“Living the dream”
Ένας από τους λιγότερο προβεβλημένους σόλο κιθαρίστες, είναι σίγουρα ο βιρτουόζος Neil Zaza, με 30 χρόνια καριέρας και 12 στούντιο άλμπουμ. Πρόκειται για έναν guitar hero, που ποτέ ουσιαστικά δεν εξέλαβε την προβολή που του αρμόζει, ίσως επειδή διάλεξε τον μοναχικό δρόμο των instrumental δίσκων και δεν μπήκε σε κάποιο συγκρότημα. Πλέον, δημιούργησε τους 330, με τον Tim “Ripper” Owens στα φωνητικά, τον μπασίστα Don Roxx (Uli Jon Roth, Vinnie Moore) και τον ντράμερ Michael Ehre (GAMMA RAY) και στα πλαίσια αυτής του της προσπάθειας, επικοινωνήσαμε μαζί του για να μάθουμε λεπτομέρειες.
Θα περιοδεύσεις με μία μπάντα που ονομάζεται 330. Για ποιον λόγο επέλεξες αυτό το ασυνήθιστο όνομα για το συγκρότημα; Έχεις κι ένα σόλο δίσκο που έχει ως τίτλο του έναν αριθμό (“212”). Έχεις κάποια «εμμονή» με τους αριθμούς;
Ωχ, ποτέ δεν το σκέφτηκα έτσι, αλλά ίσως και να έχω! Χαχαχα! Βασικά ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό, επειδή εγώ κι ο Tim “Ripper” Owens που τραγουδά στο σχήμα, καταγόμαστε από το Akron του Ohio και ο κώδικας για τον τηλεφωνικό μας αριθμό είναι το 330. Αντιπροσωπεύει κατά κάποιον τρόπο από πού καταγόμαστε και ποιοι είμαστε ως άνθρωποι που καταγόμαστε από την ίδια περιοχή.
Πως κατέληξες στους μουσικούς των 330;
Ο Tim κι εγώ, θέλαμε να δουλέψουμε πολύ καιρό μαζί. Έχουμε κάνει κάποιες ηχογραφήσεις σε στούντιο παλιότερα κι έχει εμφανιστεί μαζί μου στη σκηνή για τα shows του “One silent night”. Πάντα λέγαμε ότι πρέπει να κάνουμε κάτι μαζί και όταν παρουσιάστηκε η ιδέα γι’ αυτό, είπαμε και οι δύο ότι ίσως αυτή είναι η στιγμή που μιλούσαμε…
Τι πιστεύεις για τις αποκαλούμενες “superbands”, αφού και τους 330 τους ονομάζουν έτσι;
Δεν θα έλεγα ότι είμαστε μία “super band” με τον συμβατικό τρόπο. Νομίζω ότι αυτό το lineup θα είναι πολύ special και θα κάνει εκπληκτικά πράγματα. Το πρώτο βήμα είναι να βγούμε στο δρόμο το Νοέμβριο και να ξεκινήσουμε τη διαδικασία του να δούμε τι έχουμε σαν μονάδα και πως μπορούμε να τα βρούμε μουσικά.
Τι να περιμένουμε από τους 330; Διασκευές, original υλικό, ή έναν συνδυασμό και των δύο;
Ξέρεις, ακόμα ψάχνουμε κι εμείς να το βρούμε. Ο Tim κι εγώ, έχουμε περιοδεύσει πολύ αυτόν το χρόνο, οπότε αργότερα το καλοκαίρι θα κάτσουμε να σχεδιάσουμε τι set θα έχουμε; Είναι ενθουσιασμένος όμως και μόνο με την ιδέα ότι θα κάνουμε κάτι μαζί. Θα είναι κάτι πολύ special.
Ξεκίνησες να κυκλοφορείς instrumental δίσκους πριν από 25 χρόνια. Ποιος ήταν ο στόχος σου όταν ξεκίνησες; Ποιοι κιθαρίστες σε ενέπνευσαν και ποια instrumental άλμπουμ σου αρέσουν περισσότερο;
Ο στόχος μου ήταν πάντα να παίζω μουσική που μπορεί να ακουστεί εύκολα, ανεξάρτητα από την τεχνική που έχω στην κιθάρα. Έχω επηρεαστεί πιο πολύ από τον Van Halen και τους JOURNEY, παρά από κάποιον πιο περίεργο instrumental ή jazz καλλιτέχνη. Πάντα μου άρεσε πολύ η πιο προσβάσιμη μουσική που σε κάνει να νιώθεις καλά. Η κιθάρα στη μουσική μου, απλά αντικαθιστά τον τραγουδιστή. Σε ότι αφορά τις επιρροές μου, πάντα είναι οι Eddie Van Halen, Neal Schon, Michael Schenker, Brian May, Randy Rhoads…
Είσαι διαβόητος για τις εκτελέσεις κομματιών του Bach και του Mozart. Το κάνεις αυτό εξαιτίας του κλασικού background σου ή επειδή θέλεις να κάνεις κάτι διαφορετικό και μοναδικό;
Πάντα μου άρεσαν οι μεγαλοπρεπείς μελωδίες που υπάρχουν στην κλασική μουσική και το να τις συνδυάζω με τη δύναμη της rock μουσικής και την κιθάρα, είναι κάτι φυσικό για μένα. Νομίζω ότι οι άνθρωποι αντιδρούν θετικά στον συνδυασμό και των δύο.
Στο άλμπουμ “When gravity falls” είχες ειδικές συμμετοχές από καλλιτέχνες όπως οι Jordan Rudess, Michael Anthony και Peter Frampton. Στο “Staring at the sun” είχες τους Michael Lee Firkins, Steve Smith, Stuart Hamm και Ross Valory. Γιατί δεν είχες άλλους guests στους δίσκους σου; Ποιος θα ήταν ο ιδανικός για να παίξει και δεν το έχει κάνει ακόμη;
Ξέρεις, χρησιμοποίησα μουσικούς, που πίστευα ότι θα έφερναν μία σπουδαία μουσική προοπτική στο project. Νομίζω ότι πολλές φορές οι άνθρωποι απλά έχουν καλλιτέχνες στους δίσκους τους, επειδή θα υποστηρίξουν καλύτερα την αντίληψη και το marketing του δίσκου. Πραγματικά, εγώ βάζω τη μουσική πρώτα και γνωρίζω τι μπορούν να συνεισφέρουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι και ότι μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά στη μουσική.
Έχεις μοιραστεί τη σκηνή με πολλούς διάσημους κιθαρίστες. Ποιος σε εντυπωσίασε και ποιος σε απογοήτευσε περισσότερο;
Κάθε κιθαρίστας είναι διαφορετικός με τον δικό του τρόπο και μπορώ να τον εκτιμήσω γι’ αυτό. Πραγματικά έχω ευχαριστηθεί που συνάντησα κι έπαιξα με όλους αυτούς. Ο καθένας τους έχει έναν μοναδικό και special ήχο στην κιθάρα.
Θα μπορούσες να λειτουργήσεις ως κιθαρίστας σ’ ένα συγκρότημα ή θα δημιουργούσες το δικό σου στούντιο σχήμα; Υπάρχει πιθανότητα οι 330 να είναι τέτοιο συγκρότημα;
Έχω πολύ ισχυρή άποψη σχετικά με το τι μου αρέσει και τι όχι και νομίζω ότι θα ήταν πολύ δύσκολο για μένα να ήμουν σε συγκρότημα που είναι 100% δημοκρατικό. Θεωρώ ότι πάντα πρέπει να υπάρχει κάποιος ηγέτης που να οδηγεί το γκρουπ και τη μουσική σε κάποιον ενιαίο στόχο. Ευχαριστιέμαι τη δομή των γκρουπ με τα οποία περιοδεύω και είναι γκρουπ που όλοι έχουν λόγο. Σε ότι αφορά τους 330, θα δούμε τι θα συμβεί στο μέλλον. Νομίζω ότι τα παιδιά στο γκρουπ είναι εξαιρετικά και πρέπει να βγούμε σε περιοδεία ώστε να κάνουμε αυτό το project να «ανθίσει».
Έχεις παίξει με ορχήστρα, έχεις δημιουργήσει Χριστουγεννιάτικα αλλά και instrumental άλμπουμ, έχεις παίξει σε πολλά εξωτικά μέρη. Τι πιστεύεις ότι μένει για σένα να το δοκιμάσεις;
Ξέρεις, λένε ότι η επιτυχία είναι το ταξίδι, όχι ο προορισμός. Θέλω να συνεχίσω να κάνω όλα αυτά τα πράγματα, αλλά σε μεγαλύτερο επίπεδο. Έχω τόνους καινούργιας μουσικής και διαφορετικά project που ετοιμάζω αυτήν την περίοδο.
Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τον Neil Zaza;
Περισσότερη μουσική, περισσότερο rockάρισμα, περισσότερες περιοδείες και να ζήσω πιο πολύ το όνειρο!
Σάκης Φράγκος
www.nailzaza.com
