άλμπουμ στις 10 Γενάρη και δεν μας «άρπαξε» το θέμα του κορονοΐου. Είναι πολύ σημαντικό στις αρχες μιας κυκλοφορίας να πάνε καλά οι πωλήσεις των φυσικών αντιτύπων. Μετά από 2-3 μήνες πέφτουν αυτές οι πωλήσεις και ανεβαίνουν τα streams και τα downloads. Θεωρώ οτι το άλμπουμ πάει πάρα πολύ καλά και μετά από 20 χρόνια δεν είναι κάτι το τυπικό να έχεις μια τέτοια ώθηση ξανά.
Οι κριτικές που δέχτηκε το άλμπουμ είναι διθυραμβικές. Όλοι μιλάνε για το καλύτερο άλμπουμ που έχετε κυκλοφορήσει.
Αυτό που λένε οι συντάκτες και ο κόσμος όντως αυτό είναι. Προσωπικά για μένα όλα τα άλμπουμ ήταν πάντα πολύ ποιοτικά δεν κυκλοφορούσαμε ποτέ κάτι πιο κακό από ότι τώρα. Μπορεί αυτή τη φορά να ήταν η χημεία, τα κομμάτια, οτιδήποτε. Εξάλλου έχουμε μια καινούρια δισκογραφική, τη ROAR η οποία ασχολήθηκε πάρα πολύ με το άλμπουμ. Καθίσαμε κάναμε ένα masterplan πως θα το προωθήσουμε, όλες οι λεπτομέρειες έγιναν σωστά. Δεν ισχύει αυτό που λέμε να έχεις μόνο ένα καλό label ή ένα μεγάλο label για να πουλήσεις ένα άλμπουμ. Αν η μουσική που κυκλοφορείς δεν είναι καλή, δεν μπορείς να πουλήσεις οτιδήποτε και να κάνεις. Οι κριτικές ήταν απίστευτα καλές, αν και μέχρι τώρα πάντα ακούγαμε ατάκες του στυλ «αυτό το άλμπουμ ήταν το καλύτερό σας» τα ίδια μας έλεγαν και στο επόμενο, «άραγε μπορείτε να έχετε το ίδιο επίπεδο ή και να το ξεπεράσετε»… Δεν ασχοληθήκαμε ποτέ με αυτό το θέμα. Εγώ προσωπικά δεν θέλω καν να ασχοληθώ ποτέ με το τι έκανα στα προηγούμενα μας άλμπουμ ούτε μπαίνω στο tripάκι να φτάσω τα προηγούμενα άλμπουμ. Απλά καθόμαστε με τα παιδιά και ασχολούμαστε με το καινούριο υλικό και θέλουμε να γράφουμε καλά κομμάτια. Βέβαια απ’ ότι φαίνεται καταφέραμε να ξεπεράσουμε ξανά την πρηγούμενη κυκλοφορία. Και μετά από τόσα χρόνια μπορούμε και στεκόμαστε ακόμα σε αυτή τη σκηνή και έχουμε να δώσουμε και κάτι στον οπαδό.
Κάνατε μια αρκετά τολμηρή αλλαγή μετά από τόσα χρόνια στη Massacre να έρθετε στη ROAR μια Ελληνική εταιρεία. Κάποιοι δεν θα παίρναν το ρίσκο στη θέση σας. Πως προέκυψε; Τελικά είσαι ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα;
Ρίσκαρα και κέρδισα! Γιατί έχουμε υπάρξει και σε μεγάλες δισκογραφικές όπως η Nuclear Blast, Massacre και είδα τι αξία έχεις σε μια μεγαλύτερη δισκογραφική που υπάρχουν άλλα μεγαλύτερα ονόματα από εσένα. Και για να στο πω με λίγα λόγια είσαι το νούμερο 435 από τα 537. Για να λέμε και την αλήθεια οι εποχές έχουν αλλάξει. Δεν υπάρχουν πια μεγάλα και μικρά label. Υπάρχουν μόνο κακά και καλά. Γιατί όλες οι μεγάλες δισκογραφικές έχουν τους ίδιους διανομείς που έχουν και οι μικρότερες. Άρα η ευκαιρία είτε του ενός είτε του άλλου είναι ακριβώς ίδια. Η διαφορά είναι στο τι θα δώσει στον κόσμο. Ακόμη και στα social media και ένα πιο μικρό label θα κάνει ακριβώς ότι κάνει και ένα μεγάλο. Τη δυνατότητα να μπει το άλμπουμ σε όλα τα μαγαζιά την έχουν τόσο η ROAR όσο και οποιοδήποτε άλλο label. Το θέμα είναι πως θα προωθήσεις και τι στρατηγική θα ακολουθήσεις επάνω σε ένα άλμπουμ, πως να πουλήσεις, πως να το δώσεις στον κόσμο την ευκαιρία να ακούσει ένα άλμπουμ και να το αγοράσει. Η αλήθεια είναι ότι είχαμε ενδιαφέρον και από άλλες δισκογραφικές εμένα με ενδιέφερε πιο πολύ το όραμα. Η ROAR μπορεί να είναι Ελληνική αλλά κινείται τελείως έξω από όλες τις «κακές» τακτικές που μπορεί να είχαν Ελληνικές δισκογραφικές στο παρελθόν. Δεν θέλω να πω κάτι κακό για την Ελληνική νοοτροπία…
Για να μην το πεις εσύ θα το πούμε εμείς. Καλώς ή κακώς οι Ελληνικές δισκογραφικές έχουν μια κακή φήμη για τον τρόπο που διαχειρίζονται τα συγκροτήματα, βέβαια η ROAR δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά όχι μόνο με την κυκλοφορία των MYSTIC PROPHECY γενικότερα με τον τρόπο που έχει κινηθεί. Αυτό βλέπουμε εμείς δημοσιογραφικά απλά εσύ ως καλλιτέχνης πως το βιώνεις;
Αυτό ακριβώς είναι. Έτσι ακριβώς θα το έλεγα και εγώ. Κινείται απίστευτα επαγγελματικά, ασχολούνται όλοι ακόμη και ιδιοκτήτης της με κάθε κυκλοφορία και δίνει τον καλύτερό του εαυτό. Παλεύουν για κάθε κυκλοφορία με την ίδια ζεστασιά, σα να είναι η σημαντικότερη κυκλοφορία της δισκογραφικής. Αυτό για μένα είναι πολύ σπουδαίο. Μια δισκογραφική να κινείται και να θέλει να προσφέρει κάτι στη μπάντα. Στήνουν τις κυκλοφορίες μήνες πριν απ’ όλες τις απόψεις για να κάνουν την καλύτερη δυνατή προώθηση. Δεν τσιγγουνεύονται ποτέ για κάτι καλό να δώσουν κάτι περισσότερο όχι απαραίτητα χρηματικό. Όταν βλέπουν οτι μια μπάντα προσπαθεί, θέλει, περιοδεύει, κινείται, θα την στηρίξουν όσο καλύτερα μπορούν. Αυτά, δισκογραφικές που ήμασταν στο παρελθόν αλλά και άλλες δισκογραφικές που ξέρω αυτή τη στιγμή, δεν τα κάνουν γιατί έχουν πολλές δυσκολίες. Οι πωλήσεις των cds κάθε χρόνο μειώνονται 20 με 30 % και φυσικά όλοι δουλεύουν με χειρόφρενο. Η ROAR κινείται τελείως διαφορετικά σε αυτό το θέμα και αυτό είναι που την κάνει κάτι το εξαιρετικό. Πριν υπογράψω κάθισα και έστησα ένα πλάνο μαζί με τον ιδιοκτήτη της εταιρείας και τον Λάμπρο (label manager) και έγιναν ακριβώς αυτά που συμφωνήσαμε και αυτό φάνηκε φυσικά στο promo. Όταν βγήκε το άλμπουμ έγινε μια απίστευτα δυνατή κίνηση σε θέμα προώθησης και όλοι παραμιλούσαν για αυτή την απίστευτα καλή δουλεία όχι μόνο της μπάντας αλλά και της δισκογραφικής. Γιατί ένα καλό άλμπουμ χρειάζεται μια καλή δισκογραφική για να έχεις μια καλή ομαδική δουλειά και αυτό είναι το πιο σπουδαίο. Εμείς προσπαθήσαμε να δουλέψουμε με τη δισκογραφική, για να βγάλουμε ενα καλό άλμπουμ στην αγορά και να φανεί και ο επαγγελματισμός της δισκογραφικής.
Είστε από τους τυχερούς που πρόλαβαν και να κάνουν περιοδεία για την κυκλοφορία και να βγάλετε βίντεο. Τι αντιδράσεις είχατε από το κοινό στο καινούριο σας υλικό;
Την ημέρα κυκλοφορίας ξεκινήσαμε και την περιοδεία μας. Ήταν λίγο ριψοκίνδυνο αυτό που κάναμε γιατί ο κόσμος ήξερε μόνο τα 2 κομμάτια από τα βίντεο που είχαμε κυκλοφορήσει. Αλλά το άλμπουμ έκανε τόσο απίστευτα δυνατό πάταγο που είχαμε 1000 βινύλια sold out πριν κυκλοφορήσει. Που αυτό δεν το είχαμε ποτέ. Να πουλήσεις 1000 άλμπουμ πριν ακόμη βγει το άλμπουμ στην αγορά είναι για εμένα προσωπικά κάτι απίστευτα δυνατό. Βγήκαμε στην περιοδεία και είχαμε πολύ καλές συναυλίες, πολύ δυνατό παλμό. Από τις 7 είχαμε 3 sold out και ακόμη και αυτές που ήταν σε εργάσιμες μέρες που είναι πάντα πιο δύσκολες, και πάλι πήγαν πολύ καλά. Ο κόσμος αποδέχτηκε το άλμπουμ πολύ θερμά… τι να σου πω τώρα εμείς ήμασταν πάρα πολύ ευτυχισμένοι. Μετά από 20 χρόνια καταφέραμε να βγάλουμε ένα τόσο καλό άλμπουμ και να κάνουμε τόσο καλή δουλειά με μια δισκογραφική.. Δυστυχως θα το πω. Πολλοί νομίζουν ότι το να έχεις κάποιο πολύ μεγάλο όνομα πίσω απ το CD σου είναι κάτι το ιδιαίτερο. Αυτό είναι πολύ μεγάλο λάθος. Η σωστή κίνηση είναι μπάντα και δισκογραφική να δουλεύουν μαζί σαν ομάδα. Να ξέρουν από την αρχή πως θα προσφέρουν κάτι στον οπαδό τους. Αυτό είναι το πιο σπουδαίο.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι από το άλμπουμ;
Χα.. λάθος ερώτηση! Όλα μας τα άλμπουμ, όλα τα κομμάτια…
Ναι μη μου πεις οτι όλα τα τραγούδια είναι παιδιά μου και δεν μπορώ να ξεχωρίσω…
Ε, ναι, αυτό λέω πάντα! Αλλά ειδικά σε αυτό το άλμπουμ είναι δύο τραγούδια, το ένα από θέμα στίχου και το άλλο από το θέμα του που το γουστάρω πάρα πολύ και είναι κάτι το ιδιαίτερο. Είναι το “Here comes the winter” και το “Mirror of a broken heart”. Το ένα γιατί οι στίχοι είναι για κάτι προσωπικό και το “Here comes the winter” γιατί είναι ένα τραγούδι που δεν έχουμε ξαναγράψει, σε τέτοιο στυλ μουσικής.
Η αλήθεια είναι οτι και εγώ το ξεχώρισα και με εντυπωσίασε που δεν το κάνατε και βίντεο.
Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Περιμένουμε να ανοίξουν λίγο τα πράγματα να επανέλθουμε σε μια κανονική ροή (εννοεί από την καραντίνα) κι εμείς όπως και πολλές άλλες μπάντες. Το είχα σκοπό αλλά μας πρόλαβε η πανδημία αλλά όλα θα γίνουν. Αυτός ο χρόνος είναι λίγο χαμένος για όλους τους μουσικούς. Αλλά θα επανέλθουν όλοι πιο δυνατοί πιστεύω. Γιατί δεν γράφουμε συχνά τέτοιου είδους κομμάτια άλλά όποιος ξέρει τη μπάντα ξέρει όπως λένε εδώ στη Γερμανία οι MYSTIC PROPHECY ψαρεύουν οπαδούς σε ξένα ύδατα. Εκεί που παίζουμε ένα τυπικό Metal κομμάτι ξεφεύγουμε στο thrash, στο progressive, power δεν έχουμε όρια στη δημιουργία …
Σε κάθε δίσκο έχετε κάποιο τραγούδι που μιλάει για το heavy metal και τους οπαδούς. Metal division, Metal Brigade, Armies of hell. Το κάνετε για συναυλιακούς λόγους κι επιμένετε σε τόσο κλισέ καταστάσεις;
Όποιος ξέρει τους MYSTIC ξέρει οτι πάντα κάνουμε κομμάτια συναυλιακά, κομμάτια που όταν παίζουμε η οπαδοί μας να τραγουδούν μαζί μας. Όσον αφορά το κατα πόσο είναι κλισέ δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη σκηνή μεγαλύτερη από το heavy metal που να δουλεύει με τα κλισέ. Sex drugs & Rock N Roll, σπαθιά, δράκους, φαντάσματα «ιστορίες για αγρίους» δεν υπάρχει άλλη σκηνή που να χρησιμοποιεί περισσότερα κλισε άρα γιατί να μην τα χρησιμοποιήσω και εγώ κι όσο πιο πολύ μπορώ τόσο καλύτερα. Όσο για τους οπαδούς μας όταν ξεκινήσαμε ήμασταν λίγοι γίναμε ένα Brigade και μετά από 20 χρόνια γίναμε ένα Division. Έτσι ονομάζουμε τους οπαδούς μας. Για αυτούς κάναμε τα τραγούδια Metal Brigade και τώρα το Metal Division. Φυσικά γράφουμε τραγούδια για τους οπαδούς μας, οι οποίοι μας έχουν υποστηρίξει τόσα χρόνια και είναι ο λόγος που υπάρχουμε ακόμα.
Κλείνοντας να μας πεις τη δική σου οπτική για τους μουσικούς και τις αντιδράσεις τους σε μια εποχή που απαγορεύονται οι συναυλίες. Kάποιοι κάνουν Live streaming μέσω instagram, κάποιοι άλλοι release live online με εισιτήριο… Πως τα βλέπεις αυτά;
Προσωπικά πάντα είχα αρνητική άποψη απέναντι σε κάτι τέτοια κόλπα. Παράδειγμα τα VIP passes. Ο κόσμος τώρα πια πληρώνει εισιτήριο 40 € πχ για να μπω μισή ώρα πιο πριν στο location να είμαι στην πρώτη γραμμή, να είμαι πρώτος στο merchandise και να μου δώσει το χέρι ο τάδε από την τάδε μπάντα και να μου δώσει ένα αυτόγραφο. WTF; Που καταντήσαμε; Δηλαδή είναι το πιο φυσικό πράγμα ένας μουσικός στον οπαδό του να του πει ένα ευχαριστώ, να του δώσει ενα αυτόγραφο. Χωρίς VIP pass και να του πει ότι αν έρθεις μια ώρα πιο μπροστά θα έχεις ένα σακουλάκι με πράγματα, και θα σου δώσω και αυτόγραφο και θα σου δώσω και το χέρι αλλά θα σκάσεις 50 ευρώ. Δηλαδή ο άλλος που έρχεται από 500 χιλιόμετρα μακριά, σκάει 100 ευρώ στις βενζίνες να πάει και να έρθει, περιμένει μπροστά στο location ώρες να μπει μέσα, δεν έχει το δικαίωμα να μπει στην πρώτη γραμμή να δει την αγαπημένη του μπάντα; Αυτά είναι, συγνώμη που θα το πω έτσι, μεγάλες μαλ**ίες! Έτσι χαλάνε την αγορά, δεν ξέρω ποιος το κάνει με τα μάνατζμεντ δεν ξέρω εγώ ποιός αλλά έτσι είναι απέναντι στον οπαδό θρασύς. Δεν το υποστηρίζω με τίποτα. Η άλλη φάση τώρα με τους KATATONIA και άλλα τέτοια σχήματα… το είδαμε και αυτό! Sorry! Απαράδεκτο! Κάνουν αυτά, κάποιες μπάντες κάνουν crowdfunding. Υπήρξαν μπάντες που κάναν crowdfunding και μετά από εβδομάδες ανακοίνωσαν περιοδεία στη Λατινική Αμερική. Δεν κατάλαβα; Κάνεις crowdfunding για να πάρεις επενδυτή τον οπαδό στην περιοδεία που θα κάνεις στη Λατινική Αμερική την επόμενη χρονιά; Είναι παράξενα πράγματα! Από τη μια έχει πάθει η μουσική σκηνή, προπάντων ο μουσικός που ζει από τη μουσική μεγάλη ζημιά αυτή τη στιγμή, αλλά πιστεύω ότι αυτά τα πράγματα που γίνονται είναι no go, για μένα προσωπικά. Θα περάσει και αυτό το πράγμα. Κάθε μουσικός που είναι στο σπίτι ναι μεν λείπουν κάποια χρήματα αλλά μας δίνεται και η ευκαιρία να γίνουμε πιο δημιουργικοί. Να φτιάξουμε καινούρια μουσική. Πιστεύω ότι μετά από αυτή την κρίση και τον τόσο χρόνο που έχει κάθε μουσικός το 2021, 2022 θα πρέπει να βγουν τα καλύτερα metal album μετά από πάρα πολλά χρόνια. Γιατί πολλοι λένε ότι έχει πέσει η ποιότητα επειδή οι μπάντες είναι στρεσαρισμένες που πρέπει να περιοδεύουν να βγάζουν άλμπουμ. Ενώ τώρα ζούμε μια εποχή που κάθε μουσικός μπορεί να ασχοληθεί πάρα πολύ με το υλικό του και μετά από αυτό το χρόνο θα βγουν πάρα πολύ καλά άλμπουμ. Έτσι εύχομαι. Αλλά για αυτό με τα streaming στο τέλος αυτής της φάσης ποιος παίρνει τα φράγκα; Η μπάντα; Ή κάποιοι τριγύρω; Και να σου πω την αλήθεια, βγες και πες όποιος γουστάρει ας streamάρει το κομμάτι μου και παίρνεις κάποια χρήματα. Αλλά να βγω τώρα σαν τους KATATONIA δεν θέλω να τους κατακρίνω, κάνουν ότι θέλουν και να λένε ότι θέλουν 10 ευρώ για να με streamάρεις… στην Ελλάδα πας και βλέπεις με 15 ευρώ κανονική συναυλία, να δώσω τώρα 10 ευρώ για να δω streaming ένα νεκρό πράμα; Φτάνουμε πάλι σε αυτό που γίνεται στις συναυλίες .. έρχονται στη συναυλία και το 70% τραβάει βιντεάκι. Ρε π@$%η παίζω Live μπροστά σου, απόλαυσέ με live εκείνη την ώρα Live μπροστά! Πας στο σπίτι μετά και το βλέπεις στο κινητό σου; WTF? Και πάμε εκεί τώρα, ζητάμε και λεφτά για να με streamάρει κάποιος να με δει unreal να κουνάω το κεφάλι μου σε ένα πλάνο… Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να βγάλεις χρήματα και πιστεύω ότι πρέπει να σεβόμαστε τον οπαδό μας, ο οποίος αυτός είναι που τόσα χρόνια μας υποστηρίζει και φτάσαμε μέχρι εκεί που είμαστε τώρα. Επομένως δεν επιτρέπεται να τον ξεζουμίζουμε μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο. Και να πω και την άλλη φάση. Τα άτομα που βγαίνουν και κάνουν crowd funding και θέλουν 40 και 50.000 ευρώ και τα παίρνουν, είναι ικανοί μετά από κάποιο χρονικό διάστημα να βγουν και να πουν «οκ ρε παιδιά θα βγούμε και θα παίξουμε 5 συναυλίες δωρεάν για τους οπαδούς που μας βοήθησαν. Ή θα κάνουμε τα εισιτήρια μας 10 ευρώ πιο φθηνά για αυτούς που μας υποστήριξαν τότε…» Δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνει κανένας. Μην το βλέπουμε ατομικά και μόνο την πάρτη μας σαν μπάντα. Υπάρχει και η άλλη μεριά του οπαδού, που για μένα προσωπικά, ο οπαδός είναι αυτός που στηρίζει τη μπάντα μου και με κρατάει στη ζωή. Το έχω ξαναπεί αυτό χιλιάδες φορές και θα το λέω συνέχεια, χωρίς οπαδούς μια μπάντα είναι ένα μηδενικό τίποτα άλλο! Αλλά όπως φαίνεται, όταν είσαι στο δρόμο σου για την κορυφή ξεκινάς και το ξεχνάς αυτό και αυτό είναι πάντα μοιραίο λάθος. Τον οπαδό σου πρέπει να τον έχεις πάντα κοντά σου. Χωρίς αυτή τη σχέση μπάντας οπαδού δεν υπάρχει περίπτωση αυτή η σκηνή να επιζήσει…
Σχεδόν σίγουρα διασκεδάσατε πάρα πολύ το άλμπουμ διασκευών του 2018. Σχεδιάζετε δεύτερο μέρος αφού το πρώτο πήγε καλά;
Ο στόχος του άλμπουμ ήταν να προσεγγίσουμε κι άλλους οπαδούς που δεν μας ήξεραν γιατί καταφέραμε με αυτό το άλμπουμ να προσεγγίσουμε κόσμο που μέχρι τότε του ήμασταν αδιάφοροι. Κερδίσαμε περισσότερους οπαδούς από πολλά άλλα ήδη μουσικής. Το άλμπουμ πήγε απίστευτα καλά σε πωλήσεις. Τώρα για το αν θα το ξανακάναμε δεν ξέρω. Νομίζω οτι είναι και βαρετό να κάνεις κάτι συνέχεια το ίδιο. Αν το κάνουμε δεν θα το κάνουμε επειδή πήγε καλά για τα χρήματα αλλά γιατί γουστάρουμε να κάνουμε καλά και δύσκολα κομμάτια.
Όσον αφορά τα μελλοντικά σας σχέδια, έχουμε και μία συλλεκτική κυκλοφορία βινυλίου…
Ναι, μόλις κυκλοφόρησε ένα single από τη NUN Records σε συνεργασία με τη ROAR και περιλαμβάνει το “Hail to the king” και το “Here comes the winter”. Singlάκι 7άρι με τετρασέλιδο και μας βοηθά στο promo που θα κάνουμε για το επόμενο lyric video μας, το “Hail to the king”. Μας αρέσει που θα συνεργαζόμαστε με μία ακόμη ελληνική εταιρεία, τη Nun που κάνει τέτοια ωραία κολπάκια με 7ρια και ξαναφέρνει τις παλιές αναμνήσεις, τη νοσταλγία πάλι πίσω.
Έλενα Μιχαηλίδου
