Με τον χαμό του Baron Blood, ο The Magus, συνοδοιπόρος του από τα late 80s, αποφάσισε να μας δώσει τον καταληκτικό δίσκο των θρύλων του ελληνικού black metal. Ο δίσκος είναι ουσιαστικά χωρισμένος σε δύο μέρη. Στο πρώτο διάρκειας 30 λεπτών περιλαμβάνει 6 νέες συνθέσεις εκ των οποίων τα 2 είναι instrumental. Το δεύτερο μέρος είναι επαναηχογραφήσεις 3 αρχετυπικών συνθέσεων της πρώιμης εποχής της μπάντας από τα early 90s. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτές λειτουργούν σαν «σχόλιο» απέναντι στην ηχητική που έχουν σε αυτό το δίσκο.
Οι NECROMANTIA είναι ιδιότυποι στον ήχο τους λόγω της χρήσης 8χορδων και 12χορδων μπάσων, τα οποία δημιουργούσαν μια επιβλητική επική ατμόσφαιρα, που συνυπήρχε με το επικό στοιχείο. Σε αυτόν τον δίσκο για πρώτη φορά πρωταγωνιστούν οι κιθάρες τις οποίες ανέλαβε ο Γιώργος Εμμανουήλ (YOTH IRIA, LUCIFER’S CHILD, ex-ROTTING CHRIST), ο οποίος υπογράφει και την παραγωγή που έγινε στο studio του. Αναπόφευκτα ο ηχητικός σχεδιασμός είναι συγγενής με τους YOTH IRIA, γεγονός που ίσως ξενίσει στους παλιούς οπαδούς του group. Όμως οι διαφορές είναι καίριες στην κατεύθυνση που έχουν τα καινούρια κομμάτια τους, τα οποία διαπνέονται με όλα τα χαρακτηριστικά που είχαν μέχρι τα mid 90s: επική ατμόσφαιρα, καταιγιστικά blasts και «διαλείμματα» με ηχητικά ριζοσπαστικό χαρακτήρα. Όλα αυτά είναι παρόντα και εδώ, μόνο που ο πρωταγωνιστής δεν είναι το μπάσο, αλλά η κιθάρα! Θαρρώ ότι έκαναν τις επαναηχογραφήσεις για να αναγκάσουν και τον πλέον απαιτητικό τους οπαδό να προσέξει τις καινούριες τους συνθέσεις μετά από πολλές ακροάσεις πριν καταλήξει στο ποια θέση παίρνει στη δισκογραφία τους. Προσωπικά θεωρώ ότι είναι η καλύτερη κυκλοφορία τους μετά το θρυλικό “Scarlet evil witching black” του μακρινού 1995.
Πραγματικά ακούγοντας πως ακούγεται με κιθάρες τόσο το συγκλονιστικό “Lord of the abyss”, το “The warlock” και το “Faceless Gods”, το οποίο είναι μόνο ως bonus track, μπορεί να καταλάβει ότι οι NECROMANTIA δεν είναι απλά μια μπάντα ξεχωριστή εξαιτίας της χρήσης του μπάσου. Οι νέα μορφή των τριών κομματιών απαντά στο ερώτημα πως θα ήταν αν χρησιμοποιούσαν κιθάρες αντί για μπάσα. Οι νέες ηχογραφήσεις αναδεικνύουν σε μεγάλο βαθμό τα κύρια χαρακτηριστικά του ήχου τους, γεγονός που αποδεικνύει ότι η προσπάθεια είναι πετυχημένη. Έχοντας λοιπόν κάνει αυτή την ανάγνωση, μπορούμε να δούμε τον ρόλο που παίζει το μπάσο πλάι στην κιθάρα στις νέες συνθέσεις! Και ναι, το επικό στοιχείο είναι παρόν και ο τρόπος σύνθεσης είναι παρεμφερής με εκείνον των πρώτων ημερών τους! Και ίσως μπείτε με τη φαντασία σας να ακούσετε τα νέα τους κομμάτια παιγμένα με μπάσα! Όσοι το κάνετε σας προτείνω να έχετε ως οδηγό τις εμπνευσμένες μπασογραμμές, δίνοντας την δέουσα προσοχή στα riffs της κιθάρας ειδικά στο “Daemonocentric”.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να δοθεί στα, γεμάτα ένταση, τύμπανα από τον Γιάννη Βότση, συνεργάτης του The Magus στους PRINCIPALITY OF HELL και στους THOU ART LORD. Ο ηγέτης τους, The Magus, φαίνεται να είναι στην καλύτερη φάση της 30χρονης πορείας του ως ερμηνευτής, κάτι που φάνηκε και στις πρόσφατες πρώτες ηχογραφήσεις των YOTH IRIA. Τα δύο instrumental λειτουργούν άψογα και το σαξόφωνο επανεμφανίζεται μετά από τόσα χρόνια για να μας υπενθυμίσει ότι στο black metal μπορούν να ενσωματωθούν τα πάντα, αρκεί να ταιριάζουν στην ατμόσφαιρα του συγκροτήματος.
Καλύτερο κλείσιμο καριέρας ελάχιστες μπάντες έχουν κάνει στην ακραία σκηνή. Αποστολή εξετελέσθη με τον καλύτερο τρόπο και οι οπαδοί τους σίγουρα θα δώσουν τη δέουσα προσοχή. Είναι και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους νεότερους που δεν τους ξέρουν, να ανακαλύψουν με τον δίσκο αυτό το μεγαλείο μιας μπάντας που στα 30+ πορείας της άνοιξε λεωφόρους έμπνευσης μακριά από στερεότυπα και μόδες.
Ακούστε τον οπωσδήποτε!
9 / 10
Λευτέρης Τσουρέας
