a
Νέο άλμπουμ μετά από πολλάαα χρόνια για τους NEBULA και πιο αντιπροσωπευτικός τίτλος για το τι νιώσαμε κατά το άκουσμα πως θα κυκλοφορήσει, αλλά και για το τι νιώσαμε μετά την ακρόαση του δεν θα μπορούσε να υπάρχει. “Holy Shit” ο τίτλος και περιγράφει στο απόλυτο τον ενθουσιασμό και την έκπληξη μας. Δέκα χρόνια από το “Heavy Psych” και 8 χρόνια από την ημέρα που ανακοίνωσε ο Glass ότι “μπαίνουν στον πάγο” για κάποιο διάστημα.
Η στιγμή που βγήκαν από τον πάγο και μάλιστα με κρότο… έφτασε, με το νέο δίσκο να είναι από τις καλύτερες δουλειές τους χωρίς καμία αμφιβολία. Ο Eddie Glass έχει μαζί του τους Tom Davies στο μπάσο, από την εποχή του “Apollo” και τον Mike Amster στα τύμπανα. Εννιά τραγούδια συνολικά με τον χαρακτηριστικό fuzz-ριστό ήχο τους, με εκπληκτικές συνθέσεις που δημιουργούν vibes και συναισθήματα με τον δικό τους τρόπο.
Η αλήθεια είναι ότι ακούγοντας το δίσκο, με την πρώτη ακρόαση με «σκάλωσε» και με έκανε να «συνειδητοποιήσω» ότι μου είχαν λείψει μουσικά. Ξεκινάει δυνατά με το “Man’s best friend” και πριν προλάβεις να καταλάβεις τι έγινε, “Messiah” καπάκια και εκεί συνειδητοποίησα ότι μου είχε λείψει η «ειλικρίνεια» και η αμεσότητα των απλών αλλά και την ίδια στιγμή νοσταλγικά χαοτικών συνθέσεων τους. Το “Messiah” είναι μάλλον το hit του δίσκου , το “Let’s get lost” που έχει έντονη αίσθηση από Stooges-Hendrix είναι από τις ωραίες αλήτικες στιγμές του “Holy Shit”, ενώ το “Tomorrow never comes” έχει έντονη νοσταλγική διάθεση και κουμπώνει εξαιρετικά με τα υπόλοιπα τραγούδια . Εξαιρετικός είναι και ο επίλογος “The cry of a tortured world”, όπου οι NEBULA κάνουν μία μουσική “σούμα” του δίσκου και τον κλείνουν υποδειγματικά. Τα “It’s all over “ και “Witching Hour” είναι καλές μέτριες fuzzαριστές συνθέσεις ενώ στο σχεδόν δίλεπτο τραγούδι “Fistful of Pills” απλά κάντε το skip. Είναι ένα grunge-surf rock-spaghetti western τραγούδι… ο θεός και η ψυχή του τι fistful of pills ήταν αυτά και εμπνεύστηκαν και βγήκε αυτό το πράγμα.
Πιστεύω ότι ο δίσκος είναι πολύ καλός, δεδομένων των συνθηκών που ήταν στον πάγο τόσα χρόνια. Πιστεύω ότι ο χώρος χρειάζεται αυτές τις μπάντες. Οι NEBULA είναι από τα βασικά συγκροτήματα που συνέβαλαν με τον ήχο τους και την μουσική τους σε αυτό που γουστάρουμε και λέμε heavy/desert rock. Από τότε που αδρανοποιήθηκαν έχει ξεπεταχτεί μία νέα γενιά οπαδών και μπαντών και θεωρώ ότι οι NEBULA είναι μία από τις μπάντες που μπορούν να ξανατοποθετήσουν ψηλά τον πήχη και να θέσουν νέα standards ποιότητας στον χώρο αυτό. Ασχέτως αν θα έβγαζαν δίσκο ή όχι …το γεγονός ότι θα ξαναβγούν στο δρόμο είναι ευλογία από μόνο του. Οπότε ο συνδυασμός νέου καλού δίσκου και περιοδεία είναι από μόνα τους να αναφωνήσεις “Holy Shit”!
7.5/10
Θάνος Κολοκυθάς
