Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις όπου η ακρόαση ενός δίσκου με αφήνει προβληματισμένο. Μια από αυτές τις περιπτώσεις είναι και το νέο, έβδομο άλμπουμ των Νορβηγών black/thrashers NOCTURNAL BREED με τίτλο “Carry the beast”. Τα προηγούμενα άλμπουμ τους μου άρεσαν πάρα πολύ και μάλιστα το τελευταίο τους, το “We only came for violence” του 2019 μου άφησε τις καλύτερες των εντυπώσεων. Με ιδιαίτερα θετική διάθεση λοιπόν, έβαλα να ακούσω το “Carry the beast”. Το αποτέλεσμα ήταν μια έκπληξη για μένα και δυστυχώς όχι ευχάριστη.
Πάντα ήμουν υπέρμαχος της άποψης ότι η μουσική είναι πολυδιάστατη και ως εκ τούτου οι μπάντες έχουν το δικαίωμα να εξερευνούν τον ήχο τους και να πειραματίζονται, χωρίς όμως να χάνουν την μουσική τους ταυτότητα γιατί μετά το τελικό αποτέλεσμα ακούγεται πολύ μπερδεμένο. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και εδώ. Για αρχή ξεχάστε τις υπερηχητικές ταχύτητες των προηγούμενων δίσκων. Με εξαίρεση τα “Thrash metal hate saw” και “Raise the flag… and the hordes will follow” που είναι πραγματικά κομματάρες, τα υπόλοιπα κομμάτια κινούνται αυστηρά σε mid tempo ρυθμούς, είναι πιο σκοτεινά και πιο ατμοσφαιρικά. Αυτό σαφέστατα και δεν είναι κακό, στην προκειμένη περίπτωση όμως, ακούγεται ένα κράμα απίστευτα τεχνικό μεν, άνευρο δε. Πολλά samples και αρκετά σημεία που παραπέμπουν στο “March or die” των MOTORHEAD και συγκεκριμένα στο ομώνυμο κομμάτι, το οποίο παρεμπιπτόντως μου αρέσει πολύ, εδώ όμως κάπου δεν βγαίνει σωστά η συνταγή. Επίσης σίγουρα δεν βοηθάει το γεγονός ότι συνθέσεις όπως τα “Knights of denim” και “Salt the wounds” ενώ έχουν πολύ καλές ιδέες και ενδιαφέροντα riffs, χαντακώνονται από την υπερβολικά μεγάλη διάρκεια τους. Κάτι που δεν συμβαίνει με το “Lady vampire” που, χωρίς να είναι το τρομερό τραγούδι, είναι αυτό που δείχνει τον ήχο που θα έπρεπε να ακολουθήσουν οι NOCTURNAL BREED σε αυτόν τον δίσκο, εφ’ όσον επέλεξαν αυτή τη μουσική κατεύθυνση.
Κρίμα γιατί ο δίσκος όπως προανέφερα, ο δίσκος είναι άρτια τεχνικός, υπάρχουν οπωσδήποτε στιγμές που έχουν ενδιαφέρον αλλά η τελική εντύπωση που απομένει είναι ότι κάτι δεν έχει δουλευτεί σωστά, με το συναίσθημα αυτό να γίνεται πιο έντονο σε κάθε ακρόαση του δίσκου.. Το CD, τέλος, περιέχει τρία επιπλέον κομμάτια με το “Blitzhammer” σαφέστατα να ξεχωρίζει καθώς θυμίζει παλιούς καλούς NOCTURNAL BREED με την ταχύτητα του και τον ωμό, ακατέργαστο ήχο του.
Το “Carry the beast” είναι ίσως το πιο πειραματικό άλμπουμ των NOCTURNAL BREED. Και, όπως συμβαίνει και στην επιστήμη, κάποια πειράματα πετυχαίνουν, και κάποια όχι. Στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε ξεκάθαρα για αστοχία υλικού και ελπίζω να το συνειδητοποιήσουν γρήγορα επειδή υπάρχει μια σαφής έλλειψη προσανατολισμού που αδικεί κατάφωρα πρωτίστως τους ίδιους. Στο χέρι τους είναι να επανέλθουν.
6,5 / 10
Θοδωρής Κλώνης
