Όντας πρώην μόνιμος κάτοικος εξωτερικού για 25 χρόνια, είχα χάσει την καριέρα των NIGHTSTALKER από την αρχή της και γι’ αυτό εκείνη η βραδιά Παρασκευής ήταν η πρώτη φορά που θα τους έβλεπα ζωντανά. Εντωμεταξύ συνάντησα ένα παιδί ο οποίος μου είπε ότι τους είχε δει ζωντανά σχεδόν είκοσι φορές και, έτσι (κι αφού μετά είδα ιδίοις όμμασι, την συμπεριφορά του κοινού που γέμισε την αίθουσα), συνειδητοποίησα ότι είχα χάσει για τόσα χρόνια μια σημαντική σελίδα στην ιστορία της Ελληνικής ροκ σκηνής.
Η πλάκα ήταν ότι, αφού μιλάμε για ένα live stoner μουσικής, οι υπεύθυνοι της αίθουσας την είδαν την δουλειά και ανακοίνωσαν λίγο πριν την έναρξη, μέσω μεγάφωνων, ότι απαγορευόταν το… «κάπνισμα»· στο τέλος της αναγγελίας, ένα ζευγάρι μπροστά μου άρχισε να στρίβει ένα… «τσιγάρο» επειδή “fuck you”!
Την live τελετή την ξεκίνησαν οι VULCAN ITCH, ένα Αθηναϊκό power trio, των οποίων η φιλοσοφία είναι απλή: noise, alternative, garage, punk ή stoner, δεν έχει σημασία· πάτα το γκάζι μέχρι τέρμα και μην κοιτάς προς τα πίσω. Και γι’ αυτό, για πρώτη φορά έβλεπα μια support μπάντα να παίζει 13 κομμάτια. Yπάρχουν κομμάτια όπως το “Liars and Betrayers”, “So Cold”, “Now or Never”, “Addicted to the Dark” και “The Way” που θυμίζουν αντίστοιχα τους BILLY TALENT, FOO FIGHTERS, QUEENS OF THE STONE AGE, ROYAL BLOOD και ALICE IN CHAINS ενώ στο “Is it Happening” φαίνεται ότι κλείνουν το μάτι και στο power pop των BEATLES. Με αυτό θέλω να πω ότι υπάρχει μια κάποια ποικιλία στον ήχο και ρυθμό τους αλλά εκείνη την βραδιά, ο ήχος δεν ήταν μαζί τους γιατί το μπάσο ακούγονταν πάνω από όλα και όλους, το οποίο μείωσε κατά πολύ, για μένα τουλάχιστον, την αποτελεσματικότητά τους επί σκηνής. Αυτό όμως δεν φαίνεται να πείραξε και πολύ το κοινό που τους επευφήμησε και με το παραπάνω.
Kατά τις 22:45, βγήκαν και οι NIGHTSTALKER με την αποστολή να μας παρουσιάσουν τον ένατο δίσκο της καριέρας τους, ‘Return from the Point of No Return’. Λοιπόν, δεν είμαι τέλειος γνώστης της μπάντας αλλά ξέρω ότι μου αρέσει κάτι εάν ακούσω ένα δίσκο από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς να κοιτάω την ώρα ή να σκέφτομαι τι θα δειπνήσω μετά και μετά από αυτά που διάβασα και αυτά που μου είπαν κάποιοι οπαδοί, παίζει να είναι από τους καλύτερους, εάν όχι ο καλύτερός τους δίσκος, οπότε δεν χρειάστηκε να μας πείσουν και πολύ· μας είχαν ήδη στο τσεπάκι πριν καν βγουν επί σκηνής και τα πρώτα mosh pits και crowd surf δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους.
Η μπάντα ήταν σε μεγάλα κέφια, με τον ντράμερ, Ντίνο Ρούλο, σαν master of ceremonies, να μας προτρέπει με τις μπαγκέτες του να φέρνουμε το συνεχές χάος στην αίθουσα. Ο Αντρέας Λάγιος στο μπάσο και ο Τόλης Μότσιος στην κιθάρα, είναι η ήρεμη δύναμη της μπάντας, αφήνοντας έτσι να πέφτει όλη η προσοχή πάνω στον Argy ο οποίος προτιμά να επικοινωνεί με το κοινό μέσω των κινήσεων του σώματος παρά με τα λόγια (το μόνο που θυμάμαι να μας είπε, ήταν μετά το τέλος του “Forever Stoned” που μας χαρακτήρισε όλους ως «σέξυ κοινό»).
Στο “Shallow Grave”, μάλιστα, ανέβηκε και η μικρή Δανάη Λάγιου, κόρη του Ανδρέα, αλλά δεν θα σας πω ψέματα: το κοινό σεκόνταρε τόσο δυνατά όλα τα τραγούδια τους που ίσα ίσα διακρίνονταν κάπως οι φωνές των κοριτσιών. Τα καινούργια κομμάτια συμπλέκονταν με τα παλιά σε μια αλληλουχία που ξετρέλαινε το κοινό, κι ο Argy καμιά φορά έβγαζε και το ντέφι όπως στο “Falling Inside” ή τις μαράκες (“Just A Burn”) ενώ για το τελευταίο κομμάτι, “Children of the Sun”, έπαιξε λίγο και την κόνγκα με μπαγκέτες.
21 κομμάτια συνολικά και με τον καινούργιο δίσκο παιγμένο ολόκληρο, ξέροντας και αυτοί ότι όντως, μετά από έξι χρόνια δισκογραφικής απουσίας και μ’ ένα προηγούμενο δίσκο όχι στο ύψος των περιστάσεων, κατά γενική παραδοχή, όντως έχουν επιστρέψει από το σημείο της μη επιστροφής αν και ποτέ τους δεν είχαν εξαφανιστεί από την καρδιά των οπαδών. Καλώς ήρθατε πίσω μπαντάρα.
Γιώργος Γκούμας
Φωτογραφίες: Λευτέρης Τσουρέας
SETLIST
Dust
Heavy Trippin’
Uncut
Forever Stoned
Just A Burn
Return From the Point of No Return
Use
Never Know (Supersonic)
Shipwrecked Powder Monkey
Shallow Grave
Falling Inside
Sweet Knife
Cursed
The Dog That No-One Wanted
Zombie Hour
Baby, God is Dead
Trigger Happy
Flying Mode
Go Get Some
Dead Rock Commandos
Children of the Sun
